احکام رجوع کردن (آیت الله محمد فاضل لنکرانی (ره))

احکام رجوع کردن

مسأله 2674 :

در طلاق رجعى مرد به دو قِسم مى تواند به زن خود رجوع کند:

اول: حرفى بزند که معنايش اين باشد که او را دو باره زن خود قرار داده است.

دوّم: کارى کند که از آن بفهمند رجوع کرده است. بنابر اين با هر لفظ و عبارت يا عملى که بفهماند او را مجدداً زن خود قرار داده است رجوع محقّق مى شود و ظاهر اين است که به نزديکى کردن رجوع محقق خواهد شد اگر چه قصد رجوع نداشته باشد.

[449]

مسأله 2675 :

براى رجوع کردن لازم نيست مرد شاهد بگيرد، يا به زن خبر دهد، بلکه اگر بدون اين که کسى بفهمد، بگويد به زنم رجوع کردم صحيح است. ولى مستحب است براى رجوع کردن شاهد بگيرند امّا اگر بعد از تمام شدن عدّه مرد بگويد که در عدّه رجوع نموده ام لازم است اثبات کند.

مسأله 2676 :

مردى که زن خود را طلاق رجعى داده، اگر بعد از طلاق زن با مرد مصالحه کند که حق رجوع نداشته باشد مصالحه باطل و مالى را که در مقابل آن گرفته مالک نمى شود و اگر مصالحه اينگونه باشد که با اينکه حق رجوع دارد عملا رجوع نکند و از حق خود استفاده ننمايد در اينصورت مصالحه صحيح و اگر رجوع کند صحّت آن محلّ اشکال است.

مسأله 2677 :

اگر زنى را دو بار طلاق دهد و به او رجوع کند. يا دوبار او را طلاق دهد و بعد از هر طلاق و گذشتن عدّه عقدش کند، يا بعد از يک طلاق رجوع و بعد از طلاق ديگر و گذشتن عدّه عقد کند. بعد از طلاق سوم آن زن بر او حرام است، ولى اگر بعد از طلاق سوم به ديگرى شوهر کند، با چهار شرط به شوهر اول حلال مى شود، يعنى مى تواند آن زن را دوباره عقد نمايد:

اول: آن که عقد شوهر دوم دائم باشد، و اگر مثلا يک ماهه يا يک ساله او را صيغه کند، بعد از آن که از او جدا شد، شوهر اول نمى تواند او را عقد کند.

دوم: بنابر احتياط شوهر دوم بالغ باشد و بايد با او نزديکى و دخول کند. و بنابر احتياط واجب بايد انزال شود و نزديکى از جلوى زن باشد.

سوّم: شوهر دوم طلاقش دهد يا بميرد.

چهارم: عده طلاق يا عده وفات شوهر دوم تمام شود.