شرايط کسانى که مستحق زکاتند
مسأله 1950 :
کسى که زکاة مى گيرد بايد شيعه دوازده امامى باشد, و اگر انسان کسى را شيعه بداند و به او زکاة بدهد, بعد معلوم شود شيعه نبوده , بايد دوباره زکاة بدهد.
مسأله 1951 :
اگر طفل يا ديوانه اى از شيعه فقير باشد, انسان مى تواند به ولى او زکاة بدهد به قصد اينکه آنچه را مى دهد ملک طفل ياديوانه باشد.
مسأله 1952 :
اگر به ولى طفل و ديوانه دسترسى ندارد, مى تواند خودش يا بوسيله يک نفر امين زکـاة را بـه مصرف طفل يا ديوانه برساند, وبايد موقعى که زکاة به مصرف آنان مى رسد نيت زکاة کند.
مسأله 1953 :
بـه فـقـيـرى که گدائى مى کند, مى شود زکاة داد.
ولى به کسى که زکاة را در معصيت مصرف مى کند, نبايد زکاة داد.
مسأله 1954 :
بـه کسى که معصيت کبيره را آشکارا بجا مى آورد يا نماز نمى خواند يا شرابخوار است هرچند آشکارا نباشد,احتياط واجب آن است براى امر او به معروف ونهى از منکر زکاة ندهند.
مسأله 1955 :
به کسى که بدهکار است و نمى تواند بدهى خود را بدهد اگرچه مخارج او بر انسان واجب باشد, مى شود زکاة داد.
مسأله 1956 :
انسان نمى تواند مخارج کسانى را که مثل اولاد خرجشان بر او واجب است از زکاة بدهد, ولى اگر مخارج آنان را ندهد,ديگران مى توانند به آنان زکاة بدهند.
مسأله 1957 :
اگر انسان زکاة را به پسرش بدهد که خرج زن و نوکر و کلفت خود نمايد اشکال ندارد.
مسأله 1958 :
اگر پسر به کتابهاى علمى دينى احتياج داشته باشد, پدر مى تواند براى خريدن آنها به او زکاة بدهد.
مسأله 1959 :
پدر مى تواند به پسرش زکاة بدهد که براى خود زن بگيرد, و پسر هم مى تواند براى آنکه پدرش زن بگيرد زکاة خود را به اوبدهد.
مسأله 1960 :
به زنى که شوهرش مخارج او را مى دهد و زنى که شوهرش خرجى او را نمى دهد ولى ممکن است او را به دادن خرجى مجبورکنند, نمى شود زکاة داد.
مسأله 1961 :
زنى که صيغه شده اگر فقير باشد, شوهرش و ديگران مى توانند به او زکاة بدهند, ولـى اگـر شـوهـرش در ضـمـن عـقـد شرط کندکه مخارج او را بدهد يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد, در صورتى که مخارج آن زن را بدهد نمى شود به آن زن زکاة داد.
مسأله 1962 :
زن مى تواند به شوهر فقير خود زکاة بدهد, اگرچه شوهر زکاة را صرف مخارج خود آن زن نمايد.
مسأله 1963 :
سـيد نمى تواند از غير سيد زکاة بگيرد, ولى اگر خمس و ساير وجوهات کفايت مخارج آن را نکند و از گرفتن زکاة ناچار باشد,مى تواند از غير سيد زکاة بگيرد.
مسأله 1964 :
به کسى که معلوم نيست سيد است يا نه , مى شود زکاة داد, ولى اگر دعوى سيادت کند نمى شود به او زکاة داد.