نماز قضا
مساله 1370 :
کسى که نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده بايد قضاى آن را بجاآورد، اگرچه در تمام وقت نماز خواب مانده يا به واسطه سستى، نماز نخوانده باشد ولى نمازهاى يوميه‌اى را که زن در حال حيض يا نفاس نخوانده قضا ندارد.
مساله 1371 :
اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازى را که خوانده باطل بوده بايد قضاى آن را بخواند.
مساله 1372 :
کسى که نماز قضا دارد بايد در خواندن آن کوتاهى نکند ولى واجب نيست فورا آن را بجا آورد.
مساله 1373 :
کسى که نماز قضا دارد مى‌تواند نماز مستحبى بخواند.
مساله 1374 :
اگر انسان احتمال دهد که نماز قضايى دارد يا نمازهايى را که خوانده صحيح نبوده، مستحب است احتياطا قضاى آن را بجا آورد.
مساله 1375 :
قضاى نمازهاى يوميه لازم نيست به ترتيب خوانده شود مثلا کسى که يک روز نماز عصر و روز بعد نماز ظهر را نخوانده لازم نيست اول نماز عصر و بعداز آن نماز ظهر را قضا نمايد.
مساله 1376 :
اگر بخواهد قضاى چند نماز غير يوميه مانند نماز آيات را بخواند يا مثلا بخواهد قضاى يک نماز يوميه و چند نماز غير يوميه را بخواند لازم نيست آنها را به ترتيب بجا آورد.
مساله 1377 :
اگر کسى نداند که نمازهايى که از او قضا شده کدام يک جلوتر بوده لازم نيست به طورى بخواند که ترتيب حاصل شود و هر يک را مى‌تواند مقدم بداند.
مساله 1378 :
اگر کسى که نمازهايى از او قضا شده، مى‌داند کدام يک جلوتر قضا شده، احتياط مستحب آن است که به ترتيب قضا کند و آنچه اول قضا شده اول بخواند و دومى را بعد و همين طور.
مساله 1379 :
اگر براى ميتى مى‌خواهند نماز قضا بدهند، و مى‌دانند آن ميت ترتيب قضا شدن را مى‌دانسته باز لازم نيست طورى قضا را بجا بياورند که ترتيب حاصل شود.
مساله 1380 :
اگر براى ميتى که در مسأله پيش گفته شد بخواهند چند نفر را اجير کنند که نماز بخوانند لازم نيست براى آنها وقت مرتب معين کنند که با هم شروع نکنند در عمل.
مساله 1381 :
اگر بدانند که ميت ترتيب قضا شدن را نمى‌دانسته يا ندانند که مى‌دانسته، لازم نيست به ترتيب براى او قضا بجا بياورند.
مساله 1382 :
در مسأله پيش اگر بخواهند چند نفر را براى به جا آوردن نماز ميت اجير کنند لازم نيست وقت معين کنند و مى‌توانند همه با هم شروع به قضا کنند.
مساله 1383 :
کسى که چند نماز از او قضا شده و شماره آنها را نمى‌داند مثلا نمى‌داند چهار تا بوده يا پنج تا، چنانچه مقدار کمتر را بخواند کافى است و همچنين اگر شماره آنها را مى‌دانسته و فراموش کرده، اگر مقدار کمتر را بخواند کفايت مى‌کند.
مساله 1384 :
کسى که نماز قضا از همين روز يا روزهاى پيش دارد مى‌تواند قبل از خواندن نمازى که قضا شده، نماز ادايى را بخواند و لازم نيست نماز قضا را جلو بيندازد.
مساله 1385 :
کسى که مى‌داند يک نماز چهار رکعتى نخوانده و نمى‌داند نماز ظهر است‌يا عصر ست‌يا عشا، اگر يک نماز چهار رکعتى بخواند به نيت قضاى نمازى که نخوانده کافى است.
مساله 1386 :
اگر از روزهاى گذشته نمازهاى قضا دارد و يک نماز يا بيشتر هم از همان روز از او قضا شده، اگرچه لازم نيست نمازهاى قضا را پيش از نماز ادا بخواند حتى اگرچه وقت داشته باشد و ترتيب بين نمازهاى قضا را هم بداند ولى احتياط استحبابى آن است که نمازهاى قضا مخصوصا نماز قضاى همان روز را پيش از نماز ادا بخواند.
مساله 1387 :
تا انسان زنده است اگر چه از خواندن نماز قضاهاى خود عاجز باشد ديگرى نمى‌تواند نمازهاى او را قضا نمايد.
مساله 1388 :
نماز قضا را با جماعت مى‌شود خواند، چه نماز امام جماعت ادا باشد يا قضا، و لازم نيست هر دو يک نماز را بخوانند مثلا اگر نماز قضاى صبح را با نماز ظهر يا عصر امام بخواند اشکال ندارد.
مساله 1389 :
مستحب است بچه مميز يعنى بچه‌اى که خوب و بد را مى‌فهمد به نماز خواندن و عبادتهاى ديگر عادت دهند بلکه مستحب است او را به قضاى نمازها هم وادار نمايند.