( احکام رجوع کردن ).
مسأله 2533 :
در طلاق رجعى مرد به دو قسم مى تواند به زن خود رجوع کند : اول حرفى بزند معنايش اين باشد که او را دوباره زن خود قرار دهد.
دوم کارى کند و به آن کار قصد رجوع نمايد , و ظاهر اين است که به نزديکى کردن رجوع محقق مى شود , اگـر چـه قصد رجوع نداشته باشد , بلکه بعضى گفته اند که به لمس و بوسيدن هر چند بدون قصد رجوع باشد , رجوع محقق مى شود اگر چه اين گفته خالى از اشکال نيست .
مسأله 2534 :
بـراى رجوع کردن لازم نيست مرد شاهد بگيرد , يا به زن خبر دهد , بلکه اگر بدون اين که کسى بفهمد خودش رجوع کند , رجوعش صحيح است .
ولى اگر بعد از تمامى عده مرد بگويد که در عده رجوع نموده ام لازم است اثبات نمايد.
مسأله 2535 :
مـردى کـه زن خـود را طـلاق رجعى داده , اگر مالى از او بگيرد , و با او صلح کند که ديگر به او رجـوع نـکـنـد ايـن مـصـالحه اگر چه صحيح است واجب است که رجوع ننمايد ولى حق رجوع او از بين نمى رود , و در صورتى که رجوع کند طلاقى که داده موجب جدايى نمى شود.
مسأله 2536 :
اگر زنى را دو بار طلاق دهد و به او رجوع کند , يا دو بار او را طلاق دهد و بعد از هر طلاق عقدش کند , يا بعد از يک طلاق رجوع و بعد از طلاق ديگر عقد کند بعد از طلاق سوم آن زن بر او حرام است .
ولى اگر بعد از طلاق سوم به ديگرى شوهر کند با پنج شرط به شوهر اول حلال مى شود يعنى مى تواند آن زن را دوباره عقد نمايد.
اول آن که عقد شوهر دوم هميشگى باشد و اگر مثلا يک ماهه يا يک ساله او را صيغه کند بعد از آن که از او جدا شد شوهر اول نمى تواند او را عقد کند.
دوم شوهر دوم با او نزديکى و دخول کند و احتياط واجب آن است که نزديکى از جلوى زن باشد.
سوم شوهر دوم طلاقش دهد يا بميرد.
چهارم عده طلاق يا عده وفات شوهر دوم تمام شود.
پنجم بنابر احتياط واجب شوهر دوم در زمان نزديکى بالغ باشد.