نيّت
مسأله 952 :
انسان بايد نماز را به نيّت قربت، يعني براي انجام فرمان خداوند عالم بجا آورد ولازم نيست نيّت را از قلب خود بگذراند يا مثلاً به زبان بگويد که چهار رکعت نماز مي‌خوانم قربة الي اللّه.
مسأله 953 :
اگر در نماز ظهر يا در نماز عصر نيّت کند که چهار رکعت نماز مي‌خوانم ومعيّن نکند، ظهر است يا عصر، نماز او باطل است و نيز کسي که مثلاً قضاي نماز ظهر بر او واجب است، اگر در وقت نماز ظهر بخواهد آن نماز قضا يا نماز ظهر را بخواند، بايد نمازي را که مي‌خواند، در نيّت معيّن کند.
مسأله 954 :
انسان بايد از اوّل تا آخر نماز به نيّت خود باقي باشد، پس اگر در بين نماز به طوري غافل شود که اگر بپرسند چه مي‌کني؟ نداند چه بگويد، نمازش باطل است.
مسأله 955 :
انسان بايد فقط براي انجام امر خداوند عالم نماز بخواند، پس کسي که ريا کند يعني براي نشان دادن به مردم نماز بخواند، نمازش باطل است، خواه فقط براي مردم باشد، يا خدا و مردم هر دو را در نظر بگيرد.
مسأله 956 :
اگر قسمتي از نماز را هم براي غير خدا بجا آورد، نماز باطل است، در صورتي که آن قسمت واجب باشد مثل حمد وسوره، و اگر مستحبّ باشد مانند قنوت بطلان آن بنابر احتياط است گرچه اگر خواست، قنوت را تدارک کند و بعداً هم بايد نماز را اعاده نمايد، بلکه اگر تمام نماز را براي خدا بجا آورد ولي براي نشان دادن به مردم در جاي مخصوصي مثل مسجد، يا در وقت مخصوصي مثل اوّل وقت، يا بطرز مخصوصي مثلاً با جماعت نماز بخواند، نمازش باطل است.