7 - باقى ماندن بر جنابت وحيض ونفاس تا اذان صبح
مسأله 1628 :
اگر جنب عمدا تا اذان صبح غسل نکند, يا اگر وظيفه او تيمم است عمدا تيمم ننمايد در روزه ماه رمضان و قضاى آن , روزه اش باطل است و در غير اين دو احوط باقى نماندن بر جنابت است تا صبح .
مسأله 1629 :
اگردر ماه رمضان تااذان صبح غسل نکند وتيمم هم ننمايد ولى ازروى عمد نباشد, مثل آن که ديگرى نگذارد غسل وتيمم کند روزه اش صحيح است .
مسأله 1630 :
کـسى که جنب است و مى خواهد روزه ماه رمضان يا قضاى آن رابگيرد, چنانچه عـمـدا غـسل نکند تا وقت تنگ شود, معصيت کرده , و احوط آن است که تيمم کند وروزه بگيرد و بعد هم آن را بجا آورد و در قضاى موسع روزه باطل است .
مسأله 1631 :
اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند وبعد از يک روزيادش بيايد, بايد روزه آن روز را قـضـا نمايد و اگر بعد از چند روز يادش بيايد, بايدروزه هر چند روزى را که يقين دارد جـنـب بـوده قضا نمايد مثلا اگر نمى داند سه روزجنب بوده يا چهار روز, بايد روزه سه روز راقضا کند.
مسأله 1632 :
کسى که در شب ماه رمضان براى هيچ کدام از غسل و تيمم وقت ندارد, اگر خود را جنب کند, روزه اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب مى شود ولى اگر براى تيمم وقت دارد چنانچه خود را جنب کند معصيت کرده ولى واجب است تيمم نمايد وروزه اش صحيح است .
مسأله 1633 :
اگر گمان کند که براى غسل وقت دارد وخود را جنب نمايد وبعدبفهمد وقت تنگ بوده - چه جستجو کرده وچه نکرده - واجب است با تيمم روزه بگيرد وروزه اش صحيح است .
مسأله 1634 :
کـسى که در شب ماه رمضان جنب است ومى داند که اگر بخوابد تاصبح بيدار نمى شود, نبايد بخوابد وچنانچه بخوابد وتا صبح بيدار نشود, روزه اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب مى شود.
مسأله 1635 :
جنب اگر عادت واطمينان به بيدار شدن قبل از اذان صبح ندارد بنابر احتياط واجب نبايد پيش از غسل بخوابد و اگر بخوابد - خواب اول باشد يا دوم - حکم باقى ماندن عمدى با جنابت تا صبح را دارد که بايد قضاى روزه را بگيردوکفاره نيز بدهد.
مسأله 1636 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است اگر عادت و اطمينان به بيدار شدن پيش از اذان صبح را دارد جايز است با تصميم به آن که بعد از بيدارشدن غسل کند بخوابد و چنانچه در اين صورت اتفاقا تا صبح خواب بماندروزه اش صحيح است .
مسأله 1637 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است ومى داند که اگر بخوابدپيش از اذان صبح بـيـدار مـى شـود, چـنانچه غفلت داشته باشد که بعد از بيدار شدن بايد غسل کند, در صورتى که بـخـوابد و تا اذان صبح خواب بماند اگر خواب اول اوباشد روزه اش صحيح است , نه قضا دارد ونه کفاره و در خواب دوم وسوم فقط قضابر او واجب مى شود.
مسأله 1638 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و مى داند که اگر بخوابدپيش از اذان صبح بيدار مى شود, چنانچه نخواهد بعد از بيدارشدن غسل کند, ياترديد داشته باشد که غسل کند يا نه , در صورتى که بخوابد و بيدار نشود, روزه اش باطل است .
مسأله 1639 :
اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و بداند که اگردوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى شود وتصميم هم داشته باشد که بعد ازبيدار شدن غسل کند, چنانچه دوبـاره بـخـوابـد و تا اذان بيدار نشود, بايد روزه آن روزرا قضا کند و همچنين اگر از خواب دوم بـيـدار شـود و بـراى مرتبه سوم بخوابد و تااذان صبح بيدار نشود, قضاى روزه آن روز بر او واجب مى شود و بنابر احتياط لازم کفاره هم بر او واجب مى شود.
مسأله 1640 :
بنابراحتياط واجب خوابى را که درآن محتلم شده , بايد خواب اول حساب کند.
پس اگر بعد از بيدار شدن دوباره بخوابد و بداند يا عادت به بيدار شدن داشته باشد وتصميم هم داشته بـاشـد که بعد از بيدار شدن غسل کند, چنانچه تااذان خواب بماند بنا بر احتياط واجب بايد قضاى آن روز را بگيرد.
و اگر دوباره بيدار شود وبداند يا عادت به بيدار شدن داشته باشد وتصميم داشته باشد که بعد ازبيدار شدن غسل کند در صورتى که باز هم بخوابد و تا اذان خواب بماند, بايدقضاى آن روز را بگيرد وبنا بر احتياط مستحب موکد کفاره هم بر او واجب مى شود.
مسأله 1641 :
اگر روزه دار, در روز محتلم شود, واجب نيست فورا غسل کند.
مسأله 1642 :
هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده , اگر چه بداند پيش از اذان محتلم شده روزه اش صحيح است .
مسأله 1643 :
کسى که مى خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد, هرگاه تا اذان صبح جنب بماند, اگـر چـه از روى عـمـد نباشد اگر وقت وسعت داشته باشد روزه اوباطل است و اگر وقت تنگ باشد, احتياط واجب , گرفتن روزه آن روز و عوض آن بعد از ماه مبارک است .
مسأله 1644 :
کسى که مى خواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد, اگر بعد از اذان صبح بيدار شود وبـبـيـنـد محتلم شده است وبداند پيش از اذان محتلم شده است چنانچه وقت قضاى روزه تنگ اسـت , مـثـلا پـنج روز روزه قضاى رمضان دارد وپنج روز هم به رمضان مانده است , بنا بر احتياط واجـب بايد آن روز را روزه بگيرد وبعداز رمضان هم عوض آن را بجا آورد و اگر وقت قضاى روزه تنگ نيست , روزه اش باطل است .
مسأله 1645 :
اگـر در روزه واجب غير روزه رمضان وقضاى آن تا اذان صبح جنب بماند ولو از روى عمد باشد, چنانچه وقت آن روز معين است مثلا نذر کرده که آن روز را روزه بگيرد, روزه اش صحيح است , و اگر مثل روزه کفاره وقت آن معين نيست , احتياط مستحب آن است که غير از آن روز روز ديگرى را روزه بگيرد.
مسأله 1646 :
اگر زن , پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاک شود و عمدا غسل نکند, يا اگر وظيفه او تيمم است عمدا تيمم نکند, روزه اش باطل است .
مسأله 1647 :
اگر زن , پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاک شود و براى غسل وقت نداشته بـاشـد, چـنـانچه بخواهد روزه واجبى بگيرد که مثل روزه رمضان وقت آن معين است , بايد تيمم نمايد و بنابر احتياط مستحب تا اذان صبح بيدار بماند.
واگر بخواهد روزه مستحب يا روزه واجبى بگيرد که مثل روزه کفاره وقت آن معين نيست نمى تواند با تيمم روزه بگيرد.
مسأله 1648 :
اگر زن , نزديک اذان صبح از حيض يا نفاس پاک شود و براى هيچ کدام از غسل وتـيـمـم وقت نداشته باشد, يا بعد از اذان بفهمد که پيش از اذان پاک شده , چنانچه روزه اى را که مـى گيرد مثل روزه رمضان واجب معين باشد صحيح است و اگر روزه مستحب يا روزه اى باشد که مثل روزه کفاره وقت آن معين نيست ,صحيح بودن آن اشکال دارد (مسأله 1649) اگـر زن , بـعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاک شود, يا دربين روز خون حيض يا نفاس ببيند, اگرچه نزديک مغرب باشد, روزه اش باطل است .
مسأله 1650 :
اگـرزن , غسل حيض يا نفاس را فراموش کند وبعد از يک روز يا چندروز يادش بيايد, قضاى روزه هايى را که گرفته بنابر احتياط, مستحب است که بگيرد.
مسأله 1651 :
اگر زن , پيش از اذان صبح از حيض يانفاس پاک شود و در غسل کردن کو تاهى کند و تـا اذان غـسـل نکند, روزه اش باطل است .
ولى چنانچه کوتاهى نکند مثلا منتظر باشد که حمام زنـانه شود, اگر چه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نکند و در تنگى وقت تيمم کند يا از تيمم هم عاجز باشد روزه اش صحيح است .
مسأله 1652 :
اگر زنى که در حال استحاضه است , غسل هاى خود را به تفصيلى که در مسأله 423 - 424 گفته شد بجا آورد, روزه اش صحيح است .
مسأله 1653 :
کسى که مس ميت کرده يعنى جايى از بدن خود را به بدن ميت رسانده , مى تواند بـدون غـسـل مـس مـيت روزه بگيرد و اگر در حال روزه هم ميت رامس نمايد, روزه اش باطل نمى شود.