اجیر گرفتن برای نماز (آیت الله سید علی محمد دستغیب)

اجير گرفتن براى نماز

مسأله 1549 :

بعد از مرگ انسان، مى شود براى نماز و عبادتهاى ديگر او که در زندگى بجا نياورده، ديگرى را اجير کنند يعنى به او مزد دهند که آنها را بجا آورد. و اگر کسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحيح است.

مسأله 1550 :

انسان مى تواند براى بعضى از کارهاى مستحبّى مثل زيارت قبر پيغمبر و امامان:، از طرف زندگان اجير شود و نيز مى تواند کار مستحبّى را انجام دهد و ثواب آن را براى مردگان يا زندگان هديه نمايد.

مسأله 1551 :

کسى که براى نماز قضاى ميّت اجير شده، بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را از روى تقليد صحيح بداند يا عمل به احتياط کند؛ اگر احتياط را بلد باشد.

مسأله 1552 :

اجير بايد موقع نيّت، ميّت را معيّن نمايد. و لازم نيست اسم او را بداند. پس اگر نيّت کند از طرف کسى نماز مى‌خوانم که براى او اجير شده‌ام کافى است.

مسأله 1553 :

اجير بايد خود را بجاى ميّت فرض کند و عبادتهاى او را به نيابت از او قضا نمايد و اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه کند کافى نيست؛ مگر اينکه براى اهداء ثواب اجير شده باشد.

مسأله 1554 :

بايد کسى را اجير کنند که اطمينان داشته باشند که عمل را به صورت صحيح انجام مى‌دهد.

مسأله 1555 :

کسى که ديگرى را براى نمازهاى ميّت اجير کرده اگر بفهمد که نماز را بجا نياورده، يا باطل انجام داده، بايد دوباره اجير بگيرد.

مسأله 1556 :

هرگاه شکّ کند که اجير عمل را انجام داده يا نه اگر بگويد انجام داده‌ام و مورد اطمينان باشد، کافى است. و اگر شکّ کند که عمل او صحيح بوده يا نه، اعتنا نکند.

مسأله 1557 :

کسى را که عذرى دارد و مثلاً نشسته نماز مى خواند نمى شود براى نمازهاى ميّت اجير کرد، بلکه بنابر احتياط واجب بايد کسى را هم که با تيمّم يا جبيره نماز مى خواند اجير نکنند.

مسأله 1558 :

مرد براى زن و زن براى مرد مى تواند اجير شود؛ همچنين مميّز با وجود شرائط ديگر. و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد به تکليف خود عمل نمايد.

مسأله 1559 :

لازم نيست قضاى نمازهاى ميّت به ترتيب خوانده شود؛ مگر در آنچه در اداء آن ترتيب لازم است؛ مثل نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشاء اگرچه بدانند که ميّت ترتيب نمازهاى خود را مى دانسته است.

مسأله 1560 :

اگر با اجير شرط کنند که عمل را به طور مخصوصى انجام دهد، بايد همان طور بجا آورد. و اگر با او شرط نکنند، بايد در آن عمل به تکليف خود رفتار نمايد و احتياط مستحب آن است که از وظيفه خودش و ميّت هر کدام که به احتياط نزديکتر است به آن عمل کند مثلاً اگر وظيفه ميّت گفتن سه مرتبه تسبيحات اربعه بوده و تکليف او يک مرتبه است، سه مرتبه بگويد.

مسأله 1561 :

اگر با اجير شرط نکنند که نماز را با چه مقدار از مستحبّات آن بخواند، مى‌تواند اکتفاء به واجب نمايد؛ مگر آن که بداند مستأجر نماز معمول را خواسته است.

مسأله 1562 :

اگر ميّت ترتيب نمازهايى را که قضا شده مى دانسته و انسان بخواهد براى آن نمازها چند اجير بگيرد لازم نيست براى هر کدام آنها وقتى را معيّن نمايد.

مسأله 1563 :

اگر کسى اجير شود که مثلاً در مدّت يک سال نمازهاى ميّت را بخواند و پيش از تمام شدن سال بميرد، بايد براى نمازهايى که مى‌دانند بجا نياورده ديگرى را اجير نمايند بلکه براى نمازهايى هم که احتمال مى‌دهند بجا نياورده بايد بنابر احتياط واجب اجير بگيرند.

مسأله 1564 :

کسى را که براى نمازهاى ميّت اجير کرده‌اند، اگر پيش از تمام کردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه شرط کرده باشند که تمام نمازها را خودش بخواند، بايد اجرت مقدارى را که نخوانده از مال او به ولىّ ميّت بدهند، مثلاً اگر نصف آنها را نخوانده، بايد نصف پولى را که گرفته از مال او به ولىّ ميّت بدهند و اگر شرط نکرده باشند بايد ورثه‌اش از مال او اجير بگيرند، امّا اگر مال نداشته باشد بر ورثه او چيزى واجب نيست.

مسأله 1565 :

اگر اجير پيش از تمام کردن نمازهاى ميّت بميرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد، بايد از مال او براى نمازهايى که اجير بوده ديگرى را اجير نمايند و نماز قضاى خودش به عهده ولىّ اوست.