راه نجس شدن چيزهاى پاک
مسأله 126 :
اگر چيز پاک به چيز نجس برسد و هر دو يا يکى از آنها به طورى تر باشد که ترى يکى به ديگرى برسد، چيز پاک نجس مى‌شود. و اگر ترى به قدرى کم باشد که به ديگرى نرسد، چيزى که پاک بوده نجس نمى‌شود.
مسأله 127 :
اگر چيز پاکى به چيز نجس برسد و انسان شکّ کند که هر دو يا يکى از آنها تر بوده يا نه، آن چيز پاک نجس نمى‌شود.
مسأله 128 :
دو چيزى که انسان نمى‌داند کدام پاک و کدام نجس است اگر چيز پاکى با رطوبت به يکى از آنها برسد، نجس نمى‌شود ولى اگر يکى از آنها قبلاً نجس بوده انسان نداند پاک شده يا نه، چنانچه چيز پاکى به آن برسد نجس مى‌شود.
مسأله 129 :
زمين و پارچه و مانند اينها اگر رطوبت داشته باشد هر قسمتى که نجاست به آن برسد، نجس مى‌شود و جاهاى ديگر آن پاک است و همچنين است خيار و خربزه و مانند اينها.
مسأله 130 :
هرگاه شيره و روغن روان باشد همين که يک نقطه از آن نجس شد، تمام آن نجس مى‌شود. ولى اگر روان نباشد نجس نمى‌شود.
مسأله 131 :
اگر مگس يا حيوانى مانند آن، روى چيز نجسى که تر است بنشيند و بعد روى چيز پاکى که آن هم تر است بنشيند، چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن حيوان بوده، چيز پاک نجس مى‌شود، و اگر نداند پاک است.
مسأله 132 :
اگر جايى از بدن که عرق دارد نجس شود و عرق از آنجا به جاى ديگر برود، بنابر احتياط هر جا که عرق به آن برسد نجس مى‌شود و اگر عرق به جاى ديگر نرود جاهاى ديگر بدن پاک است.
مسأله 133 :
اخلاطى که از بينى يا گلو مى‌آيد اگر خون داشته باشد، جايى که خون دارد نجس و بقيه آن پاک است، پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد، مقدارى را که انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده، نجس است و محلّى را که شکّ دارد جاى نجس به آن رسيده است يا نه، پاک مى‌باشد.
مسأله 134 :
اگر آفتابه‌اى را که ته آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند چنانچه آب طورى زير آن جمع گردد که با آب آفتابه يکى حساب شود، آب آفتابه نجس مى‌شود، ولى اگر آبى که از زير آفتابه خارج مى‌شود در زمين فرو رود يا جارى شود به نحوى که با آب داخل آن يکى حساب نشود، آب آفتابه نجس نمى‌شود.
مسأله 135 :
اگر چيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد، در صورتى که بعد از بيرون آمدن، آلوده به نجاست نباشد پاک است، پس اگر اسباب اماله يا آب آن در مخرج غائط وارد شود، يا سوزن و چاقو و مانند اينها در بدن فرو رود و بعد از بيرون آمدن، به نجاست آلوده نباشد نجس نيست. و همچنين است آب دهان و بينى اگر در داخل به خون برسد و بعد از بيرون آمدن به خون آلوده نباشد.