احکام رجوع کردن (آیت الله میرزا جواد تبریزی (ره))

احکام رجوع کردن :

مسأله 2533 :

در طلاق رجعى , مرد به دو قسم مى تواند به زن خود رجوع کند: اول : حرفى بزند که معنايش اين باشد که اورا دوباره زن خود قرار دهد.

دوم : کـارى کند و به آن کار قصد رجوع کند, و ظاهر اين است که به نزديکى کردن رجوع محقق مى شود اگرچه قصد رجوع نداشته باشد.

مسأله 2534 :

براى رجوع کردن لازم نيست مرد شاهد بگيرد يا به زن خبر دهد, بلکه اگر بدون ايـنـکـه کـسى بفهمد, خودش رجوع کندرجوعش صحيح است , ولى اگر بعد از تمامى عده مرد بگويد که در عده رجوع نموده ام لازم است اثبات نمايد.

مسأله 2535 :

مردى که زن خود را طلاق رجعى داده , اگر مالى از او بگيرد و با او صلح کند که ديـگـر بـه او رجـوع نکند, اين مصالحه اگرچه صحيح است و لازم است که رجوع ننمايد ولى حق رجوع او از بين نمى رود, و در صورتى که رجوع کند طلاقى که داده موجب جدائى نمى شود.

مسأله 2536 :

اگر زنى را دو بار طلاق دهد و به او رجوع کند, يا دو بار او را طلاق دهد و بعد از هـر طـلاق عقدش کند, يا بعد از يک طلاق رجوع و بعد از طلاق ديگر عقد کند, بعد از طلاق سوم آن زن بر او حرام است .

ولى اگر بعد از طلاق سوم به ديگرى شوهر کند, با پنج شرط به شوهر اول حلال مى شود, يعنى مى تواند آن زن را دوباره عقد نمايد: اول آنکه عقد شوهر دوم هميشگى باشد, و اگر مثلا يک ماهه يا يک ساله او را صيغه کند, بعد از آنکه از او جدا شد شوهر اول نمى تواند او راعقد کند.

دوم شـوهـر دوم بـا او نزديکى و دخول کند, و احتياط واجب آن است که نزديکى از جلوى زن باشد.

سوم شوهر دوم طلاقش دهد يا بميرد.

چهارم عده طلاق يا عده وفات شوهر دوم تمام شود.

پنجم بنابر احتياط واجب شوهر دوم بالغ باشد.