احکام مسجد (آیت الله محمد فاضل لنکرانی (ره))

احکام مسجد

مسأله 922 :

نجس کردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است و هرکس بفهمد که نجس شده است بايد فوراً نجاست آن را برطرف کند، و احتياط واجب آن است که طرف بيرون مسجد را هم نجس نکنند، و اگر نجس شود نجاستش را برطرف نمايند، مگر آنکه واقف آن را جزء مسجد قرار نداده باشد.

مسأله 923 :

اگر نتواند مسجد را تطهير کند يا کمک لازم داشته باشد و پيدا نکند تطهير مسجد بر او واجب نيست ولى بنا بر احتياط واجب بايد به کسى که مى تواند تطهير کند اطلاّع دهد.

مسأله 924 :

اگر جائى از مسجد نجس شود که تطهير آن بدون کندن يا خراب کردن ممکن نيست بايد آنجا را بکنند، يا اگر خرابى زياد لازم نمى آيد خراب نمايند. و پرکردن جائى که کنده اند و ساختن جائى که خراب کرده اند واجب نيست، ولى اگر آن

[159]

کس که نجس کرده بکند يا خراب کند در صورت امکان بايد پر کند و تعمير نمايد.

مسأله 925 :

اگر مسجدى را غصب کنند و به جاى آن خانه و مانند آن بسازند يا در طرح توسعه و تعريض کوچه و خيابانهاى شهر و روستا قسمتى از مسجد در کوچه و خيابان واقع شود به طورى که ديگر امکان ساختن مسجد در آنجا نباشد، احکام مسجد را ندارد.

مسأله 926 :

جسد ميت را پيش از غسل دادن در مسجد گذاشتن اگر موجب سرايت نجاست به مسجد يا مستلزم بى احترامى به مسجد نباشد مانعى ندارد ولى بهتر آن است که جنازه ميّت را در مسجد نگذارند امّا بعد از غسل بى اشکال است.

مسأله 927 :

نجس کردن حرم پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) و حرم امامان(عليه السلام) حرام است، و اگر نجس شود چنانچه نجس ماندن آن بى احترامى باشد تطهير آن واجب است، بلکه احتياط مستحب آن است که اگر بى احترامى هم نباشد آن را تطهير کنند

مسأله 928 :

اگر حصير يا فرش مسجد نجس شود، بنابر احتياط واجب بايد آن را آب بکشند ولى چنانچه به واسطه آب کشيدن خراب مى شود و بريدن جاى نجس ضرر کمترى دارد، بايد آن را ببرند و اگر کسى که نجس کرده آن را ببرد، بايد خسارتش را بپردازد.

مسأله 929 :

بردن عين نجاست مانند خون و بول در مسجد اگر بى احترامى به مسجد باشد حرام است و همچنين بردن چيزى که نجس شده (مانند لباس و کفش نجس) در صورتى که بى احترامى به مسجد باشد حرام است.

مسأله 930 :

اگر براى مراسم عزادارى و روضه خوانى و سوگوارى يا جشنهاى مذهبى و مانند آن مسجد را چادر بزنند و سياهى بکوبند و اسباب چاى و غذا در مسجد ببرند در صورتى که اين کارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود اشکال ندارد.

مسأله 931 :

بنابر احتياط واجب نبايد مسجد را به طلا زينت کنند و همچنين نبايد صورت چيزهائى که مثل انسان و حيوان روح دارد در مسجد نقش کنند، ولى نقّاشى چيزهائى که روح ندارد، مثل گل و بوته مکروه است.

مسأله 932 :

اگر مسجد خراب هم شود نمى توانند آن را بفروشند يا داخل ملک يا جادّه کنند.

مسأله 933 :

فروختن در و پنجره و چيزهاى ديگر مسجد حرام و اگر مسجد

[160]

خراب شود، بايد آنها را صرف تعمير همان مسجد کنند، و چنانچه به درد آن مسجد نخورد، بايد در مسجد ديگر مصرف شود، ولى اگر به درد مسجدهاى ديگر هم نخورد مى توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممکن است صرف تعمير همان مسجد وگرنه صرف تعمير مسجد ديگر نمايند.

مسأله 934 :

ساختن مسجد و تعمير مسجدى که نزديک به خرابى مى باشد مستحب است و اگر مسجد طورى خراب شود که تعمير آن ممکن نباشد مى توانند آن را خراب کنند و دوباره بسازند بلکه مى توانند مسجدى را که خراب نشده براى احتياج مردم خراب کنند و بزرگتر بسازند.

مسأله 935 :

تميز کردن مسجد و روشن کردن چراغ آن مستحب است، و کسى که مى خواهد مسجد برود مستحب است خود را خوشبو کند و لباس پاکيزه و فاخر و قيمتى بپوشد، و ته کفش خود را وارسى کند که نجاستى به آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد مستحبّ است اوّل پاى راست و موقع بيرون آمدن اوّل پاى چپ را بگذارد و همچنين مستحب است از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر از مسجد بيرون رود.

مسأله 936 :

وقتى انسان وارد مسجد مى شود مستحب است دو رکعت نماز به قصدتحيّت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يا مستحبّ ديگرى هم بخواند کافى است.

مسأله 937 :

خوابيدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد و صحبت کردن راجع به کارهاى دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعرى که نصيحت و مانند آن نباشد مکروه است، و نيز مکروه است آب دهان و بينى و اخلاط سينه را در مسجد بيندازد و گمشده اى را طلب کند و صداى خود را بلند کند ولى بلند کردن صدا براى اذان مانعى ندارد.

مسأله 938 :

راه دادن بچه و ديوانه به مسجد مکروه است ولى اگر آوردن بچه ها مزاحمتى ايجاد نکند و باعث علاقمندى آنان به نماز و مسجد شود مستحب است.

مسأله 939 :

کسى که سير و پياز و مانند اينها خورده و بوى دهانش مردم را آزار مى دهد مکروه است به مسجد برود.

[161]