اصطلاحات تقليد
سوال 10 :
من گاهى که رساله توضيح المسائل را مطالعه مى کنم، به جملاتى مانند «احتياط واجب» و «احتياط مستحبّ» برخورد مى کنم. آيا بايد به آنها عمل کنم؟
جواب :
منظور از «احتياط واجب» آن است که مجتهد روى جهاتى فتواى نهايى خود را بيان نکرده باشد، در اين صورت مقلّد مى تواند به آن احتياط عمل کند، و مى تواند به مرجع ديگرى مراجعه نموده، و به فتواى او عمل نمايد. ولى «احتياط مستحبّ» چنين نيست; مى تواند آن را عمل کند، يا رها نمايد.
سوال 11 :
آيا جمله «جايز نيست» معادل جمله «حرام است» مى باشد، يا تفاوت دارند؟ اگر تفاوت دارند، تفاوت آن در چيست؟
جواب :
تفاوتى ندارد.
سوال 12 :
تفاوت «فتواى به احتياط» با «احتياط در فتوا» را در ضمن مثالى گويا بيان فرماييد.
جواب :
فتواى به احتياط آن است که مجتهد دستور به احتياط بدهد. مثلا بگويد:«اگر دو ظرف آب وجود دارد، و مى دانى يکى از آن دو نجس است، امّا نجس را نمى شناسى بايد احتياط نموده، و از هر دو اجتناب کنى.» ولى احتياط در فتوا اين است که مثلا بگويد:«قناعت کردن به يک تسبيح اربعه در رکعت سوّم و چهارم اشکال دارد، و احتياط آن است که سه مرتبه بخوانى».