عیب هایی که به واسطه آن ها می شود عقد را بهم زد (آیت الله سید علی سیستانی)

( مواردى که زن يا شوهر مى تواند عقد را بهم بزند ).

مسأله 2389 :

اگـر مـرد بـعـد از عـقـد بفهمد که زن يکى از شش عيب را که ذکر مى شود در حال عقد داشته مى تواند به واسطه آن عيب عقد را بهم بزند : اول ديوانگى , هر چند گاه گاهى باشد.

دوم مرض خوره .

سوم مرض برص .

چهارم کورى .

پنجم شل بودن هر چند به حد زمين گيرى نباشد.

شـشـم آن که گوشت يا استخوانى در رحم او باشد , خواه مانع نزديکى يا آبستن شدن او شود يا نه , و اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن در حال عقد افضا شده بود يعنى راه بول و حيض و يا راه حيض و غايط او يکى بـوده در اين که بتواند عقد را بهم بزند اشکال است و احتياط لازم آن است که چنانچه بخواهد عقد را بهم بزند طلاق هم بدهد.

مسأله 2390 :

اگر زن بعد از عقد بفهمد که شوهر او آلت مردى نداشته , يا بعد از عقد پيش از نزديکى , يا پس از آن آلت او بريده شود يا مرضى دارد که نمى تواند وطى و نزديکى نمايد , هر چند آن مرض بعد از عقد و پيش از نزديکى يا پس از آن عارض شده باشد , در تمام اين موارد بى طلاق مى تواند عقد را بهم بزند , و اگر زن بعد از عقد بفهمد که شوهرش پيش از عقد ديوانه بوده يا اين که پس از عقد - خواه بعد از نزديکى يا قبل از آن - ديـوانه شود , يا اين که بفهمد که او در هنگام عقد تخمهايش کشيده يا کوبيده شده بوده يا اين که در آن هنگام مرض خوره يا برص داشته در تمام اين موارد چنانچه زن نخواهد زندگى زناشويى را ادامه بدهد و عقد را بهم بزند احتياط واجب آن است که شوهر يا ولى او زن را طلاق دهد.

و در صـورتى که شوهر نمى تواند نزديکى نمايد , و زن بخواهد عقد را بهم بزند , لازم است که اول رجوع به حـاکـم شرع يا وکيل او نمايد و حاکم شوهر را يک سال مهلت مى دهد و چناچه شوهر نتوانست به آن زن يا زنى ديگر نزديکى کند پس از آن , زن مى تواند عقد را بهم بزند.

مسأله 2391 :

اگر به واسطه آن که مرد نمى تواند وطى و نزديکى کند زن عقد را بهم بزند , شوهر بايد نصف مهر را بـدهـد , ولى اگر به واسطه يکى از عيبهاى ديگرى که گفته شد , مرد يا زن عقد را بهم بزند , چنانچه مـرد بـا زن نزديکى نکرده باشد , چيزى بر او نيست و اگر نزديکى کرده , بايد تمام مهر را بدهد , و اما اگر مرد به واسطه يکى از عيبهاى زن که در مسأله ( 2389 ) گذشت , عقد را بهم بزند , چنانچه با زن نزديکى نکرده باشد چيزى بر او نيست و اگر بعد از نزديکى باشد بايد تمام مهر را به زن بپردازد.

مسأله 2392 :

اگـر زن يـا مرد بهتر از آن چه هست به ديگرى معرفى شود تا به ازدواج با او رغبت نمايد - چه در ضـمـن عـقـد باشد يا پيش از آن در صورتى که عقد براساس آن واقع شود - چنانچه پس از عقد اين امر بر طـرف ديـگـر معلوم شود , او مى تواند عقد را بهم بزند و تفصيل احکام اين مسئله در کتابهاى ديگر مانند ( مسائل منتخبه ) بيان شده است .