نصاب نقره
مساله 1897 :
نقره دو نصاب دارد : نصاب اول آن 105 مثقال معمولى است که اگر نقره به 105 مثقال برسد و شرايط ديگر را هم که گفته شد داشته باشد انسان بايد چهل يک آن را که 2 مثقال و 15 نخود است از بابت زکات بدهد و اگر به اين مقدار نرسد زکات آن واجب نيست. و نصاب دوم آن، 21 مثقال استيعنى اگر 21 مثقال به 105 مثقال اضافه شود بايد زکات تمام 126 مثقال را بطورى که گفته شد بدهد و اگر کمتر از 21 مثقال اضافه شود فقط بايد زکات 105 مثقال آن را بدهد و زيادى آن زکات ندارد و همچنين است هر چه بالا رود، يعنى اگر 21 مثقال اضافه شود بايد زکات تمام آنها را بدهد و اگر کمتر اضافه شود مقدارى که اضافه شده و کمتر از 21 مثقال است زکات ندارد. بنابراين اگر انسان چهل يک هر چه طلا و نقره دارد بدهد، زکاتى را که بر او واجب بوده داده و گاهى هم بيشتر از مقدار واجب داده است مثلا کسى که 110 مثقال نقره دارد اگر چهل يک آن را بدهد، زکات 105 مثقال آن را که واجب بودهداده و مقدارى هم براى 5 مثقال آن داده که واجب نبوده است.
مساله 1898 :
کسى که طلا يا نقره او به اندازه نصاب است، اگر چه زکات آن را داده باشد، تا وقتى از نصاب اول کم نشده همه ساله بايد زکات آن را بدهد.
مساله 1899 :
زکات طلا و نقره در صورتى واجب مىشود که آن را سکه زده باشند بايد زکات آن را بدهند.
مساله 1900 :
طلا و نقره سکه دارى که زنها براى زينت به کار مىبرند، زکات ندارد اگرچه رواج باشد.
مساله 1901 :
کسى که طلا و نقره دارد، اگر هيچ کدام آنها به اندازه نصاب اول نباشد،مثلا 104 مثقال نقره و 14 مثقال طلا داشته باشد، زکات بر او واجب نيست.
مساله 1902 :
چنان که سابقا گفته شد، زکات طلا و نقره در صورتى واجب مىشود که انسان يازده ماه مالک مقدار نصاب باشد، و اگر در بين يازده ماه طلا و نقره اواز نصاب اول کمتر شود، زکات بر او واجب نيست.
مساله 1903 :
اگر در بين يازده ماه طلا و نقرهاى را که دارد با طلا يا نقره يا چيز ديگر عوض نمايد، يا آنها را آب کند، زکات بر او واجب نيست، ولى اگر براى فرار از دادن زکات اين کارها را بکند، احتياط مستحب آن است که زکات را بدهد.
مساله 1904 :
اگر در ماه دوازدهم پول طلا و نقره را آب کند، بايد زکات آنها را بدهد،و چنانچه به واسطه آب کردن وزن يا قيمت آنها کم شود، بايد زکاتى را که پيش از آب کردن بر او واجب بوده بدهد.
مساله 1905 :
اگر طلا و نقرهاى که دارد خوب و بد داشته باشد، مىتواند زکات هر کدام از خوب و بد را از خود آن بدهد، ولى بهتر است زکات همه آنها را از طلا و نقره خوب بدهد.
مساله 1906 :
طلا و نقرهاى که بيشتر از اندازه معمولى فلز ديگر دارد، اگر خالص آن به اندازه نصاب که مقدار آن گفته شد برسد، انسان بايد زکات آن را بدهد، و چنانچه شک دارد که خالص آن به اندازه نصاب هستيا نه، زکات آن واجب نيست.
مساله 1907 :
اگر طلا و نقرهاى که دارد به مقدار معمول فلز ديگر با آن مخلوط باشد، نمىتواند زکات آن را از طلا و نقرهاى بدهد که بيشتر از معمول فلز ديگر دارد، ولى اگر به قدرى بدهد که يقين کند طلا و نقره خالصى که در آن هست به اندازه زکاتى مىباشد که بر او واجب است، اشکال ندارد.