احکام شکار کردن با سگ شکاری (آیت الله محمد فاضل لنکرانی (ره))

شکار کردن با سگ شکارى

مسأله 2759 :

اگر سگ شکارى حيوان وحشى و يا اهلى وحشى شده حلال گوشتى را شکار کند، با هفت شرط زير پاک و حلال مى شود:

اوّل: سگ بطورى تربيت شده باشد که هر وقت آن را براى گرفتن شکار بفرستند برود و هر وقت از رفتن جلوگيرى کنند بايستد ولى اگر در وقت نزديک شدن به شکار با جلوگيرى نايستد مانع ندارد و احتياط واجب آن است که اگر عادت دارد که پيش از رسيدن صاحبش شکار را بخورد از شکار او اجتناب کنند، ولى اگر عادت به خوردن خون شکار داشته باشد يا اتفاقاً شکار را بخورد اشکال ندارد.

دوّم: صاحبش آن را بفرستد و اگر از پيش خود دنبال شکار رود و حيوانى را شکار کند خوردن آن حيوان حرام است. بلکه اگر از پيش خود دنبال شکار رود و بعداً صاحبش بانگ بزند که زودتر آن را به شکار برساند اگر چه بواسطه صداى صاحبش شتاب کند، بنابر احتياط واجب بايد از خوردن آن شکار خود دارى نمايند.

سوّم: کسى که سگ را مى فرستد بايد مسلمان باشد يا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد و اگر کافر يا کسى که در حکم کافر است «مانند غلات و خوارج و نواصب» که اظهار دشمنى با اهل بيت پيغمبر (صلى الله عليه وآله) مى کند سگ را بفرستد، شکار آن سگ حرام است.

چهارم: وقت فرستادن سگ نام خدا را ببرد و اگر عمداً نام خدا را نبرد، آن شکار حرام است، ولى اگر از روى فراموشى باشد اشکال ندارد. و اگر وقت فرستادن سگ نام خدا را عمداً نبرد و پيش از آن که سگ به شکار برسد نام خدا را ببرد بنابر احتياط واجب بايد از آن شکار اجتناب نمايد.

پنجم: شکار بواسطه زخمى که از دندان سگ پيدا کرده بميرد پس اگر سگ، شکار را خفه کند، يا شکار از دويدن يا ترس بميرد حلال نيست.

ششم: کسى که سگ را فرستاده، وقتى برسد که حيوان مرده باشد، يا اگر زنده

[469]

است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه وقتى برسد که به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد حلال نيست.

هفتم: صيّاد و شکارچى با سرعت يا به نحو متعارف به طرف صيد حرکت کند.

مسأله 2760 :

کسى که سگ را فرستاده اگر وقتى برسد که بتواند سر حيوان را ببرد، چنانچه به طور معمول و با شتاب مثلا کارد را بيرون آورد و وقت سر بريدن بگذرد و آن حيوان بميرد حلال است، ولى اگر مثلا بواسطه زياد تنگ بودن غلاف يا چسبندگى آن بيرون آوردن کارد طول بکشد و وقت بگذرد بنابر احتياط واجب حلال نمى شود و اگر چيزى همراه او نباشد که با آن سر حيوان را ببرد و حيوان بميرد، واجب است که از خوردن آن خود دارى کند.

مسأله 2761 :

اگر چند سگ را بفرستد و با هم حيوانى را شکار کنند، چنانچه همه آنها داراى شرطهايى که در مسأله 2754 گفته شده بوده اند، شکار حلال است و اگر يکى از آنها داراى آن شرطها نبوده، ولى مؤثر در شکار باشد آن شکار حرام است.

مسأله 2762 :

اگر سگ را براى شکار حيوانى بفرستد و آن سگ حيوان ديگرى را شکار کند، آن شکار حلال و پاک است و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگرى شکار کند، هر دوى آنها حلال و پاک مى باشند.

مسأله 2763 :

اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و يکى از آنها کافر باشد آن شکار حرام است و اگر همه مسلمان باشند و يکى از آنان عمداً نام خدا را نبرد، بنابر احتياط لازم آن شکار حرام است. و نيز اگر يکى از سگهايى را که فرستاده اند بطورى که در مسأله 2754 گفته شد تربيت شده نباشد، آن شکار حرام مى باشد.

مسأله 2764 :

اگر باز يا حيوان ديگرى غير سگ شکارى حيوانى را شکار کند، آن شکار حلال نيست ولى اگر وقتى برسند که حيوان زنده باشد و به دستورى که در شرع معين شده سر آن را ببرند حلال است.