7 - باقيماندن بر جنابت وحيض ونفاس تا اذان صبح
مسأله 1628 :
اگر جنب عمدا در ماه رمضان تا اذان صبح غسل نکند روزه اش باطل است، و کسى که وظيفه اش تيمم است و عمدا تيمم ننمايد، روزه اش نيز باطل است. و حکم قضاى ماه رمضان نيز بعدا خواهد آمد.
مسأله 1629 :
اگر در روزه غير ماه رمضان و قضاء آن از روزه هاى واجبى که مثل روزه ماه رمضان وقت آن معين است، جنب عمدا تا اذان صبح غسل نکند اظهر اين است که روزه اش صحيح است.
مسأله 1630 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است، چنانچه عمدا غسل نکند تا وقت تنگ شود، بنابر احتياط واجب بايد تيمم کند و روزه بگيرد، و قضاى آنرا هم بجا آورد.
مسأله 1631 :
اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند وبعد از يک روز يادش بيايد، بايد روزه آنروز را قضا نمايد، و اگر بعد از چند روز يادش بياييد روزه هر چند روزى را که يقين دارد جنب بوده قضا نمايد، مثلا اگر نمىداند سه روز جنب بوده يا چهار روز، بايد روزه سه روز را قضا کند.
مسأله 1632 :
کسى که در شب ماه رمضان براى هيچ کدام از غسل و تيمم وقت ندارد، اگر خود را جنب کند، روزه اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب مىشود.
مسأله 1633 :
اگر براى آن که بفهمد وقت دارد يا نه، جستجو نمايد و گمان کند که باندازه غسل وقت دارد وخود را جنب کند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده وتيمم کند، روزه اش صحيح است. واگر بدون جستجو گمان کند که وقت دارد و خود را جنب نمايد و بعد بفهمد وقت تنگ بوده، و با تيمم روزه بگيرد، بنابر احتياط واجب بايد روزه آنروز را قضا کند.
مسأله 1634 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و مىداند که اگر بخوابد تا صبح بيدار نمىشود، نبايد غسل نکرده بخوابد و چنانچه پيش از غسل بخوابد و تا صبح بيدار نشود، روزه اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب مىشود.
مسأله 1635 :
هر گاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود احتياط مستحب آنست که پيش از غسل در صورتى که اطمينان به بيدار شدن نباشد نخوابد، اگر چه احتمال بدهد که اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود.
مسأله 1636 :
کسيکه در شب ماه رمضان جنب است ويقين دارد که اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود، چنانچه تصميم داشته باشد که بعد از بيدار شدن غسل کند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند، روزه اش صحيح است. و همچنين است کسى که اطمينان بيدار شدن قبل از اذان صبح داشته واحتمال بيدار شدن را نيز بدهد.
مسأله 1637 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و مىداند يا احتمال مىدهد که اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود، چنانچه غفلت داشته باشد که بعد از بيدار شدن بايد غسل کند، در صورتى که بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند بنابر احتياط قضا بر او واجب مىشود.
مسأله 1638 :
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و يقين دارد يا احتمال مىدهد که اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود، چنانچه نخواهد بعد از بيدار شدن غسل کند، يا ترديد داشته باشد که غسل کند يا نه، در صورتى که بخوابد و بيدار نشود، روزه اش باطل و قضا و کفاره لازم است.
مسأله 1639 :
اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد وبيدار شود و يقين کند يا احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود و تصميم هم داشته باشد که بعد از بيدار شدن غسل کند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بيدار نشود، بايد روزه آن روز را قضا کند، و اگر از خواب دوم بيدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود بايد روزه آن روز را قضا کند و بنا بر احتياط استحبابى کفاره نيز بدهد.
مسأله 1640 :
مراد از خواب اول و دوم و سوم - در صورتى که انسان در خواب محتلم شود - خوابى است که از بعد بيدار شدن بخوابد و اما خوابى که در آن محتلم شده خواب اول حساب نمىشود.
مسأله 1641 :
اگر روزه دار در روز محتلم شود، واجب نيست فورا غسل کند.
مسأله 1642 :
هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده، اگر چه بداند پيش از اذان محتلم شده، روزه او صحيح است.
مسأله 1643 :
کسى که مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، هر گاه تا اذان صبح جنب بماند، اگر چه از روى عمد نباشد، روزه او باطل است.
مسأله 1644 :
کسى که مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از اذان محتلم شده است، روزه او باطل است ولى چنانچه وقت قضاى روزه تا آمدن ماه رمضان ديگر تنگ است، مثلا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد و پنج روز هم به رمضان مانده است بهتر آنست که آن روز را روزه بگيرد و بعد از رمضان هم عوض آن را بجا آورد.
مسأله 1645 :
اگر در روزه واجبى غير قضاى روزه رمضان از روزه هائى که مثل روزه کفاره وقت معينى ندارد، عمدا تا اذان صبح جنب بماند، اظهر اين است که روزه اش صحيح است، ولى بهتر آنست که غير از آن روزه روز ديگرى را روزه بگيرد.
مسأله 1646 :
اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاک شود، و عمدا غسل نکند در روزه ماه رمضان، روزه اش باطل است. و در غير آن باطل نيست اگر چه احوط غسل کردن است وزنى که وظيفه اش نسبت به حيض يا نفاس تيمم است در روزه ماه رمضان اگر عمدا پيش از اذان صبح تيمم نکند روزه اش باطل است.
مسأله 1647 :
اگر زن پيش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاک شود، و براى غسل وقت نداشته باشد، بايد تيمم نمايد و بنابر احتياط واجب بايد تا اذان صبح بيدار بماند و همچنين است حکم جنب در صورتيکه وظيفه اش تيمم باشد.
مسأله 1648 :
اگر زن نزديک اذان صبح در ماه مبارک رمضان از حيض يا نفاس پاک شود و براى هيچ کدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد، روزه اش صحيح است.
مسأله 1649 :
اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاک شود، يا در بين روز خون حيض يا نفاس ببيند، اگر چه نزديک مغرب باشد، روزه او باطل است.
مسأله 1650 :
اگر زن غسل حيض يا نفاس را فراموش کند وبعد از يک روز يا چند روز يادش بيايد، روزه هائى که گرفته صحيح است.
مسأله 1651 :
اگر زن پيش از اذان صبح در ماه رمضان از حيض يا نفاس پاک شود و در غسل کوتاهى کند و تا اذان غسل نکند، روزه اش باطل است ولى چنانچه کوتاهى نکند مثلا منتظر باشد که حمام زنانه شود، اگر چه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نکند روزه او صحيح است.
مسأله 1652 :
اگر زنى که در حال استحاضه کثيره است، غسلهاى خود را بتفصيلى که در احکام استحاضه در مسأله (67) گفته شد بجا آورد، روزه او صحيح است، و اظهر اين است که در استحاضه متوسطه اگر چه غسل نکند روزه اش صحيح است.
مسأله 1653 :
کسى که مس ميت کرده يعنى جائى از بدن خود را به بدن ميت رسانده، مىتواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد، واگر در حال روزه هم ميت را مس نمايد، روزه او باطل نمىشود.