وضوی جبیره (آیت الله سید محمد صادق روحانی)

" احکام وضوى جبيره "

چيزى که با آن زخم وشکسته را مى بندند ودوايى که روى زخم ومانند آن مى گذارند جبيره ناميده مى شود

مسأله 333 :

اگر در يکى از جاهاى وضوء زخم يا دمل يا شکستگى باشد ، چنانچه روى آن باز است وآب براى آن ضرر ندارد ، بايد بطور معمول وضوء گرفت

مسأله 334 :

اگر زخم يا دمل يا شکستگى در صورت ودستها است وروى آن باز است وآب ريختن روى آن ضرر دارد بايد اطراف آن را بشويد وکفايت مى کند ، ولازم نيست که دست تر بر آن بکشد ويا پارچه پاکى روى آن بگذارد ودست تر را روى پارچه بکشد

مسأله 335 :

اگر زخم يا دمل يا شکستگى در جلوى سر يا روى پاها است / صفحة 59 / وروى آن باز است ، چنانچه نتواند آن را مسح کند بايد تيمم نمايد ووضوء از او ساقط است

مسأله 336 :

اگر روى دمل يا زخم يا شکستگى بسته باشد ، چنانچه باز کردن آن ممکن است وآب هم براى آن ضرر ندارد ، بايد باز کند ووضوء بگيرد ، چه زخم ومانند آن در صورت ودستها باشد يا جلوى سر وروى پاها

مسأله 337 :

اگر زخم يا دمل يا شکستگى در صورت يا دستها باشد وروى آن بسته باشد وبشود روى آن را باز کرد ، چنانچه ريختن آب روى آن ضرر دارد وجبيره پاک باشد بايد دست تر روى جبيره بکشد

مسأله 338 :

اگر نمى شود روى زخم را باز کرد ولى زخم وچيزى که روى آن گذاشته پاک است بايد مسح روى جبيره بنمايد هر چند رسانيدن آب به زخم ممکن باشد وضرر هم نداشته باشد ، واگر زخم يا چيزى که روى آن گذاشته نجس است ، چنانچه آب کشيدن آن ورساندن آب به روى زخم ممکن باشد ، بايد آن را آب بکشد وموقع وضوء آب را به زخم برساند ، ودر صورتى که آب براى زخم ضرر دارد ، يا آنکه رساندن آب به روى زخم ممکن نيست ويا زخم نجس است و نمى شود آن را آب کشيد ، بايد اطراف زخم را بشويد واگر جبيره پاک است ، روى آن را مسح کند واگر جبيره نجس است ، يا نمى شود روى آن را دست تر کشيد ، مثلا دوايى است که به دست مى چسبد اطراف آن را بشويد به ترتيبى که گذشت

مسأله 339 :

اگر جبيره تمام صورت يا تمام يکى از دستها يا تمام هر دو دست را گرفته باشد ، بايد وضوى جبيره اى بگيرد

مسأله 340 :

اگر جبيره تمام اعضاء وضوء را گرفته باشد ، بايد وضوى جبيره اى بگيرد ، واحتياط واجب آن است که تيمم هم بنمايد

مسأله 341 :

کسى که در کف وانگشتها جبيره دارد ودر موقع وضوء دست تر روى آن کشيده است ، بايد سر وپاها را با همان رطوبت مسح کند

مسأله 342 :

اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته باشد ولى مقدارى از طرف / صفحة 60 / انگشتان ومقدارى از طرف بالاى پا باز است ، بايد جاهايى که باز است روى پا را وجايى که جبيره است روى جبيره را مسح کند

مسأله 343 :

اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد ، بايد بين آنها را بشويد واگر جبيره ها در سر يا روى پاها باشد ، بايد بين آنها را مسح کند ودر جاهايى که جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد

مسأله 344 :

اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته وبرداشتن آن ممکن نيست ، بايد به دستور جبيره عمل کند وچنانچه شستن ضرر ندارد مقدار صحيح وآن مقدار را بشويد ، واگر ضرر دارد بايد تيمم نمايد ، واگر برداشتن جبيره ممکن است بايد جبيره را بردارد ، پس اگر زخم در صورت ودستها است اطراف آن را بشويد واگر در سر يا روى پاها است اطراف آن را مسح کند وبراى جاى زخم به دستور جبيره عمل نمايد

مسأله 345 :

اگر در جاى وضوء زخم وجراحت وشکستگى نيست ، ولى به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد ، بايد تيمم کند

مسأله 346 :

اگر جايى از اعضاء وضوء را رگ زده است ونمى تواند آن را آب بکشد يا آب براى آن ضرر دارد ، بايد به دستور جبيره عمل کند

مسأله 347 :

اگر در جاى وضوء يا غسل چيزى چسبيده است که برداشتن آن ممکن نيست ، يا به قدرى مشقت دارد که نمى شود تحمل کرد ، بايد تيمم نمايد

مسأله 348 :

غسل جبيره اى مثل وضوى جبيره اى است

ولى بايد آن را ترتيبى بجا آورند واگر ارتماسى انجام دهند باطل است

مسأله 349 :

کسى که وظيفه او تيمم است اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شکستگى باشد ، بايد به دستور وضوى جبيره اى ، تيمم جبيره اى نمايد

مسأله 350 :

کسى که بايد با وضوء يا غسل جبيره اى نماز بخواند ، چنانچه بداند که تا آخر وقت عذر او برطرف نمى شود ، مى تواند در اول وقت نماز بخواند / صفحة 61 / وهمچنين اگر شک داشته باشد ، ولى اگر مى داند که تا آخر وقت عذر او برطرف مى شود ، احتياط واجب آن است که صبر کند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضوء يا غسل جبيره اى بجا آورد

مسأله 351 :

اگر انسان براى مرضى که در چشم او است موى چشم خود را بچسباند ، بايد تيمم بنمايد

مسأله 352 :

کسى که نمى داند وظيفه‌اش تيمم است يا وضوى جبيره اى ، بنا

بر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد

مسأله 353 :

نمازهايى را که انسان با وضوى جبيره اى خوانده صحيح است وبعد از آنکه عذرش برطرف شد ، براى نمازهاى بعد نبايد وضوء بگيرد

مگر مواردى که وظيفه‌اش جمع بين وضوء وتيمم بوده است