نيت زکات
مسأله 1965 :
انسان بايد زکات را به قصد قربت - يعنى : براى انجام فرمان خداوند عالم - بدهد و در نيت معين کند که آنچه را مى دهد زکات مال است , يازکات فطره ولى اگر مثلا زکات گندم وجو بر او واجب باشد, لازم نيست معين کندچيزى را که مى دهد زکات گندم است يا زکات جو.
مسأله 1966 :
کـسى که زکات چند مال بر او واجب شده , اگر مقدارى زکات بدهدونيت هيچ کـدام آنها را نکند چنانچه چيزى را که داده هم جنس يکى از آنها باشد,زکات همان جنس حساب مـى شـود و اگـر هم جنس هيچ کدام آنها نباشد, به همه آنهاقسمت مى شود, پس کسى که زکات چـهل گوسفند و زکات پانزده مثقال طلا بر اوواجب است , اگر مثلا يک گوسفند از بابت زکات بدهد ونيت هيچ کدام آنها رانکند, زکات گوسفند حساب مى شود ولى اگر مقدارى نقره بدهد به زکاتى که براى گوسفند وطلا بدهکار است تقسيم مى شود.
مسأله 1967 :
اگر کسى را در دادن زکات وکيل کند بايد وکيل قصد قربت کند و دروکيل کردن و هـمـچـنـين وقتى که زکات را به وکيل مى دهد قصد قربت لازم نيست واگر کسى را فقط در رسـانـدن زکـات به فقير وکيل کند بايد خودش در موقع دادن زکات به وکيل قصد قربت نمايد و احتياطا تا وقتى به فقير مى رسد به قصدش باقى باشد.
مسأله 1968 :
اگرمالک يا وکيل او بدون قصد قربت زکات را به فقير بدهد و پيش از آن که آن مال از بين برود, خود مالک نيت زکات کند, زکات حساب مى شود.