احکام مسکرات
سوال 301 :
آيا مشروبات الکلى نجس است؟ ج: مشروبات مست کننده بنا بر احتياط نجس است.
سوال 302 :
آب انگورى که با آتش جوشيده شده و دو ثلث آن کم نشده است، ولى مست کننده نيست، چه حکمى دارد؟ ج: خوردن آن حرام است، ولى نجس نيست.
سوال 303 :
گفته مى‌شود که اگر مقدارى غوره براى گرفتن آب آن جوشانده شود و همراه آن يک يا چند حبه انگور باشد، آنچه بعد از جوشاندن باقى مى‌ماند، حرام است. آيا اين سخن صحيح است؟ ج: اگر حبه‌هاى انگور بسيار کم باشد و آب آن در آب غوره مستهلک شود، به طورى که آب انگور بر آن صدق نکند، حلال است. ولى اگر حبه‌هاى انگور به تنهائى به وسيله آتش جوشانده شود، خوردن آن حرام است.
سوال 304 :
امروزه از الکل که در واقع مسکراست براى ساخت بسيارى از داروها بخصوص داروهاى نوشيدنى، عطرها بويژه انواع ادکلن‌هائى که از خارج وارد مى‌شوند، استفاده مى‌کنند. آيا به افراد آگاه يا جاهل به مسأله اجازه خريد و فروش و استفاده و بهره‌گيريهاى ديگر از آنها را مى‌دهيد؟ ج: الکل‌هائى که معلوم نيست در اصل از اقسام مايعات مست کننده باشند، محکوم به طهارت هستند، و خريد و فروش و استعمال مايعاتى که با آنها مخلوط شده‌اند اشکال ندارد.
سوال 305 :
آيا استفاده از الکل سفيد براى ضد عفونى کردن دست و لوازم پزشکى مثل دماسنج و غير آن به خاطر استفاده از آنها در امور پزشکى و درمان توسط پزشک يا تيم پزشکى جايز است؟ الکل سفيد همان الکل پزشکى است که قابل نوشيدن هم هست، و فرمول آن C2HOOH است، آيا نماز خواندن با لباسى که يک يا چند قطره از اين الکل بر آن ريخته شده، جايز است؟ ج: اگر از الکلى باشد که در اصل مايع نيست، هر چند مست کننده هم باشد، محکوم به طهارت است و نماز با لباسى که با اين الکل برخورد کرده صحيح است و احتياجى به تطهير ندارد. ولى اگر از الکل مايع بالاصالة و بر حسب تشخيص اهل فن مست کننده باشد، نجس است و نماز با بدن يا لباسى که با آن برخورد کرده، موقوف بر تطهير است؛ ليکن استفاده از آن جهت ضد عفونى کردن ادوات پزشکى و مانند آن اشکال ندارد.
سوال 306 :
ماده‌اى است به نام «کفير» که در صنايع غذائى و داروسازى کاربرد دارد. هنگام تخمير 5% يا 8% الکل در ماده بدست آمده بوجود مى‌آيد. اين مقدار الکل سبب هيچ نوع مستى در مصرف کننده نمى‌شود. آيا از نظر شرعى استفاده از اين ماده مانعى دارد يا خير؟ ج: اگر الکل موجود در ماده به دست آمده فى نفسه مست کننده باشد، بنا بر احتياط نجس و حرام است، هر چند به علت کمى آن و مخلوط شدن با ماده به دست آمده، نسبت به مصرف کننده مسکر نباشد، ولى اگر شک داشته باشيم که فى نفسه مست کننده و يا در اصل مايع است، حکم متفاوت مى‌شود.
سوال 307 :
1 - آيا الکل اتيليک نجس است يا خير؟ (ظاهرا اين الکل در همه مست کننده‌ها وجود دارد و سبب مستى است). 2 - ملاک نجس بودن الکل چيست؟
3 - روشى که مست کننده بودن مشروب را ثابت کند، کدام است؟
ج: 1 - هر يک از اقسام الکل که مست کننده و در اصل مايع باشد، نجس‌است.
2 - ملاک نجاست الکل اين است که مست کننده و در اصل مايع باشد.
3 - اگر خود مکلّف يقين نداشته باشد، خبردادن اهل خبره مورد اطمينان کافى‌است.
سوال 308 :
نوشابه‌هاى موجود در بازار که بعضى از آنها مانند کوکاکولا و پپسى کولا و... در داخل توليد مى‌شوند و گفته مى‌شود که مواد اصلى آنها از خارج وارد مى‌گردد و احتمال دارد از الکل در آنها استفاده شده باشد، چه حکمى دارد؟ ج: پاک و حلال است، مگر اين که مکلّف شخصا يقين حاصل کند که آنها با الکل مست کننده‌اى مخلوط اند که در اصل مايع است.
سوال 309 :
آيا اساسا هنگام خريد مواد غذائى، لازم است تحقيق شود که فروشنده يا سازنده غير مسلمان کالا آنها را لمس کرده و يا در ساخت آنها الکل بکار برده است يا خير؟ ج: سوال و تحقيق لازم نيست.
سوال 310 :
اينجانب اقدام به ساخت «اسپرى اتروپين سولفات» کرده‌ام که الکل نقش اساسى در ترکيب فرمول داروئى آن دارد، به طورى که اگر الکل به ترکيب مذکور اضافه نشود، ساخت آن اسپرى ممکن نيست و از جهت عملى هم اين اسپرى ضد گازهاى شيميائى و جنگى اعصاب است که براى محافظت از نيروهاى اسلام در برابر آنها کاربرد دارد. آيا از نظر جنابعالى استفاده از الکل به ترتيب مذکور در صنعت داروسازى، شرعا جايز است؟ ج: اگر الکل مست کننده‌اى باشد که در اصل مايع است، نجس و حرام است، ولى استفاده از آن به عنوان دارو در هيچ يک از حالات اشکال ندارد