تلقيح مصنوعى
سوال 1272 :
الف - آيا لقاح آزمايشگاهى در صورتى که اسپرم و تخمک از زن و شوهر شرعى باشد، جايز است؟ ب - بر فرض جواز، آيا جايز است اين کار توسط پزشکان اجنبى صورت بگيرد؟ و آيا فرزندى که از اين طريق بدنيا مى‌آيد ملحق به زن و شوهرى است که صاحب اسپرم و تخمک هستند؟
ج - بر فرض که عمل مذکور فى نفسه جايز نباشد، آيا موردى که نجات زندگى زناشويى متوقف بر آن باشد، از حکم عدم جواز استثنا مى‌شود؟
ج: الف - عمل مذکور فى‌نفسه اشکال ندارد ولى واجب است از مقدمات حرام مانند لمس و نظر اجتناب شود.
ب - کودکى که از اين طريق متولد مى‌شود ملحق به زن و شوهرى است که صاحب اسپرم و تخمک هستند.
ج - گفته شد که عمل مذکور فى نفسه جايز است.
سوال 1273 :
گاهى بعضى از زوج‌ها به علت عدم تخمک گذارى در زن که وجود آن براى عمل لقاح ضرورى است، مجبور به جدايى شده و يا به علت عدم امکان درمان بيمارى و بچه‌دار نشدن، با مشکلات زناشويى و روحى مواجه مى‌شوند، آيا در اين صورت جايز است که به روش علمى از تخمک‌گذارى زن ديگرى براى انجام عمل لقاح با نطفه شوهر در خارج از رحم استفاده شود و سپس نطفه لقاح يافته به رحم آن زن منتقل گردد؟ ج: عمل مذکور هر چند فى‌نفسه اشکال ندارد ولى کودکى که از اين طريق متولد مى‌شود ملحق به صاحب نطفه و تخمک بوده و الحاق آن به زنى که صاحب رحم است مشکل مى‌باشد لذا بايد نسبت به احکام شرعى مربوط به نسب، احتياط رعايت شود.
سوال 1274 :
اگر نطفه از شوهر گرفته شود و بعد از وفات او با تخمک همسرش لقاح شده و سپس به رحم او منتقل شود، اولا آيا اين عمل شرعا جايز است؟ ثانيا آيا کودکى که متولد مى‌شود فرزند آن مرد است و از نظر شرعى به او ملحق مى‌شود؟ و ثالثا آيا فرزندى که به دنيا مى‌آيد از صاحب نطفه ارث مى‌برد؟ ج: عمل مذکور فى‌نفسه اشکال ندارد و کودک به صاحب تخمک و رحم ملحق مى‌شود و الحاق آن به صاحب نطفه هم بعيد نيست ولى از او ارث نمى‌برد.
سوال 1275 :
آيا تلقيح نطفه مردى اجنبى به همسر مردى که بچه‌دار نمى‌شود، از طريق قراردادن نطفه در رحم او جايز است؟ ج: تلقيح زن از طريق نطفه مرد اجنبى فى‌نفسه اشکال ندارد ولى بايد از مقدمات حرام از قبيل نگاه و لمس حرام و غير آنها اجتناب شود و به هر حال در صورتى که با اين روش کودکى به دنيا بيايد، ملحق به شوهر آن زن نمى‌شود بلکه ملحق به صاحب نطفه و به زنى است که صاحب رحم و تخمک است.
سوال 1276 :
اگر زن شوهردارى به علت يائسگى يا غير آن تخمک‌گذارى نکند، آيا جايز است تخمکى از زن دوم شوهرش بعد از تلقيح با نطفه شوهر به رحم او منتقل شود؟ و آيا در اين مورد تفاوتى هست بين اينکه او يا زن دوم همسر دائم باشند يا موقت؟ 2 - کداميک از دو زن مادر کودک خواهند بود؟ صاحب تخمک يا صاحب رحم؟
3 - آيا اين عمل در صورتى که نياز به تخمک همسر ديگر بخاطر ضعف تخمک زن صاحب رحم باشد به حدّى که در صورت لقاح نطفه شوهر با آن، خوف اين وجود داشته باشد که کودک معيوب متولد شود، نيز جايز است؟
ج: 1 - اصل عمل مذکور شرعا مانعى ندارد و در اين حکم، فرقى نيست بين اينکه نکاح آنان دائم باشد يا منقطع و يا يکى دائم باشد و يکى منقطع.
2 - کودک ملحق به صاحب اسپرم و تخمک است و الحاق او به صاحب رحم هم، مشکل است، بنابر اين بايد در ترتيب آثار نسب، نسبت به وى احتياط مراعات شود.
3 - اين کار فى‌نفسه جايز است.
سوال 1277 :
آيا در صورتهاى زير تلقيح زن با نطفه شوهرش که از دنيا رفته، جايز است؟ الف - بعد از وفات شوهر ولى قبل از انقضاى عدّة
ب - بعد از وفات او و بعد از انقضاى عدّة
ج - اگر آن زن بعد از فوت شوهرش با مرد ديگرى ازدواج نمايد، آيا جايز است خود را با نطفه شوهر اولش تلقيح کند؟ و آيا در صورت فوت شوهر دوم، جايز است خود را با نطقه شوهر اولش بارور کند؟
ج: اين عمل فى‌نفسه اشکال ندارد و فرقى نمى‌کند که قبل از انقضاى عدّة باشد يا بعد از آن و همچنين فرقى نيست بين اينکه ازدواج کرده باشد ياخير، و در صورت ازدواج هم فرقى نمى‌کند که لقاح با نطفه شوهر اولش بعد از وفات شوهر دومش باشد يا در حال حيات او، ولى اگر شوهر دوم او زنده باشد بايد اين کار با اجازه و اذن او صورت بگيرد.
سوال 1278 :
امروزه مى‌توان تخمک‌هايى را که در خارج از رحم بارور شده‌اند در مکانهاى مخصوصى بطور زنده نگهدارى کرد و در صورت نياز آنها را در رحم صاحب تخمک قرار داد، آيا اين کار جايز است؟ ج: اين عمل فى‌نفسه اشکال ندارد.