احکام حیض (آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی)

حيض

حيض , خونى است که غالبا در هر ماه چند روزى از رحم زن خارج مى شود و زن رادر موقع ديدن خون حيض , حائض مى گويند.

مسأله 440 :

خون حيض در بيشتر اوقات , غليظ و گرم و رنگ آن سياه يا سرخ ‌است و با فشار و کمى سوزش , بيرون مى آيد.

مسأله 441 :

زنان سيده ,بعدازتمام شدن شصت سال ,يائسه مى شوند - يعنى :خون حيض نمى بينند - وزنانى که سيده نيستند,بعدازتمام شدن پنجاه سال ,يائسه مى شوند.

مسأله 442 :

خونى که دختر, پيش از تمام شدن نه سال وزن , بعد از يائسه شدن مى بيند, حيض نيست .

مسأله 443 :

زن حامله و زنى که بچه شير مى دهد ممکن است حيض ببيندولى اگر زن حامله بـعد از گذشتن بيست روزاز اول عادتش خون ببيند وخون به صفت حيض باشد به احتياط واجب بين تروک حائض و اعمال مستحاضه جمع کند.

مسأله 444 :

دخترى که نمى داند نه سالش تمام شده يا نه , اگر خونى ببيند که نشانه هاى حيض را نداشته باشد, حيض نيست و اگر نشانه هاى حيض را داشته باشد, حکم به حيض بودن آن , محل اشکال است .

مسأله 445 :

زنى که شک دارد يائسه شده يا نه , اگر خونى ببيند و نداند حيض است يا نه , بايد بنا بگذارد که يائسه نشده است .

مسأله 446 :

مدت حيض , کمتر از سه روز وبيشتر از ده روز, نمى شود.

و اگرمختصرى هم از سه روز کمتر باشد, حيض نيست .

مسأله 447 :

اگر سه روز اول حيض پشت سر هم نباشد - مثل آن که : دو روز خون ببيند ويک روز پاک شود و دوباره يک روز خون ببيند - بنابر احتياط لازم , درروزهايى که خون مى بيند, بايد جمع کند ميان کارهاى مستحاضه و تروک حائض ودر روزهايى که خون نمى بيند, هم کارهايى را که بر حائض حرام است , ترک کند وهم عبادتهاى خود را بجا آورد.

مسأله 448 :

لازم نـيـسـت در تـمـام سـه روز, خون بيرون بيايد بلکه اگر خون در فرج باشد بنحوى که در اين سه روز هر موقع پنبه يا انگشت را داخل کند آلوده شود ,کافى است بشرط آن که از اول مـقدارى خون بخودى خود بيرون آمده باشد هر چندکم باشد و اگر بوسيله پنبه و غير آن بيرون آمده باشد يا فقط در فضاى فرج ريخته ,احتياط آن است که در هر دو صورت , هم عبادتهاى خـود را بـجـا آورد و هـم کـارهـايى را که بر حائض حرام است ترک کند وهر گاه در بين سه روز مـخـتـصرى پاک شود - که درباطن خون نباشد - حکم بحيض بودن , مشکل است ولى اگر مدت پاکى کم باشداحتياط لازم آن است که , بين تروک حائض و اعمال مستحاضه , جمع نمايد .

مسأله 449 :

لازم نيست شب اول و شب چهارم را خون ببيند ولى بايد در شب دوم و سوم قطع نشود, پس اگر از اول اذان صبح روز اول تا غروب روز سوم پشت سرهم خون بيايد و در شب دوم و سوم هيچ خون قطع نشود, حيض است ولى اگردر اواسط روز اول شروع و در همان موقع از روز چهارم قطع شود, به شرطى حيض است که در شبهاى دوم وسوم وچهارم نيز خون قطع نشود.

مسأله 450 :

اگـر سـه روز پـشـت سـر هم خون ببيند وپاک شود, چنانچه دوباره خون ببيند وروزهـايى که خون ديده وروزهايى که در وسط پاک بوده , روى هم از ده روزبيشتر نشود احتياط آن است که , در روزهاى پاکى , عبادتهاى خود را بجا آورد وآنچه را بر حائض حرام است ترک کند.

مسأله 451 :

اگر در ايام عادت خونى ببيند که از سه روز بيشتر و از ده روز کمترباشد ونداند, خون دمل وزخم است يا خون حيض , بايدآن را حيض قرار دهد.

مسأله 452 :

اگـر صـاحب عادت وقتيه در ايام عادت خونى ببيند که نداند خون زخم است يا حيض , بايد آن را حيض قرار دهد.

مسأله 453 :

اگرخونى ببيند وشک کندکه خون حيض است يانفاس , به احکام حيض ونفاس عمل کند وغسل را بقصد ما فى الذمه از حيض يا نفاس بجا آورد.

مسأله 454 :

اگر خونى ببيند که نداند خون حيض است يا بکارت , بايد خود راوارسى کند, يعنى مـقـدارى پنبه داخل فرج نمايد و کمى صبر کند, بعد بيرون آوردپس اگر اطراف آن آلوده باشد, خون بکارت است و اگر به همه آن رسيده , حيض مى باشد.

مسأله 455 :

اگرکمتر از سه روز خون ببيند وپاک شود وبعد سه روز خون ببيند ومجموع خون اول و دوم و پـاکـى در بـيـن , از ده روز بـيشتر نباشد, خون دوم را حيض قرار دهد و در خون اول احتياط آن است که جمع کند, بين کارهاى مستحاضه وترک آنچه بر حائض , حرام است و در پاکى در بين کارهايى را که بر حائض حرام است ترک کند وعبادتهاى خود را, بجا آورد.