چيز پاک چگونه نجس مى شود
مسأله 126 :
اگـر چـيـز پـاک به چيز نجس برسد و هر دو يا يکى از آنها به طورى تر باشد که ترى يکى به ديگرى برسد , چيز پاک نيز نجس مى شود , و همچنين اگر به چيز سومى با همان رطوبت برسد نجسش مى کند , و مـشـهـور فرموده اند که متنجس به طور مطلق منجس است , ولى اين حکم با تعدد واسطه محل اشکال است .
بلکه حکم بطهارت خالى از قوت نيست ( مثال ) در صورتى که دست راست به بول متنجس شود , آنگاه آن دسـت با رطوبت با دست چپ ملاقات کند اين ملاقات موجب نجاست دست چپ خواهد بود , و اگر دست چـپ بعد از خشکيدن با لباس مرطوب مثلا ملاقات کند لباس نيز نجس مى شود ولى اگر آن لباس با چيز ديگرى با رطوبت ملاقات کند حکم به نجاست آن چيز نمى شود.
و اگـر تـرى بـه قـدرى کـم باشد که به ديگرى نرسد چيزى که پاک بوده نجس نمى شود اگرچه به عين نجس برسد.
مسأله 127 :
اگـر چـيز پاکى به چيز نجس برسد , و انسان شک کند که هر دو يا يکى از آنها تر بوده يا نه , آن چيز پاک نجس نمى شود.
مسأله 128 :
دو چـيـزى که انسان نمى داند کدام پاک و کدام نجس است اگر چيز پاکى با رطوبت بعدا به يکى از آنها برسد اجتناب از آن لازم نيست مگر در بعضى از موارد مثل آنکه حالت سابقه در هر دو نجاست باشد و يا آنکه با طرف ديگر هم چيز پاک ديگرى با رطوبت ملاقات کند.
مسأله 129 :
زمـيـن و پـارچـه و مـانند اينها اگر رطوبت داشته باشد , هر قسمتى که نجاست به آن برسد نجس مى شود , و جاهاى ديگر آن پاک است و همچنين است خيار و خربزه و مانند اينها.
مسأله 130 :
هـرگـاه شـيـره و روغـن و مانند اينها طورى باشد که اگر مقدارى از آن را بردارند جاى آن خالى نمى ماند , همين که يک نقطه از آن نجس شد , تمام آن نجس مى شود.
ولـى اگـر طـورى بـاشـد که جاى آن در موقع برداشتن خالى بماند , اگر چه بعد پر شود , فقط جايى که نـجاست به آن رسيده نجس مى باشد پس اگر فضله موش در آن بيفتد جايى که فضله افتاده نجس و بقيه پاک است .
مسأله 131 :
اگر مگس يا حيوانى مانند آن روى چيز نجسى که تر است بنشيند , و بعد روى چيز پاکى که آن هم تر است بنشيند , چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن حيوان بوده , چيز پاک نجس مى شود , و اگر نداند پاک است .
مسأله 132 :
اگـر جايى از بدن که عرق دارد نجس شود , و عرق از آنجا به جاى ديگر برود , هر جا که عرق به آن برسد نجس مى شود , و اگر عرق به جاى ديگر نرود جاهاى ديگر بدن پاک است .
مسأله 133 :
اخلاط غليظى که از بينى يا گلو مى آيد , اگر خون داشته باشد جايى که خون دارد نجس و بقيه آن پاک است .
پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد مقدارى که انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده نجس است , و محلى را که شک دارد جاى نجس به آن رسيده يا نه پاک مى باشد.
مسأله 134 :
اگـر آفتابه اى را که ته آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند , چنانچه از جريان بيفتد و آب زير آن جـمـع گـردد که با آب آفتابه يکى حساب شود , آب آفتابه نجس مى شود , ولى اگر آب آفتابه با فشار جريان داشته باشد نجس نمى شود.
مسأله 135 :
اگـر چـيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد , در صورتى که بعد از بيرون آمدن آلوده به نجاست نباشد پاک است .
پـس اگـر اسباب اماله يا آب آن در مخرج غايط وارد شود , يا سوزن و چاقو و مانند اينها در بدن فرو رود و بعد از بيرون آمدن به نجاست آلوده نباشد نجس نيست .
و همچنين است آب دهان و بينى اگر در داخل به خون برسد و بعد از بيرون آمدن به خون آلوده نباشد.