احکام مسجد (آیت الله سید علی محمد دستغیب)

احکام مسجد

مسأله 895 :

نجس کردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است و هر کس بفهمد که نجس شده است بايد فوراً نجاست آن را برطرف کند. و احتياط واجب آن است که طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نکنند، و اگر نجس شود نجاستش را برطرف نمايند، مگر آن که واقف آن را جزء مسجد قرار نداده باشد.

مسأله 896 :

اگر نتواند مسجد را تطهير نمايد، يا کمک لازم داشته باشد و پيدا نکند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولى بنابر احتياط واجب، بايد به کسى که مى‌تواند تطهير کند اطّلاع دهد.

مسأله 897 :

اگر جايى از مسجد نجس شود که تطهير آن بدون کندن يا خراب کردن ممکن نيست بايد آنجا را بکنند يا اگر خرابى زياد لازم نمى‌آيد خراب نمايند و هزينه پر کردن چاله و تعمير خرابى بر کسى است که مسجد را نجس کرده است و بر اشخاصى که براى تطهير مسجد جايى از آن را کندند، يا قسمتى از آن را خراب نمودند پر کردن جايى که کنده‌اند و ساختن جايى که خراب کرده‌اند واجب نيست. ولى اگر آن کس که نجس کرده بکند يا خراب کند در صورت امکان بايد پر کند و تعمير نمايد.

مسأله 898 :

اگر مسجدى را غصب کنند و به جاى آن خانه و مانند آن بسازند، که ديگر به آن مسجد نگويند باز هم بنابر احتياط واجب نجس کردن آن حرام و تطهير آن واجب است.

مسأله 899 :

نجس کردن حرم پيامبر(ص) و امامان: حرام است. و اگر يکى از آنها نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بى احترامى باشد، تطهير آن واجب است، بلکه احتياط مستحب آن است که اگر بى احترامى هم نباشد آن را تطهير کنند.

مسأله 900 :

اگر حصير يا فرش مسجد نجس شود، بايد آن را آب بکشند ولى چنانچه بواسطه آب کشيدن، خراب مى‌شود و بريدن جاى نجس بهتر است، بايد آن را ببرند و اگر کسى که نجس کرده ببرد بايد خودش اصلاح کند.

مسأله 901 :

بردن عين نجس مانند خون در مسجد اگر بى احترامى به مسجد باشد حرام است و همچنين بردن چيزى که نجس شده، در صورتى که بى احترامى به مسجد باشد حرام است.

مسأله 902 :

اگر مسجد را براى روضه خوانى چادر بزنند و فرش کنند و سياهى‌بکوبند و اسباب چاى در آن ببرند، در صورتى که اين کارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود اشکال ندارد.

مسأله 903 :

بنابر احتياط واجب مسجد را به طلا نبايد زينت نمايند و همچنين نبايد صورت چيزهايى که مثل انسان و حيوان روح دارد در مسجد نقش کنند. و نقّاشى چيزهايى که روح ندارد، مثل گل و بوته مکروه است.

مسأله 904 :

اگر مسجد خراب هم شود نمى‌توانند آن را بفروشند يا داخل ملک و جادّه نمايند.

مسأله 905 :

فروختن در و پنجره و چيزهاى ديگر مسجد حرام است و اگر مسجد خراب شود، بايد اينها را صرف تعمير همان مسجد کنند. و چنانچه به درد آن مسجد نخورد، بايد در مسجد ديگر مصرف شود، ولى اگر به درد مسجدهاى ديگر هم نخورد، مى‌توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممکن است صرف تعمير همان مسجد وگرنه صرف تعمير مسجد ديگر نمايند.

مسأله 906 :

ساختن مسجد و تعمير مسجدى که نزديک به خرابى مى‌باشد مستحب است و اگر مسجد طورى خراب شود که تعمير آن ممکن نباشد، مى‌توانند آن را خراب کنند و دوباره بسازند بلکه مى‌توانند مسجدى را که خراب نشده، براى احتياج مردم خراب کنند و بزرگتر بسازند.

مسأله 907 :

تميز کردن مسجد و روشن کردن چراغ آن مستحب است، و کسى‌که مى‌خواهد مسجد برود، مستحب است خود را خوشبو کند و لباس پاکيزه و قيمتى بپوشد، و ته کفش خود را وارسى کند که نجاستى به آن نباشد و موقع داخل شدن به مسجد، اوّل پاى راست و موقع بيرون آمدن، اوّل پاى چپ را بگذارد و همچنين مستحب است از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر از مسجد بيرون رود.

مسأله 908 :

وقتى انسان وارد مسجد مى‌شود، مستحب است دو رکعت نماز به قصد تحيّت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يا مستحبّ ديگرى هم بخواند کافى است.

مسأله 909 :

خوابيدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد و صحبت کردن راجع به کارهاى دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعرى که نصيحت و مانند آن نباشد مکروه است. و نيز مکروه است آب دهان و بينى و اخلاط سينه را در مسجد بيندازد و گمشده‌اى را طلب کند و صداى خود را بلند کند ولى بلند کردن صدا براى اذان مانعى ندارد.

مسأله 910 :

راه دادن بچّه غير مميّز اگر موجب مزاحمت براى ديگران شود و ديوانه به مسجد مکروه است و کسى که پياز و سير و مانند اينها خورده که بوى دهانش مردم را اذيت مى‌کند مکروه است به مسجد برود.

مسأله 911 :

تعرّض به معابد اهل کتاب که در ذمّه اسلام هستند و آن معابد هم در دست خود آنها است، جايز نيست و آن اماکن مثل مساجد محترم است و جايز نيست خراب کردن آنها مگر با شرايطى که در مساجد هم جارى است.