نماز مسافر (آیت الله سید محمد صادق روحانی)

نماز مسافر

مسافر بايد نماز ظهر وعصر وعشا را با هشت شرط ، شکسته بجا آورد يعنى دو رکعت بخواند

شرط اول - آنکه سفر او کمتر از هشت فرسخ شرعى نباشد وفرسخ شرعى تقريبا پنج کيلومتر ونيم است

مسأله 1279 :

کسى که رفتن وبرگشتن او هشت فرسخ است ، اگر بخواهد قبل از ماندن ده روز برگردد ، چنانچه رفتن وبرگشتن او هر کدام کمتر از چهار فرسخ نباشد ، بايد نماز را شکسته بخواند

بنابر اين اگر رفتن سه فرسخ وبرگشتن پنج فرسخ باشد ، بايد نماز را تمام يعنى چهار رکعتى بخواند

مسأله 1280 :

اگر رفتن وبرگشتن هشت فرسخ باشد اگر چه روزى که مى رود ، همان روز يا شب آن برنگردد ، مثلا امروز برود وفردا برگردد بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1281 :

اگر سفر مختصرى از هشت فرسخ کمتر باشد ، يا انسان نداند که سفر او هشت فرسخ است يا نه

نبايد نماز را شکسته بخواند وچنانچه شک کند که سفر او هشت فرسخ است يا نه ، بايد نمازش را تمام بخواند ولازم نيست تحقيق کند

مسأله 1282 :

اگر يک عادل خبر دهد که سفر انسان هشت فرسخ است ، بايد نماز را شکسته بخواند وروزه نگيرد وقضاى آن را بجا آورد

مسأله 1283 :

کسى که يقين دارد سفر او هشت فرسخ است ، اگر نماز را شکسته بخواند وبعد بفهمد که هشت فرسخ نبوده بايد آن را چهار رکعتى بجا آورد ، اگر وقت گذشته ، قضاء نمايد

مسأله 1284 :

کسى که يقين دارد سفرش هشت فرسخ نيست ، يا شک دارد که هشت فرسخ هست يا نه ، چنانچه در بين راه بفهمد که سفر او هشت فرسخ بوده ، اگر چه کمى از راه باقى باشد ، بايد نماز را شکسته بخواند واگر تمام خوانده دوباره شکسته بجا آورد

مسأله 1285 :

اگر در بين دو محلى که فاصله آنها کمتر از چهار فرسخ است ، چند مرتبه رفت وآمد کند ، اگر چه روى همرفته هشت فرسخ شود ، بايد نماز را / صفحة 228 / تمام بخواند

مسأله 1286 :

اگر محلى دو راه داشته باشد ، يک راه آن کمتر از هشت فرسخ و راه ديگر آن هشت فرسخ يا بيشتر باشد ، چنانچه انسان از راهى که هشت فرسخ است به آنجا برود ، بايد نماز را شکسته بخواند واگر از راهى که هشت فرسخ نيست برود ، بايد تمام بخواند

مسأله 1287 :

اگر شهر ديوار دارد ، بايد ابتداى هشت فرسخ را از ديوار شهر حساب کند

واگر ديوار ندارد بايد از خانه‌هاى آن شهر حساب نمايد

شرط دوم - آنکه از اول مسافرت قصد هشت فرسخ را داشته باشد ، پس اگر به جايى که کمتر از هشت فرسخ است مسافرت کند وبعد از رسيدن به آنجا قصد کند جايى برود که با مقدارى که آمده هشت فرسخ شود ، چون از اول قصد هشت فرسخ را نداشته ، بايد نماز را تمام بخواند

ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود ، يا چهار فرسخ برود وقبل از ماندن ده روز به وطنش يا به جايى که مى خواهد ده روز بماند ، برگردد بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1288 :

کسى که نمى داند سفرش چند فرسخ است ، مثلا براى پيدا کردن گمشده اى مسافرت مى کند ونمى داند که چه مقدار بايد برود تا آن را پيدا کند ، بايد نماز را تمام بخواند

ولى در برگشتن ، چنانچه تا وطنش يا جايى که مى خواهد ده روز در آنجا بماند ، هشت فرسخ يا بيشتر باشد ، بايد نماز را شکسته بخواند ونيز اگر در بين رفتن قصد کند که چهار فرسخ برود وبرگردد ، چنانچه رفتن وبرگشتن هشت فرسخ شود ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1289 :

مسافر در صورتى بايد نماز را شکسته بخواند که تصميم داشته باشد هشت فرسخ برود ، پس کسى که از شهر بيرون مى رود ومثلا قصدش اين است که اگر رفيق پيدا کند ، سفر هشت فرسخى برود ، چنانچه اطمينان دارد که رفيق پيدا مى کند ، بايد نماز را شکسته بخواند واگر اطمينان ندارد ، بايد تمام بخواند

مسأله 1290 :

کسى که قصد هشت فرسخ دارد ، اگر چه در هر روز مقدار کمى راه برود ، وقتى به جايى برسد که اهل آن شهر را نبيند واذان آن را نشنود ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1291 :

کسى که در سفر به اختيار ديگرى است ، مانند نوکرى که با آقاى خود مسافرت مى کند ، چنانچه بداند سفر او هشت فرسخ است ، بايد نماز را شکسته بخواند واگر نداند بنا بر احتياط واجب بايد از او بپرسد که اگر سفر او هشت فرسخ باشد ، نماز را شکسته بجا آورد

مسأله 1292 :

کسى که در سفر به اختيار ديگرى است ، اگر بداند يا گمان داشته باشد که پيش از رسيدن به چهار فرسخ از او جدا ميشود ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1293 :

کسى که در سفر به اختيار ديگريست ، اگر شک دارد که پيش از رسيدن به چهار فرسخ از او جدا مى شود يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند ، ولى اگر شک او از اين جهت است که احتمال مى دهد مانعى براى سفر او پيش آيد ، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا نباشد ، بايد نماز را شکسته بخواند

شرط سوم - آنکه در بين راه از قصد خود بر نگردد ، پس اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد ، يا مردد شود ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1294 :

اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود ، چنانچه تصميم داشته باشد که همانجا بماند يا بعد از ده روز برگردد ، يا در برگشتن وماندن مردد باشد ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1295 :

اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود و تصميم داشته باشد که قبل از ماندن ده روز از آنجا برگردد ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1296 :

اگر براى رفتن به محلى حرکت کند وبعد از رفتن مقدارى از راه / صفحة 230 / بخواهد جاى ديگرى برود ، چنانچه از محل اولى که حرکت کرده تا جايى که مى خواهد برود ، هشت فرسخ باشد ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1297 :

اگر پيش از آنکه به هشت فرسخ برسد ، مردد شود که بقيه راه را برود يا نه ، ودر موقعى که مردد است راه نرود وبعد تصميم بگيرد که بقيه راه را برود بايد تا آخر مسافرت نماز را شکسته بخواند

مسأله 1298 :

اگر پيش از آنکه به هشت فرسخ برسد ، مردد شود که بقيه راه را برود يا نه ودر موقعى که مردد است مقدارى راه برود وبعد تصميم بگيرد که هشت فرسخ ديگر برود ، يا چهار فرسخ برود وقبل از ماندن ده روز برگردد ، تا آخر مسافرت بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1299 :

اگر پيش از آنکه به هشت فرسخ برسد ، مردد شود که بقيه راه را برود يا نه ، ودر موقعى که مردد است مقدارى راه برود وبعد تصميم بگيرد که بقيه راه را برود ، چنانچه آن مقدار که قبل از مردد شدن سير کرده چهار فرسخ باشد و بنا داشته باشد که قبل از ماندن ده روز برگردد بايد شکسته بخواند وهمچنين اگر راهى که پيش از مردد شدن وراهى که بعد از آن مى رود روى هم هشت فرسخ باشد يا چهار فرسخ ، بشرط آنکه بنا داشته باشد قبل از ماندن ده روز برگردد بايد شکسته بخواند والا بايد تمام بخواند

شرط چهارم - آنکه نخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد يا ده روز يا بيشتر در جايى بماند پس کسى که مى خواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد يا ده روز در جايى بماند بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1300 :

کسى که نمى داند پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش مى گذرد يا نه ، يا ده روز در جايى مى ماند يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1301 :

کسى که مى خواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد يا ده روز در جايى بماند ، ونيز کسى که مردد است که از وطنش بگذرد ، يا ده روز در جايى بماند ، اگر از ماندن ده روز يا گذشتن از وطن منصرف شود ، / صفحة 231 / باز هم بايد نماز را تمام بخواند

ولى اگر باقيمانده راه هشت فرسخ باشد ، يا چهار فرسخ باشد وبخواهد برود قبل از ماندن ده روز برگردد ، بايد نماز را شکسته بخواند

شرط پنجم - آنکه براى کار حرام سفر نکند واگر براى کار حرامى مانند دزدى سفر کند ، بايد نماز را تمام بخواند ، وهمچنين است اگر خود سفر حرام باشد ، مثل آنکه براى او ضرر داشته باشد ، به نحوى که ارتکاب آن حرام باشد يا زن بدون اجازه شوهر در صورتى که ناشزه بر او صدق کند وفرزند با نهى پدر ومادر به شرطى که موجب عقوقشان بشود سفرى بروند که بر آنان واجب نباشد ، ولى اگر مثل سفر حج واجب باشد ، بايد نماز را شکسته بخوانند

مسأله 1302 :

سفرى که اسباب اذيت پدر ومادر باشد حرام است وانسان بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند وروزه هم بگيرد

مسأله 1303 :

کسى که سفر او حرام نيست وبراى کار حرام سفر نمى کند ، اگر چه در سفر معصيتى انجام دهد ، مثلا غيبت کند يا شراب بخورد بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1304 :

اگر براى آنکه کار واجبى را ترک کند ، مسافرت نمايد چه غرض ديگرى در سفر داشته باشد يا نه نمازش شکسته است ، پس کسى که بدهکار است ، اگر بتواند بدهى خود را بدهد وطلبکار هم مطالبه کند ، چنانچه در سفر نتواند بدهى خود را بدهد وبراى فرار از دادن قرض مسافرت نمايد ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1305 :

اگر سفر او سفر حرام نباشد ولى حيوان سوارى يا مرکب ديگرى که سوار است غصبى باشد ، يا در زمين غصبى مسافرت کند ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1306 :

کسى با ظالم مسافرت مى کند اگر ناچار نباشد ومسافرت او کمک به ظالم باشد يا آنکه از اعوان او محسوب شود يا موجب زيادى شوکت او / صفحة 232 / شود بايد نماز را تمام بخواند واگر ناچار باشد يا مثلا براى نجات دادن مظلومى با او مسافرت کند ، نمازش شکسته است

مسأله 1307 :

اگر به قصد تفريح وگردش مسافرت کند ، حرام نيست وبايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1308 :

اگر براى لهو خوش گذرانى به شکار رود ، نمازش تمام است ، وچنانچه براى تهيه معاش به شکار رود ، نمازش شکسته است ، واگر براى کسب وزياد کردن مال برود ، احتياط واجب آن است که نماز را هم شکسته وهم تمام بخواند ولى نبايد روزه بگيرد

مسأله 1309 :

کسى که براى معصيت سفر کرده ، موقعى که از سفر برمى گردد اگر توبه کرده وبرگشتن جزء از سفر او حساب نشود عرفا بايد نماز را شکسته بخواند

واگر توبه نکرده ورجوع جزء از سفر او محسوب شود بايد احتياط کند هم شکسته وهم تمام بخواند

مسأله 1310 :

کسى که سفر او سفر معصيت است ، اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد ، چنانچه باقيمانده را هشت فرسخ باشد ، يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود وقبل از ماندن ده روز برگردد ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1311 :

کسى که براى معصيت سفر نکرده ، اگر در بين راه قصد کند که بقيه راه را براى معصيت برود ، بايد نماز را تمام بخواند ولى نمازهايى را که شکسته خوانده صحيح است

شرط ششم - آنکه از صحرانشينهايى نباشد که در بيابانها گردش مى کنند وهر جا آب وخوراک براى خود وحشمشان پيدا کنند مى مانند وبعد از چندى بجاى ديگر مى روند ، وصحرانشينها در اين مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند

مسأله 1312 :

اگر يکى از صحرانشينها براى پيدا کردن منزل وچراگاه حيواناتشان سفر کند ، چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد ، اگر بنه ودستگاهش همراهش باشد تمام بخواند ، والا شکسته بخواند

مسأله 1313 :

اگر صحرانشين براى زيارت يا حج يا تجارت ومانند اينها مسافرت کند ، بايد نماز را شکسته بخواند

شرط هفتم - آنکه شغل او مسافرت نباشد ، بنابر اين هواپيمابر وراننده و چوبدار وکشتيبان ومانند اينها ، اگر چه براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت کنند ، بايد نماز را تمام بخوانند

مسأله 1314 :

کسى که شغلش مسافرت است اگر براى کار ديگرى مثلا براى زيارت يا حج مسافرت کند ، بايد نماز را شکسته بخواند

ولى اگر مثلا شوفر اتومبيل خود را براى زيارت کرايه بدهد ودر ضمن خودش هم زيارت کند ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1315 :

حمله‌دار يعنى کسى که براى رساندن حاجيها به مکه مسافرت مى کند ، چنانچه شغلش مسافرت باشد ، بايد نماز را در آن سفر تمام بخواند واگر شغلش مسافرت نباشد ، مثلا در يک سال حمله‌دارى مى کند احتياط به جمع بين شکسته وتمام نبايد ترک شود

مسأله 1316 :

کسى که شغل او حمله‌داريست وحاجيها را از راه دور به مکه مى برد ، چنانچه تمام سال يا بيشتر سال را در راه باشد ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1317 :

کسى که در مقدارى از سال شغلش مسافرت است ، مثل شوفرى که فقط در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را کرايه مى دهد ، بايد در سفر نماز را تمام بخواند

مسأله 1318 :

راننده ودوره گردى که در دو - سه فرسخى شهر رفت وآمد مى کنند ، چنانچه اتفاقا سفر هشت فرسخى برود ، بايد نماز را شکسته بخوانند

مسأله 1319 :

کسى که شغلش مسافرت است اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند ، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد ، چه بدون قصد بماند ، بايد در سفر اولى که بعد از ده روز مى رود ، نماز را شکسته بخواند

مسأله 1320 :

کسى که شغلش مسافرت است ، اگر در غير وطن خود ده روز / صفحة 234 / بماند در سفر اولى که بعد از ده روز ميرود ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1321 :

کسى که شغلش مسافرت است ، اگر شک کند که در وطن خود يا جاى ديگر ده روز مانده يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1322 :

کسى که در شهرها سياحت مى کند وبراى خود وطنى اختيار نکرده بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1323 :

کسى که شغلش مسافرت نيست ، اگر مثلا در شهرى يا در دهى جنسى دارد که براى حمل آن مسافرتهاى پى در پى مى کند ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1324 :

کسى که از وطنش صرف نظر کرده ومى خواهد وطن ديگرى براى خود اختيار کند ، اگر شغلش مسافرت نباشد ، بايد در مسافرت نماز را شکسته بخواند

شرط هشتم - آنکه به حد ترخص برسد يعنى از وطنش يا جايى که قصد کرده ده روز در آنجا بماند ، به قدرى دور شود که اهل شهر را نبيند وصداى اذان آن را نشنود

ولى بايد در هوا غبار يا چيز ديگرى نباشد که از ديدن اهل وشنيدن اذان جلوگيرى کند ولازم نيست بقدرى دور شود که مناره ها وگنبدها را نبيند ، يا ديوارها هيچ پيدا نباشد ، بلکه همينقدر که اهالى کاملا معلوم نباشند ، کافى است

مسأله 1325 :

کسى که به سفر مى رود اگر به جايى برسد که اذان را نشنود ولى اهل شهر را ببيند يا اهل را نبيند وصداى اذان را بشنود ، چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند ، بنابر احتياط واجب بايد هم شکسته وهم تمام بخواند

مسأله 1326 :

مسافرى که به وطنش برمى گردد ، وقتى اهل وطن خود را ببيند وصداى اذان آن را بشنود ، بايد نماز را تمام بخواند

ومسافرى که مى خواهد ده روز در جايى بماند تا وقتى وارد آن محل نشده بايد نماز را شکسته بخواند ولو در جايى باشد که اهل آنجا را ببيند وصداى اذانش را بشنود

مسأله 1327 :

هرگاه شهر در بلندى باشد که از دور اهالى ديده شوند ، يا بقدرى گود باشد که اگر انسان کمى دور شود اهل آن را نبيند ، کسى که از آن شهر مسافرت مى کند ، وقتى به اندازه اى دور شود که اگر آن شهر در زمين هموار بود ، اهلش از آنجا ديده نمى شدند ، بايد نماز خود را شکسته بخواند

ونيز اگر پستى وبلندى خانه‌ها بيشتر از معمول باشد ، بايد ملاحظه معمول را بنمايد

مسأله 1328 :

اگر از محلى مسافرت کند که اهل ندارد

وقتى به جايى برسد که اگر آن محل اهل داشت از آنجا ديده نمى شد ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1329 :

اگر بقدرى دور شود که نداند صدايى را که مى شنود صداى اذان است يا صداى ديگر ، بايد نماز را شکسته بخواند

ولى اگر بفهمد اذان مى گويند وکلمات آن را تشخيص ندهد ، بايد تمام بخواند

مسأله 1330 :

اگر بقدرى دور شود که اذان خانه‌ها را نشنود ولى اذان شهر را که معمولا در جاى بلند مى گويند بشنود ، نماز را شکسته بخواند

مسأله 1331 :

اگر به جايى برسد که اذان شهر را که معمولا در جاى بلند مى گويند نشنود ولى اذانى را که در جاى خيلى بلند مى گويند بشنود ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1332 :

اگر چشم يا گوش او يا صداى اذان غير معمولى باشد ، در جايى بايد نماز را شکسته بخواند که چشم متوسط ، اهالى را نبيند وگوش متوسط ، صداى اذان معمولى را نشنود

مسأله 1333 :

اگر موقعى که سفر مى رود شک کند که به حد ترخص يعنى جايى که اذان را نشنود واهل را نبيند ، رسيده يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند

ودر موقع برگشتن ، اگر شک کند که به حد ترخص رسيده يا نه ، بايد شکسته بخواند

مسأله 1334 :

مسافرى که درسفر از وطن خود عبور مى کند ، وقتى به جايى برسد که اهل وطن خود را ببيند وصداى اذان آن را بشنود ، بايد نماز را تمام

بخواند

مسأله 1335 :

مسافرى که در بين مسافرت به وطنش رسيده ، تا وقتى در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند

ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود ، يا چهار فرسخ برود وقبل از ماندن ده روز برگردد ، وقتى به جايى برسد که اهل وطن را نبيند وصداى اذان آن را نشنود ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1336 :

جايى را که انسان براى اقامت وزندگى خود اختيار کرده وطن اوست ، چه در آنجا به دنيا آمده ووطن پدر ومادرش باشد ، يا خودش آنجا را براى زندگى اختيار کرده باشد

مسأله 1337 :

اگر قصد دارد در جايى که وطن اصليش نيست مدتى بماند و بعد به جاى ديگر رود ، آنجا وطن او حساب نمى شود

مسأله 1338 :

جايى را که انسان محل زندگى خود قرار داده ومثل کسى که آنجا وطن اوست در آنجا زندگى مى کند مانند اکثر طلابى که در حوزه هاى علميه ساکن مى باشند که اگر مسافرتى براى او پيش آيد ، دوباره به همانجا برمى گردد ، اگر چه قصد نداشته باشد که هميشه در آنجا بماند ، وطن او حساب مى شود يعنى در حکم وطن است

مسأله 1339 :

کسى که در دو محل زندگى مى کند ، مثلا شش ماه در شهرى وشش ماه در شهر ديگر مى ماند ، هر دو وطن اوست ، ونيز کسى که بيشتر از دو محل را براى زندگى خود اختيار کرده باشد ، همه آنها وطن او حساب مى شود

مسأله 1340 :

کسى که در جايى ملک دارد ، ولو موقعى که آن ملک را دارد شش ماه با قصد توطن در آنجا بماند حکم کسى است که ملک ندارد تا وقتى که از آن محل اعراض ننموده ، هر وقت در مسافرت به آنجا برسد بايد نماز را تمام / صفحة 237 / بخواند واگر از آن محل اعراض نموده باشد بايد شکسته بخواند

مسأله 1341 :

اگر به جايى برسد که وطن او بوده واز آنجا صرف نظر کرده ، نبايد نماز را تمام بخواند ، اگر چه وطن ديگرى هم براى خود اختيار نکرده باشد

مسأله 1342 :

مسافرى که قصد دارد ، ده روز پشت سر هم در جايى بماند ، يا مى داند که بدون اختيار ده روز در جايى مى ماند ، در آن محل بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1343 :

مسافرى که مى خواهد ده روز در جايى بماند ، لازم نيست قصد ماندن شب اول يا شب يازدهم را داشته باشد وهمين که قصد کند از اول آفتاب روز اول تا غروب روز دهم بماند ، بايد نماز را تمام بخواند ، وهمچنين اگر مثلا قصدش اين باشد که از ظهر روز اول تا ظهر روز يازدهم بماند ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1344 :

مسافرى که مى خواهد ده روز در جايى بماند ، در صورتى بايد نماز را تمام بخواند که بخواهد تمام ده روز را در يکجا بماند پس اگر بخواهد مثلا ده روز در نجف وکوفه يا در تهران وشميران بماند ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1345 :

مسافرى که مى خواهد ده روز در محلى بماند ، اگر از اول قصد داشته باشد که در بين ده روز به اطراف آنجا برود ، چنانچه جايى که مى خواهد برود بقدرى دور باشد که از آنجا صداى اذان آن محل را نشنود وديوار آن را نبيند ، اگر چه بخواهد همان روزى که مى رود برگردد ، بايد در تمام ده روز نماز را شکسته بخواند واگر به اين مقدار دور نباشد بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1346 :

مسافرى که تصميم ندارد ده روز در جايى بماند مثلا قصدش اين است که اگر رفيقش بيايد ، يا منزل خوبى پيدا کند ، ده روز بماند ، بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1347 :

کسى که تصميم دارد ، ده روز در جايى بماند ، اگر چه احتمال غير عقلايى بدهد که براى ماندن او مانعى برسد ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1348 :

اگر مسافر بداند که مثلا ده روز يا بيشتر به آخر ماه مانده وقصد کند که تا آخر ماه در جايى بماند ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1349 :

اگر مسافر قصد کند ده روز در جايى بماند چنانچه پيش از خواندن يک نماز چهار رکعتى از ماندن منصرف شود ، يا مردد شود که در آنجا بماند يا به جاى ديگر برود ، بايد نماز را شکسته بخواند ، واگر بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتى از ماندن منصرف شود ، يا مردد شود ، تا وقتى در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1350 :

مسافرى که قصد کرده ده روز در جايى بماند ، اگر روزه بگيرد وبعد از ظهر از ماندن در آنجا منصرف شود ، چنانچه يک نماز چهار رکعتى خوانده باشد ، روزه اش صحيح است وتا وقتى در آنجا هست بايد نمازهاى خود را تمام بخواند

واگر يک نماز چهار رکعتى نخوانده باشد ، روزه آن روزش صحيح است ، اما نمازهاى خود را بايد شکسته بخواند وروزهاى بعد هم نمى تواند روزه بگيرد

مسأله 1351 :

مسافرى که قصد کرده ده روز در جايى بماند ، اگر از ماندن منصرف شود وشک کند پيش از آنکه از قصد ماندن برگردد ، يک نماز چهار رکعتى خوانده يا نه ، بايد نمازهاى خود را شکسته بخواند

مسأله 1352 :

اگر مسافر به نيت اينکه نماز را شکسته بخواند ، مشغول نماز شود ودر بين نماز تصميم بگيرد که ده روز يا بيشتر بماند ، بايد نماز را چهار رکعتى تمام نمايد

مسأله 1353 :

مسافرى که قصد کرده ده روز در جايى بماند ، اگر در بين نماز چهار رکعتى از قصد خود برگردد ، چنانچه مشغول رکعت سوم نشده ، بايد نماز را دو رکعتى تمام نمايد وبقيه نمازهاى خود را شکسته بخواند

واگر مشغول رکعت / صفحة 239 / سوم شده وبه رکوع نرفته نمازش صحيح است وبايد بنشيند ونماز را دو رکعتى سلام دهد ، وتا وقتى در آنجا است ، بايد نماز را شکسته بخواند واگر به رکوع رکعت سوم رفته نمازش باطل است وتا در آنجا هست نمازهايش را بايد شکسته بجا آورد

مسأله 1354 :

مسافرى که قصد کرده ده روز در جايى بماند ، اگر بيشتر از ده روز در آنجا بماند ، تا وقتى مسافرت نکرده ، بايد نمازش را تمام بخواند ولازم نيست دوباره قصد ماندن ده روز کند

مسأله 1355 :

مسافرى که قصد کرده ده روز در جايى بماند ، بايد روزه واجب را بگيرد ومى تواند روزه مستحبى را هم بجا آورد ونماز جمعه ونافله ظهر وعصر وعشا را هم بخواند

مسأله 1356 :

مسافرى که قصد کرده ده روز در جايى بماند ، اگر بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتى يا بعد از ماندن ده روز اگر چه نماز نخوانده باشد بخواهد به جايى که کمتر از چهار فرسخ است برود وبرگردد ودوباره در جاى اول خود ده روز بماند يا کمتر ولى آنجا را مبدأ مسافرت خواهد قرار داد از وقتى که مى رود تا برمى گردد وبعد از برگشتن بايد نماز را تمام بخواند

ولى اگر نخواهد بعد از برگشتن ده روز بماند وبرگشتن به محل اقامت فقط از آن جهت است که واقع در مسير مسافرت است در موقع رفتن به آنجايى که کمتر از چهار فرسخ است ودر مدتى که آنجا مى ماند ، تمام مى خواند ودر موقع برگشتن وبعد از آنکه برگشت بايد نماز را شکسته بخواند

مسأله 1357 :

مسافرى که قصد کرده ده روز در جايى بماند ، اگر بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتى بخواهد به جاى ديگرى که کمتر از هشت فرسخ است برود وده روز در آنجا بماند ، بايد در رفتن ودر جايى که قصد ماندن ده روز دارد ، نمازهاى خود را تمام بخواند ولى اگر جايى که مى خواهد برود هشت فرسخ يا بيشتر باشد ونخواهد ده روز در آنجا بماند ، بايد موقع رفتن ومدتى که / صفحة 240 / در آنجا مى ماند نمازهاى خود را شکسته بخواند

مسأله 1358 :

مسافرى که قصد کرده ده روز در جايى بماند اگر بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتى بخواهد به جايى که کمتر از چهار فرسخ است برود ، چنانچه مردد باشد که به محل اولش برگردد يا نه ، يا به کلى از برگشتن به آنجا غافل باشد ، يا بخواهد برگردد ولى مردد باشد که ده روز در آنجا بماند يا نه ، يا آنکه از ده روز ماندن در آنجا ومسافرت از آنجا غافل باشد ، بايد از وقتى که مى رود تا برمى گردد وبعد از برگشتن ، نمازهاى خود را تمام بخواند

مسأله 1359 :

اگر به خيال اينکه رفقايش مى خواهند ده روز در جايى بمانند ، قصد کند که ده روز در آنجا بماند وقصدش هم مقيد به قصد رفقا نباشد وبعد از خواندن يک نماز چهار رکعتى بفهمد که آنها قصد نکرده اند ، اگر چه خودش هم از ماندن منصرف شود تا مدتى که در آنجا هست ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1360 :

اگر مسافر بعد از رسيدن به هشت فرسخ سى روز در جايى بماند ودر تمام سى روز در رفتن وماندن مردد باشد ، بعد از گذشتن سى روز اگر چه مقدار کمى در آنجا بماند ، بايد نماز را تمام بخواند

واگر پيش از رسيدن به هشت فرسخ در رفتن بقيه راه مردد شود ، از وقتى که مردد مى شود ، بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1361 :

مسافرى که مى خواهد نه روز يا کمتر در جايى بماند ، اگر بعد از آنکه نه روز يا کمتر در آنجا ماند ، بخواهد دوباره نه روز ديگر يا کمتر بماند وهمينطور تا سى روز ، روز سى ويکم بايد نماز را تمام بخواند

مسأله 1362 :

مسافرى که سى روز مردد بوده ، در صورتى بايد نماز را تمام بخواند که سى روز را در يکجا بماند ، پس اگر مقدارى از آن را در جايى ومقدارى را در جاى ديگرى بماند ، بعد از سى روز هم بايد نماز را شکسته بخواند

/ صفحة 241 /