9- قى کردن
مساله 1646 :
هرگاه روزه‌دار عمدا قى کند - اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد - روزه‌اش باطل مى‌شود، ولى اگر سهوا يا بى‌اختيار قى کند، اشکال ندارد.
مساله 1647 :
اگر در شب چيزى بخورد که مى‌داند به واسطه خوردن آن در روز بى‌اختيار قى مى‌کند، احتياط واجب آن است که روزه آن روز را قضا نمايد.
مساله 1648 :
اگر روزه‌دار بتواند از قى کردن خوددارى کند، چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.
مساله 1649 :
اگر مگس در گلوى روزه‌دار برود، چنانچه به قدرى پايين رود که به فرو بردن آن خوردن نمى‌گويند، لازم نيست آن را بيرون آورد و روزه او صحيح است، واگر به اين مقدار پايين نرود، بايد آن را بيرون آورد، اگرچه موجب شود که قى کند و روزه‌اش باطل شود، و چنانچه فرو برد روزه‌اش باطل مى‌شود، و بنابر احتياط واجب بايد کفاره جمع بدهد.
مساله 1650 :
اگر سهوا چيزى را فرو ببرد و پيش از رسيدن به شکم يادش بيايد که روزه است، چنانچه به قدرى پايين رفته باشد که اگر آن را داخل شکم کند خوردن نمى‌گويند، لازم نيست آن را بيرون آورد و روزه او صحيح است.
مساله 1651 :
اگر يقين داشته باشد که به واسطه آروغ زدن چيزى از گلو بيرون مى‌آيد، نبايد عمدا آروغ بزند، ولى اگر يقين نداشته باشد اشکال ندارد.
مساله 1652 :
اگر آروغ بزند و بدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد آن را بيرون‌بريزد، و اگر بى اختيار فرو رود، روزه‌اش صحيح است.