نيّت زکات
مسأله 2030 :
انسان بايد زکات را به قصد قربت يعني براي انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيّت معيّن کند که آنچه را مي دهد زکات مال است، يا زکات فطره. ولي اگر مثلا زکات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معيّن کند چيزي را که مي دهد زکات گندم است يا زکات جو.
مسأله 2031 :
کسي که زکات چند مال بر او واجب شده، اگر مقداري زکات بدهد و نيّت هيچکدام آنها را نکند، چنانچه چيزي را که داده هم جنس يکي از آنها باشد زکات همان جنس حساب مي شود و اگر همجنس هيچ کدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت مي شود. پس کسي که زکات چهل گوسفند و زکات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلا يک گوسفند از بابت زکات بدهد و نيّت هيچ کدام آنها را نکند، زکات گوسفند حساب مي شود، ولي اگر مقداري نقره بدهد به زکاتي که براي گوسفند و طلا بدهکار است تقسيم مي شود، همچنين است اگر گوسفند را به عنوان بدل يا قيمت بدهد باز تقسيم مي شود.
مسأله 2032 :
اگر کسي را وکيل کند که زکات مال او را بدهد چنانچه وکيل وقتي که زکات را به فقير مي دهد، از طرف مالک نيّت زکات کند کافي است.
مسأله 2033 :
اگر مالک يا وکيل او بدون قصد قربت، زکات را به فقير بدهند و پيش از آنکه آن مال از بين برود، خود مالک نيّت زکات کند، زکات حساب مي شود.