شرط دوم لباس نمازگزار (آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی)

شرط دوم:

مسأله 823 :

لباس نمازگزار بايد مباح باشد و کسى که مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، اگر عمداً در

لباس غصبى يا در لباسى که نخ يا تکمه يا چيز ديگر آن غصبى است نماز بخواند باطل است، و همچنين است اگر

جاهل مقصر باشد.

مسأله 824 :

کسى که مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمى داند نماز را باطل مى کند، اگر عمداً با

لباس غصبى نماز بخواند نمازش باطل است.

مسأله 825 :

اگر نداند يا فراموش کند که لباس او غصبى است و با آن نماز بخواند، نمازش صحيح است، ولى

اگر کسى خودش لباسى را غصب نمايد و فراموش کند که غصب کرده است و با آن نماز بخواند، اگر چه حکم به بطلان

نماز او نمى توان کرد، لکن احوط آنست که اکتفابه آن نماز ننموده و دو باره آنرا با لباس مباح بخواند.

مسأله 826 :

اگر نداند يا فراموش کند که لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد، چنانچه چيز ديگرى عورت

او را پوشانده است و مى تواند فوراً يا بدون اينکه موالات يعنى پى درپى بودن نماز بهم بخورد لباس غصبى را بيرون

آورد، بايد آنرا بيرون آورد و نمازش صحيح است. و اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده، يا نمى تواند لباس غصبى را

فوراً بيرون آورد، يا اگر بيرون آورد پى درپى بودن نماز بهم مى خورد، در صورتى که به مقدار يک رکعت هم وقت داشته

باشد بايد نماز را بشکند و با لباس غير غصبى نماز بخواند و اگر به اين مقدار وقت ندارد، بايد در حال نماز لباس را

بيرون آورد و به دستور نماز برهنگان نماز را تمام نمايد.

مسأله 827 :

اگر کسى براى حفظ جانش با لباس غصبى نماز بخواند، يا مثلاً براى اينکه دزد لباس غصبى را نبرد

با آن نماز بخواند نمازش صحيح است.

مسأله 828 :

اگر کسى با عين پولى که خمس يا زکات آنرا نداده لباس بخرد، نماز خواندن در آن لباس باطل

است.