قيـام (ايستادن)
مسأله 967 :
قيام در موقع گفتن تکبيرة الاحرام وقيام پيش از رکوع که آن را قيام متصل به رکوع مي‌گو يند رکن است، ولي قيام در موقع خواندن حمد وسوره وقيام بعد از رکوع رکن نيست و اگر کسي آن را از روي فراموشي ترک کند، نمازش صحيح است.
مسأله 968 :
واجب است پيش از گفتن تکبير و بعد از آن مقداري بايستد تا يقين کند که در حال ايستادن تکبير گفته است.
مسأله 969 :
اگر رکوع را فراموش کند و بعد از حمد وسوره بنشيند ويادش بيايد که رکوع نکرده بايد بايستد و به رکوع رود و اگر بدون اين که بايستد به حال خميدگي به رکوع برگردد، چون قيام متصّل برکوع را بجا نياورده، نماز او باطل است.
مسأله 970 :
موقعي که ايستاده است بايد بدن را حرکت ندهد و به طرفي خم نشود و به جايي تکيه نکند، ولي اگر از روي ناچاري باشد يا در حال خم شدن براي رکوع، پاها را حرکت دهد، اشکال ندارد.
مسأله 971 :
اگر موقعي که ايستاده، از روي فراموشي بدن را حرکت دهد، يا به طرفي خم شود، يا به جايي تکيه کند، اشکال ندارد، ولي در قيام موقع گفتن تکبيرة الاحرام وقيام متصل به رکوع اگر از روي فراموشي هم باشد، بنابر احتياط واجب، بايد نماز را تمام کند ودوباره بخواند.
مسأله 972 :
احتياط واجب آن است که در موقع ايستادن هر دو پا روي زمين باشد، ولي لازم نيست سنگيني بدن روي هر دو پا باشد و احتياط آن است که روي يک پا ايستاده نباشد.
مسأله 973 :
کسي که مي‌تواند درست بايستد، اگر پاها را خيلي گشاد بگذارد که به حال ايستادن معمولي نباشد، نمازش باطل است.
مسأله 974 :
موقعي که انسان در نماز مشغول خواندن چيزي است حتّي موقع گفتن ذکرهاي مستحبّي نماز، بايد بدنش آرام باشد ودرموقعي که مي‌خواهد کمي جلو يا عقب رود، يا کمي بدن را به طرف راست يا چپ حرکت دهد، بايد چيزي نگويد ولي «بحول اللّه وقوّته اقوم واقعد» را بايد در حال برخاستن بگويد.
مسأله 975 :
اگر در حال حرکت بدن ذکر بگويد، مثلاً موقع رفتن به رکوع يا رفتن به سجده، تکبير بگويد چنانچه آن را به قصد ذکري که در نماز دستور داده‌اند بگويد، بايد احتياطاً نماز را دوباره بخواند و اگر به اين قصد نگويد، بلکه بخواهد ذکري گفته باشد، صحيح است.
مسأله 976 :
حرکت دادن دست وانگشتان در موقع خواندن حمد اشکال ندارد، اگرچه احتياط مستحبّ آن است که آنها را هم حرکت ندهد.
مسأله 977 :
اگر در موقع خواندن حمد وسوره، يا خواندن تسبيحات بي‌اختيار به قدري حرکت کند که از حال آرام بودن بدن خارج شود، احتياط واجب آن است که بعد از آرام گرفتن بدن آنچه را در حال حرکت خوانده، دوباره بخواند.
مسأله 978 :
اگر در بين نماز از ايستادن عاجز شود، بايد بنشيند و اگر از نشستن هم عاجز شود، بايد بخوابد، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي‌نخواند.
مسأله 979 :
تا انسان مي‌تواند ايستاده نماز بخواند نبايد بنشيند، مثلاً کسي که در موقع ايستادن، بدنش حرکت مي‌کند يا مجبور است به چيزي تکيه دهد، يا بدنش را کج کند، يا خم شود، يا پاها را بيشتر از معمول گشاد بگذارد، بايد به هر طور که مي‌تواند ايستاده نماز بخواند ولي اگر به هيچ قسم حتّي مثل حال رکوع هم نتواند بايستد، بايد راست بنشيند، نماز بخواند.
مسأله 980 :
تا انسان مي‌تواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند، و اگر نتواند راست بنشيند بايد به هر طور که مي‌تواند بنشيند، و اگر به هيچ قسم نمي‌تواند بنشيند بايد به طوري که در احکام قبله گفته شد، به پهلوي راست بخوابد، اگر نمي‌تواند به پهلوي چپ و اگر آن هم ممکن نيست به پشت بخوابد، به طوري که کف پاهاي او رو به قبله باشد.
مسأله 981 :
کسي که نشسته نماز مي‌خواند، اگر بعد از خواندن حمد وسوره بتواند بايستد، ورکوع را ايستاده بجا آورد، بايد بايستد و از حال ايستاده به رکوع رود و اگر نتواند، بايد رکوع را هم نشسته بجا آورد.
مسأله 982 :
کسي که خوابيده نماز مي‌خواند، اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد مقداري را که مي‌تواند، نشسته بخواند و نيز اگر مي‌تواند ايستاده بخواند، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي نخواند.
مسأله 983 :
کسي که نشسته نماز مي‌خواند، اگر در بين نماز بتواند بايستد بايد مقداري را که مي‌تواند ايستاده بخواند، ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي نخواند.
مسأله 984 :
کسي که مي‌تواند بايستد اگر بترسد که به واسطه ايستادن مريض شود يا ضرري به او برسد، مي‌تواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد، مي‌تواند خوابيده نماز بخواند.
مسأله 985 :
اگر انسان احتمال بدهد که تا آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند، بايد نماز را تأخير بيندازد پس اگر نتوانست بايستد، در آخر وقت مطابق وظيفه‌اش نماز را بجا آورد.
مسأله 986 :
مستحبّ است در حال ايستادن بدن را راست نگهدارد، شانه‌ها را پايين بيندازد، دستها را روي ران‌ها بگذارد، انگشتها را به هم بچسباند، جاي سجده را نگاه کند، سنگيني بدن را بطور مساوي روي دو پا بيندازد، با خضوع وخشوع باشد، پاها را پس و پيش نگذارد، اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا يک وجب فاصله دهد، و اگر زن است پاها را به هم بچسباند.