نمازهاى مستحب
مسأله 648 :
نمازهاى مستحبى زياد است و آنها را نافله گويند و بين نمازهاى مستحبى به خواندن نافله هاى شبانه روز بيشتر سفارش شده و آنها در غير روز جمعه سى و چهار رکعتند که هشت رکعت آن نافله ظهر و هشت رکعت نافله عصر و چهار رکعت نافله مغرب و دو رکعت نافله عشاء و يازده رکعت نافله شب و دو رکعت نافله صبح مى باشد. و چون دو رکعت نافله عشاء را بنابر احتياط واجب بايد نشسته خواند; يک رکعت حساب مى شود. ولى در روز جمعه بر شانزده رکعت نافله ظهر و عصر; چهار رکعت اضافه مى شود.
صفحه 220
مسأله 649 :
از يازده رکعت نافله شب، هشت رکعت آن بايد به نيت نافله شب و دو رکعت آن به نيت نماز شفع و يک رکعت آن، به نيت نماز وتر خوانده شود. و دستور کامل نافله شب در کتاب هاى دعا گفته شده است.
مسأله 650 :
نمازهاى نافله را مى شود نشسته خواند، ولى بهتر است دو رکعت نماز نافله نشسته را يک رکعت حساب کند، مثلا کسى که مى خواهد نافله ظهر را که هشت رکعت است نشسته بخواند، بهتر است شانزده رکعت بخواند و اگر مى خواهد نماز وتر را نشسته بخواند، دو نماز يک رکعتى نشسته بخواند.
مسأله 651 :
نافله ظهر و عصر را در سفر نبايد خواند ولى نافله عشاء را به نيت اينکه شايد مطلوب باشد مى تواند بجا آورد.
وقت نافله هاى يوميّه
مسأله 652 :
نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مى شود و وقت آن از اول ظهر است تا موقعى که آن مقدار از سايه شاخص که بعد از ظهر پيدا مى شود، به اندازه دو هفتم آن شود، مثلا اگر درازى شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه اى که بعد از ظهر پيدا مى شود به دو وجب رسيد. آخر وقت نافله ظهر است.
مسأله 653 :
نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مى شود و وقت آن تا موقعى است که آن مقدار از سايه شاخص که بعد از ظهر پيدا مى شود، به چهار هفتم آن برسد و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، بهتر است نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بنابر احتياط واجب، نيت ادا و قضاء نکند.
مسأله 654 :
وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتى که سرخى طرف مغرب که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پيدا مى شود از بين برود.
مسأله 655 :
وقت نافله عشاء بعد از تمام شدن نماز عشاء تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشاء بلافاصله خوانده شود.
صفحه 221
مسأله 656 :
نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مى شود و وقت آن بعد از گذشتن از نصف شب به مقدار خواندن يازده رکعت نماز شب است ولى احتياط آن است که قبل از فجر اول نخوانند مگر آنکه بعد از نافله شب بلافاصله بخوانند که در اين صورت مانعى ندارد.
مسأله 657 :
وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزديک اذان صبح خوانده شود.
مسأله 658 :
مسافر و کسى که براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مى تواند انرا در اول شب به جا آورد.
نماز غفيله
مسأله 659 :
يکى از نمازهاى مستحبى نماز غفيله است که بين نماز مغرب و عشاء خوانده مى شود. و وقت آن بعد از نماز مغرب است تا وقتى که سرخى طرف مغرب از بين برود و در رکعت اول آن، بعد از حمد بايد به جاى سوره اين آيه را بخوانند:
وَ ذَالنُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ أَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ فَاسْتَجِبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِى المُؤمِنينَ. و در رکعت دوم بعد از حمد به جاى سوره اين آيه را بخوانند:وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الغَيْبِ لا يَعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فِى البَرِّ وَ البَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَة اِلاَّ يَعْلَمُهَا وَ لاَ حَبَّة فِى ظُلُماتِ الأرَضِ وَ لا رَطَب وَ لاَ يابِس اِلاَّ فِى کِتاب مُبِين و در قنوت آن بگويند: «اللّهُمَّ اِنّى أَسْألُکَ بِمَفاتِحِ الغَيْبِ الَّتِى لاَ يَعلَمُها اِلاّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ أَنْ تَفْعَلَ بِى کَذا و کَذا» و به جاى کلمه کذا و کذا حاجت هاى خود را بگويند و بعد بگويند: «اللّهُمَّ أَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ القادِرُ عَلى طَلِبَتِى تَعْلَمُ حاجَتِى فَأسألُکَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَيْتَهَالِى».
صفحه 222