احکام تخلى
مسأله 57 :
واجب است انسان وقت تخلى و مواقع ديگر، عورت خود را از کسانيکه مکلفند، اگر چه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند، و همچنين از ديوانه و بچه هاى مميز - که خوب و بد را مىفهمند - بپوشاند، ولى زن وشوهر وکسانى که در حکم آنها هستند مثل کنيز و مالکش لازم نيست عورت خود را از يکديگر بپوشانند.
مسأله 58 :
لازم نيست با چيز مخصوصى عورت خود را بپوشاند. واگر مثلا با دست هم آنرا بپوشاند کافيست.
مسأله 59 :
موقع تخلى بايد طرف جلوى بدن يعنى شکم و سينه رو بقبله و پشت بقبله نباشد.
مسأله 60 :
اگر موقع تخلى طرف جلوى بدن کسى رو بقبله يا پشت بقبله باشد، و عورت خود را از قبله بگرداند کفايت نمىکند، و اگر جلو بدن او رو بقبله يا پشت بقبله نباشد، احتياط واجب آنست که عورت را رو بقبله يا پشت بقبله ننمايد.
مسأله 61 :
احتياط مستحب آنست که طرف جلوى بدن در موقع استبراء که احکام آن بعدا گفته مىشود، و موقع تطهير مخرج بول و غائط، رو بقبله وپشت بقبله نباشد.
مسأله 62 :
اگر براى آن که نامحرم او را نبيند مجبور شود رو بقبله يا پشت بقبله بنشيند، بايد رو بقبله يا پشت بقبله بنشيند و نيز اگر از راه ديگر ناچار باشد که رو بقبله يا پشت بقبله بنشيند مانعى ندارد.
مسأله 63 :
احتياط واجب آنست که بچه را در وقت تخلى رو بقبله يا پشت بقبله ننشانند. ولى اگر خود بچه بنشيند، جلوگيرى از او واجب نيست.
مسأله 64 :
در چهار جا تخلى حرام است:
(اول) در کوچه هاى بن بست در صورتيکه صاحبانش اجازه نداده باشند.
(دوم) در ملک کسى که اجازه تخلى نداده است.
(سوم) در جائيکه براى عده مخصوصى وقف شده است مثل بعضى از مدرسه ها.
(چهارم) روى قبر مؤمنين در صورتيکه بىاحترامى بآنان باشد و همچنين هر جائى که تخلى موجب هتک حرمت يکى از مقدسات دين يا مذهب شود.
مسأله 65 :
در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاک مىشود:
(اول) آن که با غائط نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد.
(دوم) آن که نجاستى از خارج بمخرج غائط رسيده باشد.
(سوم) آن که اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد، و در غير اين سه صورت مىتوان مخرج را با آب شست و يا بدستورى که بعدا گفته مىشود، با پارچه وسنگ ومانند اينها پاک کرد، اگر چه شستن با آب بهتر است.
مسأله 66 :
مخرج بول با غير آب پاک نمىشود و در کر وجارى اگر بعد از بر طرف شدن بول يکمرتبه بشويند کافيست، ولى با آب قليل بنابر احتياط واجب بايد دو مرتبه شسته شود و بهتر آنست که سه مرتبه شسته شود.
مسأله 67 :
اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط در آن نماند. ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد و اگر در دفعه اول طورى شسته شود که ذره اى از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.
مسأله 68 :
با سنگ و کلوخ و پارچه و مانند اينها اگر خشک و پاک باشند مىشود مخرج غائط را تطهير کرد، و چنانچه رطوبت کمى داشته باشد که به مخرج نرسد اشکال ندارد.
مسأله 69 :
احتياط واجب آنست که سنگ و کلوخ يا پارچه اى که غائط را با آن بر طرف مىکنند، سه قطعه باشد، واگر با سه قطعه بر طرف نشود، بايد بقدرى اضافه نمايند تا مخرج کاملا پاکيزه شود، ولى باقى ماندن ذره هاى کوچکى که ديده نمىشود اشکال ندارد.
مسأله 70 :
پاک کردن مخرج غائط با چيزهائيکه احترام آنها لازم است مانند کاغذى که اسم خدا و پيغمبران بر آن نوشته شده حرام است و پاک شدن مخرج با استخوان و سرگين محل اشکال است.
مسأله 71 :
اگر شک کند که مخرج را تطهير کرده يا نه، لازم است تطهير نمايد، اگر چه عادتا هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مىکرده.
مسأله 72 :
اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز، مخرج را تطهير کرده يا نه در صورتى که احتمال بدهد که پيش از شروع به نماز ملتفت حالش بوده نمازيکه خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعدى بايد تطهير کند.