زنانى که ازدواج با آنان حرام است
مسأله 2031 :
ازدواج با زن هائى که مثل مادر و خواهر و مادرزن با انسان محرم هستند، حرام است.
مسأله 2032 :
اگر کسى زنى را براى خود عقد نمايد، اگرچه با او نزديکى نکند، مادر و مادرِ مادرِ آن زن و مادرِ پدر او هر چه بالا روند، به آن مرد محرم مى شوند.
مسأله 2033 :
اگر زنى را عقد کند و با او نزديکى نمايد، دختر و نوه دخترى و پسرى آن زن هر چه پائين روند، چه در وقت عقد باشند يا بعداً به دنيا بيايند، به آن مرد محرم مى شوند.
مسأله 2034 :
اگر با زنى زنا کند، نمى تواند با دختر او ازدواج کند، و اگر زنى را عقد نمايد و با او نزديکى کند بعد با مادر او زنا کند، آن زن بر او حرام نمى شود و اگر پيش از آن که با او نزديکى کند با مادر او زنا نمايد، احتياط واجب آن است که از آن زن به وسيله طلاق جدا شود.
مسأله 2035 :
زن مسلمان نمى تواند به عقد کافر درآيد ولى مرد مسلمان مى تواند با زن هاى کافر به طور موقت ازدواج کند.
مسأله 2036 :
اگر با زنى که در عدّه طلاق رجعى است زنا کند، آن زن بر او حرام مى شود و اگر با زنى که در عدّه متعه، يا طلاق بائن، يا عده وفات است زنا کند، بعداً مى تواند او را عقد نمايد، اگرچه احتياط مستحب آن است که با او ازدواج نکند و معناى طلاق رجعى و طلاق بائن و عده متعه و عده وفات در احکام طلاق گفته خواهد شد.
مسأله 2037 :
اگر با زن بى شوهرى که در عدّه نيست زنا کند، بعداً مى تواند آن زن را براى خود عقد نمايد، ولى احتياط مستحب آن است که صبر کند تا آن زن حيض ببيند بعد او را عقد نمايد و همچنين است اگر ديگرى بخواهد آن زن را عقد کند.
مسأله 2038 :
اگر زنى را که در عدّه ديگرى است براى خود عقد کند. چنانچه مرد و زن، يا يکى از آنان بدانند که کار حرامى انجام مى دهند يعنى بدانند که عدّه زن تمام نشده و عقد کردن زن در عده حرام است آن زن بر او حرام مى شود، اگرچه مرد بعد از عقد با آن زن، نزديکى نکرده باشد.
صفحه 451
مسأله 2039 :
اگر زنى را براى خود عقد کند و بعد معلوم شود که در عدّه بوده چنانچه هيچ کدام نمى دانسته اند زن در عده است و نمى دانسته اند که عقد کردن زن در عده حرام است، در صورتى که مرد با او نزديکى کرده باشد، آن زن بر او حرام مى شود. و در غير اين صورت مى توانند صبر کنند، پس از خروج از عده، مجدداً عقد کنند.
مسأله 2040 :
اگر انسان بداند زنى شوهر دارد و او را عقد کند بايد از او جدا شود و بعداً هم نمى تواند او را براى خود عقد کند، هر چند با او نزديکى نکرده باشد.
مسأله 2041 :
زن شوهردار اگر زنا بدهد، بر شوهر خود حرام نمى شود و چنانچه توبه نکند و بر عمل خود باقى باشد، بهتر است که شوهر، او را طلاق دهد ولى بايد مهرش را بدهد.
مسأله 2042 :
زنى را که طلاق داده اند و زنى که صيغه بوده و شوهرش مدت او را بخشيده يا مدتش تمام شده، چنانچه بعد از مدتى شوهر کند و بعد شک کند که موقع عقد شوهر دوم، عده شوهر اول تمام بوده يا نه، بايد به شک خود اعتنا نکند.
مسأله 2043 :
مادر و خواهر و دختر پسرى که لواط داده بر لواط کننده حرام است اگرچه لواط کننده و لواط دهنده بالغ نباشند. ولى اگر گمان کند که دخول شده، يا شک کند که دخول شده يا نه، بر او حرام نمى شوند.
مسأله 2044 :
اگر با مادر يا خواهر يا دختر کسى ازدواج نمايد و بعد از ازدواج با آن کس لواط کند آنها بر او حرام نمى شوند. مگر اين که زن را طلاق، و بخواهد پس از خروج از عده مجدداً بگيرد، در اين احتياط لازم اين است که ازدواج نکند.
مسأله 2045 :
اگر با زنى که براى خود عقد کرده نزديکى هم نکرده باشد، تا وقتى که آن زن در عقد اوست، نمى تواند با دختر او ازدواج کند.
مسأله 2046 :
عمّه و خاله پدر و عمّه و خاله پدرِ پدر و عمّه و خاله مادر و عمّه و خاله مادرِ مادر هر چه بالا روند، به انسان محرمند.
مسأله 2047 :
پدر و جد شوهر، هر چه بالا روند و پسر و نوه پسرى و دخترى او هر چه پائين آيند، چه در موقع عقد باشند، يا بعداً به دنيا بيايند، به زن او محرم هستند.
صفحه 452
مسأله 2048 :
اگر زنى را براى خود عقد کند، دائمه باشد، يا صيغه، تا وقتى که آن زن در عقد اوست، نمى تواند با خواهر آن زن ازدواج نمايد. و در ازدواج موقت اگر مدت زن تمام بشود يا به وى بخشند تا عده او به پايان نرسد، نمى تواند با خواهر او ازدواج کند.
مسأله 2049 :
اگر زن خود را به ترتيبى که در کتاب طلاق گفته مى شود، طلاق رِجعى دهد، در بين عدّه نمى تواند خواهر او را عقد نمايد، بلکه در عدّه طلاق بائن هم که بعداً بيان مى شود، احتياط مستحب آن است که از ازدواج با خواهر او خوددارى نمايد.
مسأله 2050 :
انسان نمى تواند بدون اجازه زن خود با خواهرزاده و برادرزاده او ازدواج کند ولى اگر بدون اجازه زنش آنان را عقد نمايد و بعداً زن بگويد به آن عقد راضى هستم، اشکال ندارد و احتياط موکد اين است که عقد را تجديد کند.
مسأله 2051 :
اگر زن بفهمد شوهرش برادرزاده يا خواهرزاده او را عقد کرده و حرفى نزند، چنانچه بعداً رضايت ندهد، عقد آنان باطل است. ولى اگر از حرف نزدنش معلوم باشد که باطناً راضى بوده شوهرش نمى تواند از برادرزاده او جدا شود مگر آن که او را طلاق دهد.
مسأله 2052 :
اگر زنى که در حال احرام است با مردى که در حال احرام نيست، ازدواج کند عقد او باطل است، و اگر زن مى دانسته که ازدواج کردن در حال احرام حرام است، بايد با آن مرد ازدواج نکند. و همچنين است اگر مرد در حال احرام باشد، و زن در حال احرام نباشد.
مسأله 2053 :
اگر مرد طواف نساء را که يکى از کارهاى حج است، به جا نياورد، زنش که به واسطه مُحْرِم شدن بر او حرام شده بود، حلال نمى شود. و نيز اگر زن طواف نساء نکند، شوهرش بر او حلال نمى شود ولى اگر بعداً طواف نساء را انجام دهند، به يکديگر حلال مى شوند.
مسأله 2054 :
اگر کسى دختر نابالغى را براى خود عقد کند، پيش از آن که نه سال دختر تمام شود، نبايد با او نزديکى کند، و اگر نه سال او تمام شد و استعداد جسمانى براى نزديکى نداشته باشد نبايد با او نزديکى نمايد و اگر نزديکى انجام داد و او را «افضا» نمود هيچ وقت نبايد با او نزديکى کند.
صفحه 453
مسأله 2055 :
زنى را که سه مرتبه طلاق داده اند، بر شوهرش حرام مى شود، ولى اگر با شرائطى که در کتاب طلاق گفته مى شود با مرد ديگرى ازدواج کند، شوهر اول مى تواند دوباره او را براى خود عقد نمايد