3 - آفتاب :
مسأله 192 :
آفتاب زمين و ساختمان و چيزهائى که مانند در و پنجره در ساختمان به کار برده شده , و همچنين ميخى را که به ديوار کوبيده اندبا پنج شرط پاک مى کند: اول : آنکه چيز نجس تر باشد, پس اگر خشک باشد بايد به وسيله اى آن را تر کنند تا آفتاب خشک کند.
دوم : آنـکه اگر عين نجاست در آن چيز باشد, پيش از خشک شدن به تابيدن آفتاب آن را برطرف کند.
سوم : آنکه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نکند, پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بـتـابـد و چـيز نجس را خشک کند, آن چيزپاک نمى شود ولى اگر ابر به قدرى نازک باشد که از تابيدن آفتاب جلوگيرى نکند, اشکال ندارد.
و نيز تابيدن آفتاب از پشت شيشه اشکال ندارد.
چـهـارم : آنـکـه آفتاب به تنهائى چيز نجس را خشک کند, پس اگر مثلا چيز نجس بواسطه باد و آفتاب خشک شود, پاک نمى گردد, ولى اگر بادبه قدرى کم باشد که نگويند به خشک شدن چيز نجس کمک کرده اشکال ندارد.
پـنجم : آنکه آفتاب مقدارى از بنا و ساختمان را که نجاست به آن فرو رفته , يک مرتبه خشک کند.
پس اگر يک مرتبه بر زمين و ساختمان نجس بتابد و روى آن را خشک کند و دفعه ديگر زير آن را خشک نمايد, فقط روى آن پاک مى شود و زير آن نجس مى ماند.
مسأله 193 :
پـاک کردن آفتاب حصير نجس را محل اشکال است و اما درخت و گياه بواسطه آفتاب پاک مى شود.
مسأله 194 :
اگر آفتاب به زمين نجس بتابد, بعد انسان شک کند که زمين موقع تابيدن آفتاب , تر بـوده يا نه , يا ترى آن بواسطه آفتاب خشک شده يا نه , آن زمين نجس است , و همچنين است اگر شک کند که پيش از تابش آفتاب , عين نجاست از آن برطرف شده يا نه يا شک کند که چيزى مانع تابش آفتاب بوده يا نه .
مسأله 195 :
اگـر آفتاب به يک طرف ديوار نجس بتابد, و به وسيله آن طرفى که آفتاب به آن نتابيده نيز خشک شود, بعيد نيست هر دو طرف پاک شود.