روزه های حرام و مکروه (آیت الله حسین وحید خراسانی)

روزه هاى حرام و مکروه

مسأله 1747 :

روزه ء عيد فطر و قربان حرام است ، و نيز روزى را که انسان نمى داند آخر شعبان است يا اول ماه رمضان اگر به نيت اول ماه رمضان روزه بگيرد حرام است .

مسأله 1748 :

اگر زن به واسطهء گرفتن روزه ء مستحبى حق شوهرش از بين برود ، نبايد روزه بگيرد ، و بنابر احتياط مستحب اگر حق شوهر هم از بين نرود ، بدون اجازه ء او روزه ء مستحبى نگيرد .

مسأله 1749 :

روزه ء مستحبى اولاد ، اگر موجب اذيت پدر و مادر شود حرام است .

مسأله 1750 :

اگر فرزند بدون اجازه ء پدر روزه ء مستحبى بگيرد و در بين روز پدر او را نهى کند ، چنانچه مخالفت او موجب اذيتش باشد بايد افطار نمايد ، و همچنين اگر مادر او را نهى کند و مخالفت او موجب اذيتش باشد .

مسأله 1751 :

کسى که مى داند روزه براى او ضرر ندارد ، اگر چه طبيب بگويد ضرر دارد ، بايد روزه بگيرد ، و کسى که يقين يا گمان به ضرر مورد اعتنا يا ترس آن را که منشأ عقلايى داشته باشد دارد ، اگر چه طبيب بگويد ضرر ندارد ، بايد روزه نگيرد ، و اگر روزه بگيرد صحيح نيست ، مگر اين که روزه براى او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد ، که در اين صورت روزه اش صحيح است .

مسأله 1752 :

اگر انسان احتمال بدهد که روزه برايش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس براى او پيدا شود ، چنانچه احتمال او عقلايى باشد ، نبايد روزه بگيرد ، و اگر روزه بگيرد باطل است ، مگر در صورتى که ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد .

مسأله 1753 :

کسى که عقيده اش اين است که روزه براى او ضرر قابل اعتنا ندارد ، اگر روزه بگيرد و بعد از مغرب بفهمد روزه براى او ضرر قابل اعتنا داشته ، بايد قضاى آن را به جا آورد . مسأله 1754 - غير از روزه هايى که ذکر شد ، روزه هاى حرام ديگرى هم هست که در کتابهاى مفصل ذکر شده است .

مسأله 1755 :

روزه ء روز عاشورا بنابر احتياط واجب جايز نيست ، و روزه ء روزى که انسان شک دارد که روز عرفه است يا عيد قربان مکروه است .