آیا در صورتی که مکلّف به اصول دین از روی گفته ی دیگران یقین نماید، به وظیفه اش عمل نموده است یا اینکه واجب است که عقیده اش از روی دلیل و برهان باشد؟

پاسخ:

1. خویی، تبریزی، مکارم و نوری:. عقیده ی مسلمان به اصول دین باید از روی دلیل باشد[1]
2. امام، سیستانی و صافی:عقیده ی مسلمان به اصول دین باید از روی دلیل باشد و نمی تواند در اصول دین بدون دلیل گفته ی کسی را قبول کند ولی اگر از گفته ی غیر به عقاید دینی یقین پیدا کند در حکم به مسلمان بودن او کافی است[2]
3. فاضل، وحید و شبیری: . اعتقاد و یقین از هر راهی حاصل شود کفایت می کند اگر چه از گفته ی دیگران باشد.[3]
4. بهجت:سیدن یقین به اصول دین از هر راهی کافی است ولی به دست آوردن دلیل و برهان برای عدم انحراف و گمراهی انسان با شبهات گمراه کننده مطلوب است.[3]
5. خامنه ای:یافت نشد

منابع:

1. خویی، سیستانی، مکارم و نوریالعروة الوثقی، ج 1، کتاب التقلید، م 67؛ بهجت: رساله، مقدمه باب تقلید؛:تبریزی، وحید و صافی: رساله، م 1.
2. امام: رساله، م 1 و استفتائات، ج 1، س 1؛ .سیستانی و صافی: رساله، م 1
3. فاضل: جامع المسائل، ج 2، س 2؛ .وحید و شبیری: رساله، م 1
4. بهجت: استفتائات، ج 1، س 17 و 18.