وضوی جبیره (آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی)

احکام وضوى جبيره اى

چـيـزى کـه بـا آن زخم وشکسته را مى بندند ودوايى که روى زخم ومانند آن مى گذارندجبيره ناميده مى شود.

مسأله 330 :

اگر در يکى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شکستگى باشد چنانچه روى آن باز است وآب براى آن ضرر ندارد, بايد بطور معمول وضو گرفت .

مسأله 331 :

اگـر زخـم يـادمل يا شکستگى در صورت ودست ها است وروى آن بازاست وآب ريـختن روى آن ضرر دارد چنانچه کشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بنابراحتياط بايد دست تر بر آن بکشد واگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است ونمى شود آب کشيد, بايد اطراف زخم را بـطـورى کـه در وضو گفته شد از بالا به پايين بشويدوگذاردن پارچه روى زخم ودست برآن کشيدن لازم نيست اگر چه بهتر است .

و در شکستگى , احتياط واجب ضم تيمم است .

مسأله 332 :

اگـر زخـم يا دمل يا شکستگى در جلوى سر يا روى پاها است و روى آن باز است , چـنـانـچه نتواند آن را مسح کند, احوط آن است که پارچه پاکى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو که در دست مانده مسح کند و اگر گذاشتن پارچه ممکن نباشد, مسح لازم نيست ولى در هر دو صورت بايد بعد از وضو تيمم نمايد.

مسأله 333 :

اگر روى دمل يا زخم يا شکستگى بسته باشد, چنانچه باز کردن آن ممکن است وآب هم براى آن ضرر ندارد, بايد باز کند و وضو بگيرد, چه زخم ومانند آن در صورت و دست ها باشد, يا جلوى سر وروى پاها.

مسأله 334 :

اگر زخم يا دمل يا شکستگى در صورت يا دستها باشد وبشود روى آن را باز کرد, چـنـانـچـه ريختن آب روى آن ضرر دارد و کشيدن دست تر ضرر نداردکشيدن دست تر روى آن کافى است وپارچه گذاردن ودست روى آن کشيدن لازم نيست اگر چه احتياطا خوب است .

مسأله 335 :

اگر نمى شود روى زخم را باز کرد ولى زخم و چيزى که روى آن گذاشته , پاک است ورساندن آب به زخم ممکن است وضرر هم ندارد, بايد آبرا به روى زخم برساند و اگر زخم يا چيزى که روى آن گذاشته نجس است , چنانچه آب کشيدن آن ورساندن آب به روى زخم ممکن بـاشـد, بـايد آن را آب بکشد وموقع وضوآب را به زخم برساند, ودر صورتى که آب براى زخم ضرر دارد, يا آن که رساندن آب به روى زخم ممکن نيست , بايد اطراف زخم را بشويد واگر جبيره پاک اسـت ,روى آن مـسـح کـنـد واگر جبيره نجس است يا نمى شود روى آن را دست تر کشيد -مثلا دوايى است که بدست مى چسبد - احتياطا پارچه پاکى را بطورى که به بستن ومانند آن جز جبيره حـساب شود, روى آن قرار دهد ودست تر روى آن بکشدو اگرتمام محل تيمم يا بعض آن بى مانع بـاشـد تيمم هم بنمايد و نيز اگر عمل به دستورمذکور ممکن نيست , احتياط واجب آن است که وضـو بگيرد وتيمم هم بنمايد, واگرمواضع تيمم پوشيده باشد وضوى جبيره اى کافى است وتيمم جبيره اى لازم نيست .

مسأله 336 :

اگر جبيره تمام صورت يا تمام يکى از دست ها يا تمام هر دو دست راگرفته باشد, بـايـد وضـوى جـبيره اى بگيرد وبنابر احتياط واجب اگر تمام يا بعض مواضع تيمم پوشيده نيست تيمم هم بنمايد.

مسأله 337 :

اگـر جـبـيره تمام اعضاى وضو را گرفته باشد, بنابر احتياط واجب بايدوضوى جبيره اى بگيرد وتيمم هم بنمايد.

مسأله 338 :

کسى که در کف دست وانگشت ها جبيره دارد ودر موقع وضو دست روى آن کشيده است , بايد سر وپاها را با همان رطوبت مسح کند.

مسأله 339 :

اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته ولى مقدارى از طرف انگشتان ومقدارى از طـرف بـالاى پا باز است , بايد جاهايى که باز است روى پا را, و جايى که جبيره است روى جبيره را مسح کند.

مسأله 340 :

اگر در صورت يا دست ها چند جبيره باشد, بايد بين آنها را بشويدواگر جبيره ها در سـر يـا روى پاها باشد, بايد بين آنها را مسح کند ودر جاهايى که جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد.

مسأله 341 :

اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممکن نيست , بايد بـه دسـتـور جـبيره عمل کند وبنابر احتياط واجب تيمم هم بنمايد, واگربرداشتن جبيره ممکن اسـت بايد جبيره را بردارد, پس اگر زخم در صورت ودست ها است اطراف آن را بشويد واگر در سر يا روى پاها است اطراف آن را مسح کند وبراى جاى زخم به دستور جبيره عمل نمايد.

مسأله 342 :

اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شکستگى نيست ولى به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد, بايد تيمم کند واحتياط مستحب آن است که وضوى جبيره اى هم بگيرد.

مسأله 343 :

اگر جايى از اعضاى وضو را رگ زده است ونمى تواند آن را آب بکشديا آب براى آن ضرر دارد, به دستور جبيره عمل کند.

مسأله 344 :

اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است که برداشتن آن ممکن نيست , يا به قـدرى مـشقت دارد که نمى شود تحمل کرد, بايد به دستور جبيره عمل کند وبنابر احتياط واجب اگر تمام يا بعض محل تيمم بى مانع باشد, تيمم هم بنمايد چنانچه گفته شد.

مسأله 345 :

غسل جبيره اى مثل وضوى جبيره اى است , و احوط آن است که ترتيبى بجا آورد.

مسأله 346 :

کـسـى کـه وظيفه او تيمم است اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يادمل يا شکستگى باشد, بايد دستور وضوى جبيره اى , تيمم جبيره اى نمايد.

مسأله 347 :

کسى که بايد با وضو يا غسل جبيره اى نماز بخواند, چنانچه بداندکه تا آخر وقت عذر او بـرطرف نمى شود, مى تواند در اول وقت نماز بخواند.

ولى اگراميد دارد که تا آخر وقت عذر او برطرف مى شود احتياط واجب آن است که صبرکند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را باوضو يا غسل جبيره اى بجاآورد.

مسأله 348 :

اگر انسان براى مرضى که در چشم او است روى چشم خود رابچسباند, بايد وضو وغسل را جبيره اى انجام دهد واحتياط آن است که تيمم هم بنمايد.

مسأله 349 :

کسى که نمى داند وظيفه اش تيمم است يا وضوى جبيره اى بنابراحتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.

مسأله 350 :

نـمـازهايى را که انسان با وضوى جبيره اى خوانده صحيح است ولى بعد از آن که عذرش برطرف شد وهنوز وضوى جبيره اى باطل نشده است , براى نمازهاى بعد بنابراحتياط لازم بـايـد وضـو بگيرد.

بلکه بنابر احتياط اگر در وقت ,عذرش برطرف شود نمازش را با وضوى جديد اعاده نمايد.