کسانی که روزه بر آن ها واجب نیست (آیت الله سید علی سیستانی)

کسانى که روزه بر آنها واجب نيست

مسأله 1734 :

کسى که به واسطه پيرى نمى تواند روزه بگيرد , يا براى او مشقت دارد , روزه بر او واجب نيست .

ولى در صورت دوم بايد براى هر روز يک مد طعام - گندم يا جو يا نان و مانند اينها - به فقير بدهد.

مسأله 1735 :

کسى که به واسطه پيرى روزه نگرفته اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد , احتياط مستحب آن است که قضاى روزه هايى را که نگرفته است به جا آورد.

مسأله 1736 :

اگر انسان مرضى دارد که زياد تشنه مى شود , و نمى تواند تشنگى را تحمل کند , يا براى او مشقت دارد , روزه بـر او واجب نيست ولى در صورت دوم بايد براى هر روز يک مد طعام به فقير بدهد , و احتياط مـستحب آن است که بيشتر از مقدارى که ناچار است آب نياشامد , و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد , بنابر احتياط مستحب روزه هايى را که نگرفته قضا نمايد.

مسأله 1737 :

زنى که زاييدن او نزديک است و روزه براى خودش يا حملش ضرر دارد , روزه بر او واجب نيست , و بايد براى هر روز يک مد طعام به فقير بدهد , و در هر دو صورت روزه هايى را که نگرفته بايد قضا نمايد.

مسأله 1738 :

زنـى کـه بـچه شير مى دهد و شير او کم است چه مادر بچه يا دايه او باشد , يا بى اجرت شير دهد , اگـر روزه بـراى خودش يا بچه اى که شير مى دهد ضرر دارد , روزه بر او واجب نيست , و بايد براى هر روز يـک مـد طعام به فقير بدهد , و در هر دو صورت روزه هايى را که نگرفته بايد قضا نمايد , ولى بنابر احتياط واجـب ايـن حـکـم اخـتصاص به موردى دارد که شير دادن بچه منحصر به همين راه باشد , و اما اگر راه ديـگـرى بـراى شـير دادن بچه باشد - مثلا اين که چند زن در شير دادن او شرکت کنند - ثبوت اين حکم محل اشکال است .