صدقه و إنفاق در راه خداوند تعالى
سوال 14 :
- در يکى از حومه‌هاى شهرستان قزوين کشاورزى است که حدود بيست باغ دارد، اين فرد در زمستان با اجرت "عملگى" ده هزار تومان (براى بيل زدن باغ در فصل بهار) کنار مى‌گذارد، و در مدّت بيل زدن روزانه حدود چهارصد تومان خرج خورد و خوراک کارگرها مى‌شود، ولى او از ثمره اين باغها ذرّه‌اى براى خودش برداشت نمى‌کند (يعنى هر مقدار انگور، بادام و گردو که محصول اين باغهاست بين مردم تقسيم مى‌کند) البتّه اگر چه به فقراء هم مى‌دهد ولى کسى که بيشتر دارد بيشتر مى‌خورد، حال سوال اين است که آيا اين کار کشاورز از نظر شرعى درست است که زمستان کار کند و آذوقه براى بهار جمع کند و تابستان بين مردمى که به اندازه کافى يا شايد بيشتر دارند تقسيم کند؟
جواب:
- انفاق در راه خدا به نيازمندان عمل خوبى است، و در انفاق و کمک شرط نيست که گيرنده فقير باشد.
سوال 15 :
- من مدّت چند سال است که از فاميل خود صدقه إمام زمان جمع مى‌کنم و به اشخاصى که از نزديک آنان را مى‌شناسم مى‌دهم، در اين بين خانواده‌اى هست که از نظر غذا و پوشاک مى‌تواند خود را إداره کند ولى به علّت داشتن حدود دويست هزار تومان قرض نمى‌تواند آن طور که در شأنش هست ظاهر زندگيش را درست کند، و هيچ کس هم جز من و شوهرم که برادرش مى‌شود از زندگى او خبر ندارد، و ما هم تا آنجا که مى‌توانيم خودمان کمک مى‌کنيم، ولى چون وضع مالى خود ما هم خيلى خوب نيست، آيا مى‌توانم از اين
استفتاءات، ج3، ص: 574
صدقه‌ها (به مقدارى که آبروى آنان از نظر ظاهر حفظ شود) بدهم يا نه؟
جواب:
- اگر صدقه است و فقير هستند مى‌توانيد به آنها بدهيد، و اگر سهم إمام است بايد إجازه بگيريد.