اگر روزه دار با یقین به عدم خروج منی عملی انجام دهد که سهوا از او منی خارج شود (مثلا هنگام بازی و شوخی جنسی با همسر بدون قصد خروج منی از وی منی خارج می گردد) در این صورت آیا روزه وی باطل می شود و در صورت بطلان وظیفه وی نسبت به قضا و کفاره چیست؟

اگر روزه دار با یقین به عدم خروج منی عملی انجام دهد که سهوا از او منی خارج شود (مثلا هنگام بازی و شوخی جنسی با همسر بدون قصد خروج منی از وی منی خارج می گردد) در این صورت آیا روزه وی باطل می شود و در صورت بطلان وظیفه وی نسبت به قضا و کفاره چیست؟
Powered by TayaCMS