شرايط کسانى که مستحق زکاتند
مساله 1942 :
کسى که زکات مى‌گيرد بايد شيعه دوازده امامى باشد، و اگر از راه شرعى شيعه بودن کسى ثابت‌شود و به او زکات بدهد و زکات تلف شود بعد معلوم شود شيعه نموده لازم نيست دوباره زکات بدهد.
مساله 1943 :
اگر طفل يا ديوانه‌اى از شيعه فقير باشد انسان مى‌تواند به ولى او زکات بدهد، به قصد اينکه آنچه را مى‌دهد ملک طفل يا ديوانه باشد.
مساله 1944 :
اگر به ولى طفل و ديوانه دسترسى ندارد مى‌تواند خودش يا به وسيله يک نفر امين زکات را به مصرف طفل يا ديوانه برساند و بايد موقعى که زکات به مصرف آنان مى رسد نيت زکات کنند.
مساله 1945 :
به فقيرى که گدايى مى‌کند مى‌شود زکات داد، ولى به کسى که زکات را در معصيت مصرف مى‌کند نمى‌شود زکات داد.
مساله 1946 :
به کسى که معصيت کبيره را آشکارا بجا مى‌آورد احتياط واجب آن است که زکات ندهند.
مساله 1947 :
به کسى که بدهکار است و نمى‌تواند بدهى خود را بدهد اگرچه مخارج او بر انسان واجب باشد مى‌شود زکات داد، ولى اگر زن براى خرجى خودش قرض کرده باشد شوهر نمى‌تواند بدهى او را از زکات بدهد بلکه اگر کس ديگرى هم که مخارج او بر انسان واجب است براى خرجى خود قرض کند احتياط واجب آن است که بدهى اورااز زکات ندهد.
مساله 1948 :
انسان نمى‌تواند مخارج کسانى را که مثل اولاد خرجشان بر او واجب است از زکات بدهد ولى ديگران مى‌توانند به آنان زکات بدهند.
مساله 1949 :
اگر انسان زکات به پسرش بدهد که خرج زن و نوکر و کلفت‌خود نمايد،اشکال ندارد.
مساله 1950 :
اگر پسر به کتابهاى علمى دينى احتياج داشته باشد پدر مى‌تواند براى خريدن آنها به او زکات بدهد.
مساله 1951 :
پدر مى‌تواند به پسرش زکات بدهد که براى خود زن بگيرد پسر هم مى‌تواند براى آن که پدرش زن بگيرد، زکات خود را به او بدهد.
مساله 1952 :
به زنى که شوهرش مخارج او را نمى‌دهد يا خرجى نمى‌دهد ولى زن مى‌تواند اورا به دادن خرجى مجبور کند نمى‌شود زکات داد.
مساله 1953 :
زنى که صيغه شده اگر فقير باشد شوهرش و ديگران مى‌توانند به او زکات بدهند ولى اگر شوهرش در ضمن عقد شرط کند که مخارج او را بدهد يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد، در صورتى که بتواند مخارج آن زن را بدهد يا زن بتواند او را مجبور کند، نمى‌شود به آن زن زکات داد.
مساله 1954 :
زن مى‌تواند به شوهر فقير خود زکات بدهد اگر چه شوهر زکات را صرف مخارج خود آن زن نمايد.
مساله 1955 :
سيد نمى‌تواند از غير سيد زکات بگيرد ولى اگر خمس و ساير وجوهات کفايت مخارج او را نکند و از گفتن زکات ناچار باشد مى‌تواند از غير سيد زکات بگيرد ولى احتياط واجب آن است که اگر ممکن باشد فقط به مقدارى که براى مخارج روزانه‌اش ناچار است بگيرد.
مساله 1956 :
به کسى که معلوم نيست‌سيد است‌يا نه مى‌شود زکات داد.