قمار
قمار يکى از گناهان بزرگ در اسلام است و قرآن شريف شرابخوارى و قمار بازى و بت پرستى را کنار يکديگر قرار داده است،
»اِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَالْاَنْصابُ و الْاَزْلامُ رِجْسٌ مِن عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ«.
] - مائده / 90. [
»شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه پليد و از عمل شيطانند پس از آنان دورى کنيد«.
و از نظر قرآن چه بسا قتلها و هتک آبرو و عِرضها و غارت اموال در پرتو شرابخوارى و قماربازى است
»اِنَّما يُريدُ الشَّيطانُ اَنْ يُوقِعَ بَيْنَکُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِى الْخَمْرِ و الْمَيْسِرِ«.
] - مائده / 91. [
»همانا شيطان مى‌خواهد به وسيله شراب و قمار ميان شما دشمنى و کينه ايجاد کند«.
و چه بسا امراض روحى نظير افسردگى و دلهره و اضطراب خاطر، و امراض جسمى نظير فشار خون و نارساييهاى قلب و ضعف اعصاب عمومى مرهون قماربازى است. بنابراين قماربازى موجب شقاوت دنيا و آخرت است و مسلمان بايد از اينگونه معاصى اجتناب کند.
مسأله :
چنانکه قمار بازى کار حرامى است، ساختن آلات قمار و خريد و فروش و نگاهدارى آن نيز حرام و معامله آن باطل است.
مسأله :
قمار بر پنج قسم است:
اوّل: بازى کردن با آلات قمار از قبيل شطرنج و نرد و پاسور و مانند اينها با قصد برد و باخت.
دوّم: بازى کردن با آن آلات بدون قصد برد و باخت.
سوّم: بازى کردن با چيزى که از آلات قمار نيست نظير منچ و گردو و توپ و مانند اينها با قصد برد و باخت.
چهارم: بازى کردن با آنها بدون قصد برد و باخت.
پنجم: رزمايش‌ها و مسابقات که در اين زمان متداول است که به آن آمادگى رزمى مى‌گويند نظير تير اندازى، مين گذارى، قايقرانى، طرز حمله به دشمن يا فرار از او و مانند اينها، گرچه با برد و باخت باشد.
قسم اوّل و دوّم و سوّم حرام است ولى قسم چهارم و پنجم مانعى ندارد.
مسأله :
اسب دوانى که در اين زمان متداول است، چون براى آمادگى رزمى نيست اگر بدون برد و باخت باشد حلال است ولى اگر با برد و باخت باشد علاوه بر اينکه حرام است، برنده مالک آن مبلغ نمى‌شود.
مسأله :
کُشتيهايى که در اين زمان متداول است، چون براى آمادگى رزمى نيست اگر بدون برد و باخت باشد و ضررى هم بر يکديگر نزنند اشکال ندارد، ولى اگر با برد و باخت باشد يا ضرر داشته باشد جايز نيست علاوه بر اينکه برنده آن مبلغ را مالک نمى‌شود.
مسأله :
مسابقات علمى يا ورزشى و مانند اينها که در اين زمان متداول است، نظير اينکه اگر کسى جواب ده سوال را بدهد جايزه‌اى به او مى‌دهند، جايز و برنده مسابقه، آن مبلغ را مالک مى‌شود و واجب است براى کسى که اين مسابقه را برگزار نموده است به قرارش عمل نمايد و در صورتى که برد و باخت طرفينى باشد اصل مسابقه حرام و برنده مالک آن مبلغ نمى‌شود.
مسأله :
جايزه‌هايى که بانکها يا غير آنها براى تشويق قرض دهنده مى‌دهند يا مؤسسات ديگر براى تشويق خريدار و مشترى با قرعه‌کشى مى‌دهند حلال است و همچنين چيزهايى که فروشنده‌ها براى جلب مشترى و زياد شدن خريدار در داخل جنسهاى خود مى‌گذارند حلال است.
مسأله :
اگر شخص يا مؤسّسه‌اى مسابقه‌اى برگزار کند و براى اين منظور به عنوان شرکت در مسابقه مبلغى به عنوان هبه از افراد دريافت نمايد مانعى ندارد، چنانکه‌جوايزى که به شرکت‌کنندگان به قيد قرعه‌مى‌دهد هبه است و مانعى‌ندارد.
مسأله :
هرگاه انسان به شخص يا مؤسّسه‌اى به عنوان هبه پولى بدهد تا او را در قرعه کشى شرکت دهد مانعى ندارد چنانکه مبلغى را که بعداً آن شخص يا مؤسّسه به عنوان جايزه به بعضى افراد مى‌دهد هبه است و مانعى ندارد و فرقى نيست در اينکه بقيه آن پولها را براى خود بردارد يا صرف امور خيريه بنمايد و در اين صورت بر شخص يا مؤسّسه لازم است که به قرارداد عمل نمايد.