روزه های حرام و مکروه (آیت الله سید علی سیستانی)

روزه هاى حرام و مکروه

مسأله 1748 :

روزه عيد فطر و قربان حرام است .

و نـيـز روزى را کـه انسان نمى داند آخر شعبان است يا اول رمضان , اگر به نيت اول رمضان روزه بگيرد , حرام مى باشد.

مسأله 1749 :

اگـر زن بـه واسـطـه گـرفـتن روزه مستحبى حق شوهرش از بين برود , روزه او حرام است , و احتياط واجب آن است , اگر حق شوهر هم از بين نرود , بدون اجازه او روزه مستحبى نگيرد.

مسأله 1750 :

روزه مستحبى اولاد , اگر اسباب اذيت - ناشى از شفقت - پدر و مادر شود حرام است .

مسأله 1751 :

اگر پسر بدون اجازه پدر روزه مستحبى بگيرد , و در بين روز پدر او را نهى کند , چنانچه مخالفت او موجب اذيتش , که ناشى از شفقت او است , باشد بايد افطار نمايد.

مسأله 1752 :

کـسـى کـه مى داند روزه براى او ضرر معتنابهى ندارد , اگر چه دکتر بگويد ضرر دارد , بايد روزه بـگـيـرد و کـسى که يقين يا گمان دارد که روزه برايش ضرر دارد , اگر چه دکتر بگويد ضرر ندارد , بايد روزه نگيرد و اگر روزه بگيرد , در صورتيکه واقعا ضرر داشته باشد يا اين که قصد قربت از او محقق نشود , روزه اش صحيح نيست .

مسأله 1753 :

اگـر انـسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر معتنابهى دارد و از آن احتمال , ترس براى او پيدا شـود , چـنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد , نبايد روزه بگيرد , و اگر روزه بگيرد در صورتى که در مسئله پيش گذشت روزه اش صحيح نيست .

مسأله 1754 :

کسى که عقيده اش اين است که روزه براى او ضرر ندارد.

اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر معتنابهى داشته بنابر احتياط بايد قضاى آن را بجا آورد.

مسأله 1755 :

غير از روزه هايى که گفته شد.

روزه هاى حرام ديگرى هم هست که در کتابهاى مفصل گفته شده است .

مسأله 1756 :

روزه روز عاشورا و روزى که انسان شک دارد روز عرفه است يا عيد قربان مکروه است .