شرط اول مکان نمازگزار (آیت الله حسین وحید خراسانی)

شرط اول مکان نمازگزار (آیت الله حسین وحید خراسانی)

مکان نمازگزار هفت شرط دارد :

" شرط اول " آن که مباح باشد .

مسأله 873 :

کسى که در ملک غصبى نماز مى خواند ، اگر چه روى فرش يا پتو و مانند اينها باشد ، در صورتى که مواضع سجودش غصبى باشد ، نمازش باطل است ، و همچنين است بنابر احتياط واجب در روى تخت و مانند آن ، ولى نماز خواندن در زير سقف غصبى و خيمهء غصبى مانعى ندارد .

مسأله 874 :

نماز خواندن در ملکى که منفعت آن مال ديگرى است بدون رضايت مالک منفعت باطل است ، مثلا در خانهء اجاره اى ، اگر صاحب خانه يا ديگرى بدون رضايت کسى که آن خانه را اجاره کرده نماز بخواند ، نمازش باطل است . و همچنين اگر ميت وصيت کرده باشد که ثلث مال او را به مصرفى برسانند تا وقتى ثلث را جدا نکنند ، نمى شود در ملک او نماز خواند ، و اما جايى که ديگرى در آن حقى دارد اگر نماز خواندن مزاحم با سلطنت صاحب حق باشد - مانند نماز خواندن در زمينى که کسى سنگ چينى کرده - بدون رضايت او نماز باطل است ، و در غير اين صورت مانعى ندارد ، مانند ملکى که در گرو شخصى است که نماز خواندن در آن ملک با رضايت گرو دهنده مانعى ندارد ، هر چند گرو کننده راضى به نماز خواندن در آن ملک نباشد .

مسأله 875 :

کسى که در مسجد نشسته ، اگر ديگرى جاى او را غصب کند و در آن جا نماز بخواند ، نمازش باطل است .

مسأله 876 :

اگر در جايى که نمى داند غصبى است نماز بخواند ، و بعد از نماز بفهمد محل سجده اش غصبى بوده نمازش باطل است ، اما اگر در جايى که غصبى بودن آن را فراموش کرده نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد ، نماز او صحيح است ، ولى کسى که خودش جايى را غصب کرده اگر فراموش کند و در آن جا نماز بخواند ، در صورتى که از غصب توبه نکرده باشد نماز او باطل است و اگر توبه کرده باشد بطلان نماز محل اشکال است .

مسأله 877 :

نماز خواندن در جايى که مواضع سجود غصبى باشد و بداند غصبى است باطل است ، هر چند عالم به بطلان نماز نباشد .

مسأله 878 :

کسى که ناچار است نماز واجب را سواره بخواند ، چنانچه حيوان سوارى يا زين آن غصبى باشد و بر آن حيوان يا زين سجده کند ، نماز او باطل است ، و همچنين است اگر بخواهد بر آن حيوان نماز مستحبى بخواند ، ولى اگر نعل آن غصبى باشد بطلان نماز محل اشکال است . مسأله 879 - کسى که در ملکى با ديگرى شريک است ، تا سهم او جدا نشده ، بدون رضايت شريکش نمى تواند در آن ملک تصرف کند و نماز بخواند .

مسأله 880 :

اگر با عين پولى که خمس آن را نداده ملکى بخرد ، تصرف او در آن ملک حرام ، و نمازش در آن باطل است .

مسأله 881 :

اگر صاحب ملک اجازه ء نماز خواندن بدهد و انسان بداند که قلبا راضى نيست ، نماز خواندن در ملک او باطل است ، و اگر اجازه ندهد و انسان يقين کند که راضى است نماز او صحيح است .

مسأله 882 :

تصرف در ملک ميتى که خمس يا زکات بدهکار است ، در صورتى که ترکه زايد بر خمس و زکات نباشد ، حرام و نماز در آن باطل است ، ولى اگر بدهى او را بدهند يا با قبول حاکم شرع ضامن شوند که ادا نمايند ، تصرف و نماز در ملک او با اجازه ء ورثه اشکال ندارد .

مسأله 883 :

تصرف در ملک ميتى که به مردم بدهکار است ، در صورتى که آن ملک زايد بر بدهکارى ميت نباشد ، بدون رضايت طلبکار حرام ، و نماز در آن باطل است ، ولى اگر ضامن شوند که قرضهاى او را بپردازند و طلبکار هم قبول کند ، با اجازه ء ورثه تصرف جايز و نماز هم صحيح است .

مسأله 884 :

اگر ميت قرض نداشته باشد ، ولى بعضى از ورثهء او صغير يا ديوانه يا غايب باشند ، تصرف در ملک او بدون اجازه ء ولى آنها حرام و نماز در آن باطل است .

مسأله 885 :

نماز خواندن در ملک ديگرى در صورتى جايز است که يقين يا حجت شرعيه اى بر رضايت مالک داشته باشد ، و همچنين است اگر اذن در تصرفى بدهد که عرفا از اذن در آن تصرف ، اذن در نماز خواندن هم فهميده شود ، مثل اين که به کسى اجازه بدهد در ملک او بنشيند و بخوابد ، که از اينها فهميده مى شود براى نماز خواندن هم اذن داده است .

مسأله 886 :

نماز خواندن در زمين بسيار وسيع ، به تفصيلى که در مسألهء " 277 " گذشت ، منوط به اجازه ء مالک نيست .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

Powered by TayaCMS