نیت (آیت الله سید ابوالقاسم موسوی خویی (ره))

نيت

مسأله 1559 :

لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند يا مثلا بگويد فردا را روزه مىگيرم، بلکه همين قدر که بنا داشته باشد براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را باطل مىکند انجام ندهد کافيست، و براى آن که يقين کند تمام اين مدت را روزه بوده، بايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مىکند خوددارى نمايد.

مسأله 1560 :

انسان مىتواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نيت کند و بهتر آنست که شب اول ماه هم نيت روزه همه ماه را بنمايد.

مسأله 1561 :

وقت نيت روزه ماه رمضان از اول شب تا اذان صبح.

مسأله 1562 :

وقت نيت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى که باندازه نيت کرده بمغرب وقت مانده باشد که اگر تا اين وقت کارى که روزه را باطل مىکند انجام نداده باشد و نيت روزه مستحبى کند روزه او صحيح است.

مسأله 1563 :

کسى که پيش از اذان صبح در غير روزه ماه رمضان بدون نيت روزه خوابيده است، اگر پيش از ظهر بيدار شود و نيت کند، روزه او صحيح است چه روزه او واجب باشد چه مستحب. و اگر بعد از ظهر بيدار شود، نمىتواند نيت روزه واجب نمايد و اما در ماه رمضان اگر بىنيت خوابيده باشد اگر چه پيش از ظهر بيدار شود و نيت کند صحت روزه اش محل اشکال است.

مسأله 1564 :

اگر بخواهد غير روزه رمضان روزه ديگرى بگيرد، بايد آنرا معين نمايد، مثلا نيت کند که روزه قضا يا روزه نذر مىگيرم، ولى در ماه رمضان لازم نيست نيت کند که روزه ماه رمضان مىگيرم، بلکه اگر نداند ماه رمضان است يا فراموش نمايد و روزه ديگرى را نيت کند، روزه ماه رمضان حساب مىشود.

مسأله 1565 :

اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نيت روزه غير رمضان کند، بنابر احتياط واجب نه روزه رمضان حساب مىشود و نه روزه اى که قصد کرده است.

مسأله 1566 :

اگر مثلا به نيت روز اول ماه روزه بگيرد، بعد بفهمد دوم يا سوم بوده، روزه او صحيح است.

مسأله 1567 :

اگر پيش از اذان صبح نيت کند و بيهوش شود و در بين روز بهوش آيد، بنابر احتياط واجب بايد روزه آن روز را تمام نمايد، واگر تمام نکرد قضاى آنرا بجا آورد.

مسأله 1568 :

اگر پيش از اذان صبح نيت کند و مست شود و در بين روز بهوش آيد، احتياط واجب آنست که روزه آنروز را تمام کند و قضاى آنرا هم بجا آورد.

مسأله 1569 :

اگر پيش از اذان صبح نيت کند و بخوابد و بعد از مغرب بيدار شود، روزه اش صحيح است.

مسأله 1570 :

اگر نداند يا فراموش کند که ماه رمضان است وپيش از ظهر ملتفت شود، چنانچه کارى که روزه را باطل مىکند انجام داده باشد، يا بعد از ظهر ملتفت شود که ماه رمضان است، روزه او باطل مىباشد. ولى بايد تا مغرب کارى که روزه را باطل مىکند انجام ندهد، وبعد از رمضان هم آن روزه را قضا نمايد. و همچنين است حکم بنابر احتياط واجب اگر پيش از ظهر ملتفت شود، و کارى که روزه را باطل مىکند انجام نداده باشد.

مسأله 1571 :

اگر بچه پيش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، بايد روزه بگيرد و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آنروز بر او واجب نيست.

مسأله 1572 :

کسى که براى بجا آورد روزه ميتى اجير شده، اگر روزه مستحبى بگيرد اشکال ندارد. ولى کسيکه روزه قضا يا روزه واجب ديگرى دارد نمىتواند روزه مستحبى بگيرد وچنانچه فراموش کند وروزه مستحب بگيرد در صورتى که پيش از ظهر يادش بيايد، روزه مستحبى او بهم مىخورد و مىتواند نيت خود را به روزه واجب برگرداند، و اگر بعد از ظهر ملتفت شود، روزه او باطل است و اگر بعد از مغرب يادش بيايد، روزه اش صحيح است.

مسأله 1573 :

اگر غير از روزه ماه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلا نذر کرده باشد که روز معينى را روزه بگيرد، چنانچه عمدا تا اذان صبح نيت نکند، روزه اش باطل است. و اگر نداند که روزه آنروز بر او واجب است، يا فراموش کند و پيش از ظهر يادش بيايد، چنانچه کارى که روزه را باطل مىکند، انجام نداده باشد و نيت کند، روزه او صحيح وگرنه باطل مىباشد.

مسأله 1574 :

اگر براى روزه واجب غير معينى مثل روزه کفاره عمدا تا نزديک ظهر نيت نکند اشکال ندارد. بلکه اگر پيش از نيت تصميم داشته باشد که روزه نگيرد، يا ترديد داشته باشد که بگيرد يا نه، چنانچه کارى که روزه را باطل مىکند انجام نداده باشد و پيش از ظهر نيت کند، روزه او صحيح است.

مسأله 1575 :

اگر در ماه رمضان، پيش از ظهر کافر مسلمان

شود، بنابر احتياط واجب بايد نيت روزه کند و روزه را تمام نمايد و اگر آنروز را روزه نگيرد قضاى آنرا بجا آورد.

مسأله 1576 :

اگر در وسط روز ماه رمضان پيش از ظهر يا بعد از آن مريض خوب شود روزه آنروز بر او واجب نيست هر چند تا آن وقت کارى که روزه را باطل مىکند انجام نداده باشد.

مسأله 1577 :

روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان واجب نيست روزه بگيرد. و اگر بخواهد روزه بگيرد، نمىتواند نيت روزه رمضان کند، يا نيت کند که اگر رمضان است روزه رمضان و اگر رمضان نيست روزه قضا يا مانند آن باشد، بلکه بايد نيت روزه قضا ومانند آن بنمايد و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب مىشود. ولى در صورتى که قصد کند آنچه را که فعلا خدا از او خواسته است انجام دهد و بعد معلوم شود رمضان بوده نيز کافى است.

مسأله 1578 :

اگر روزى را که شک دارد آخر شعبان است يا اول رمضان به نيت روزه قضاء يا روزه مستحبى ومانند آن روزه بگيرد و در بين روز بفهمد که ماه رمضان است بايد نيت روزه ماه رمضان کند.

مسأله 1579 :

اگر در روزه واجب معينى مثل روزه رمضان مردد شود که روزه خود را باطل کند يا نه، يا قصد کند که روزه را باطل کند، روزه اش باطل مىشود، اگر چه از قصدى که کرده توبه نمايد و کارى هم که روزه را باطل مىکند انجام ندهد.

مسأله 1580 :

در روزه مستحب و روزه واجبى که وقت آن معين نيست مثل روزه کفاره، اگر قصد کند کارى که روزه را باطل مىکند انجام دهد يا مردد شود که بجا آورد يا نه، چنانچه بجا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيت روزه کند، روزه او صحيح است.