احکام نکاح يا ازدواج و زناشويى
به واسطه عقد ازدواج، زن به مرد حلال مى‌شود و آن بر دو قسم است: دائم و غير دائم. عقد دائم آن است که مدت زناشويى در آن معين نشود، و زنى را که به‌اين قسم عقد مى‌کنند دائمه گويند. و عقد غير دائم آن است که مدت زناشويى در آن معين شود، مثلا زن را به مدت يک ساعت‌يا يک روز يا يک ماه يا يک سال يا بيشتر عقد نمايند، و زنى را که به اين قسم عقد کنند متعه و صيغه مى‌نامند.
احکام عقد
مساله 2363 :
در زناشويى چه دائم چه غير دائم بايد صيغه خوانده شود و تنها راضى بودن زن و مرد کافى نيست و صيغه عقد را يا خود زن و مرد مى‌خوانند يا ديگرى را وکيل مى‌کنند که از طرف آنان بخواند.
مساله 2364 :
وکيل لازم نيست مرد باشد، زن هم مى‌تواند براى خواندن صيغه عقد از طرف ديگرى وکيل شود.
مساله 2365 :
زن و مرد تا يقين نکنند که وکيل آنها صيغه را خوانده است نمى‌توانند به يکديگر نگاه محرمانه نمايند، و گمان به اين که وکيل صيغه را خوانده است کفايت نمى‌کند ولى اگر وکيل بگويد صيغه را خوانده‌ام کافى است.
مساله 2366 :
اگر زنى کسى را وکيل کند که مثلا ده روز او را به عقد مردى در آورد و ابتداى ده روز را معين نکند در صورتى که از گفته زن معلوم شود که به وکيل اختيار کامل داده، آن وکيل مى‌تواند هر وقت بخواهد او را به عقد آن مرد در آورد واگر معلوم باشد که زن، روز يا ساعت معينى را قصد کرده، بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند.
مساله 2367 :
يک نفر مى‌تواند براى خواندن صيغه عقد دائم يا غير دائم از طرف دو نفر وکيل شود و نيز انسان مى‌تواند از طرف زن وکيل شود و او را براى خود به طور دائم يا غير دائم عقد کند، ولى احتياط مستحب آن است که عقد را دو نفر بخوانند.