28ـ گناهان
الف) قاچاق
سوال 1779 :
نظر به اين که در مناطق مرزى، امر قاچاق کالا، از همه نوع، رواج فراوان داشته و دارد، و ضررهاى جبران ناپذيرى بر اقتصاد و فرهنگ زده و مى زند، اينجانب با همکارى تنى چند از دوستان، و ان شاء الله کمک شما بزرگواران، در حال تدارک برنامه اى براى مبارزه با امر قاچاق هستم. به همين جهت سوالاتى طرح نموده، خواهشمندم پاسخ آن را مرقوم فرماييد.
1ـ حکم قاچاق کالا به طور کلّى، اعمّ از اشيايى که به طور مستقيم يا غير مستقيم فساد آور است، از نظر شرع مقدّس اسلام چيست؟
2ـ آيا قاچاق خيانت به کشور و مردم محسوب مى شود؟ آيا قاچاقچيان، و کسانى که به هر وسيله اى به آنها کمک مى کنند، در حکم منافقينند؟ آيا قرآن کريم يا احاديث، بيان خاصّى در مورد اين گونه افراد دارد؟
3ـ استفاده افراد ديگر از اموال فرد قاچاقچى، در قبال پول يا مجّانى چگونه است؟
4ـ اگر پول حاصل از قاچاق، توسّط شخصى که آن را به دست آورده، يا اشخاص ديگر، در مسير کارهاى توليدى، يا خدماتى و مانند آن از کارهاى سالم قرار گيرد، اصل پول و درآمد حاصل از آن چه حکمى پيدا مى کند؟
5ـ اگر گذران زندگى به سختى انجام شود، اشتغال به قاچاق جايز است؟
6ـ افراد جامعه در قبال قاچاقچيان، و به طور کلّى پديده قاچاق چه برخوردى بايد داشته باشند؟
7ـ متأسّفانه امر رشوه توسّط قاچاقچيان بين برخى ارگانهاى دولتى شايع گشته است، چه توصيه اى براى اين افراد داريد.
جواب 1 تا آخر: قاچاق کالا (يعنى ورود غير قانونى آن از مرزها) برخلاف دستور شرع است، و بايد از آن به شدّت پرهيز کرد. مخصوصاً هنگامى که موجب ضرر و زيان جامعه مى شود، و به اقتصاد کشور اسلامى لطمه وارد مى کند، و کمک کردن به قاچاقچيان در امر قاچاق جايز نيست. و گرفتن رشوه در اين زمينه گناه مضاعف دارد، و بر همگان لازم است امر به معروف و نهى از منکر را فراموش نکنند.
ب) خودکشى
سوال 1780 :
متأسّفانه چند سالى است که در شهر ما خودکشى شايع شده، و عدّه اى از جوانان و نوجوانان اقدام به اين کار زشت مى کنند. ولى بنظر مى رسد که اگر جنبه شرعى و عواقب اجتماعى آن به صورت مشروح براى اين گروه سنّى تشريح گردد، بسيارى از آنها از عمل خود منصرف گشته، و حتّى فکر آن را نخواهند کرد. با عنايت به اين موضوع، لطفاً به سوالات زير پاسخ دهيد:
الف) حکم شرعى قتل نفس چيست؟
ب) با توجّه به اين که بدن متعلّق به خود شخص مى باشد، نه به ديگرى، و مسؤوليّت آن به خود شخص برمى گردد، چرا خودکشى حرام است؟
جواب :
افرادى که قتل نفس مى کنند، در عالم برزخ چه وضعى خواهند داشت؟
د) فردى که خودکشى مى کند، آيا اثر سوء اين عمل در دادگاه خداوند متعال، گريبانگير والدين او نيز مى شود؟
هـ) گرفتن مجالس سوگوارى و دفن آنها در قبرستان مؤمنين چگونه است؟
و) در برخى موارد، خانواده هاى داغديده با اين توجيه که اين کار در حالت عادى صورت نگرفته، آداب و رسوم مرگ طبيعى را براى آنها اعمال مى کنند، آيا اين عمل صحيح است؟
ز) آيا افرادى که خودکشى مى کنند از شفاعت اهل بيت برخوردار مى گردند؟
ح) آيا احتمال بخشودگى در درگاه حق تعالى، با عنايت به فرمايشات معصومين(عليهم السلام)براى چنين افرادى، وجود دارد؟
جواب الف تا ح: خودکشى به يقين از گناهان کبيره است، و مالکيّت انسان نسبت به نفس خويش، نمى تواند دليل بر خودکشى شود. همان گونه که مالکيّت انسان نسبت به اموالش، نمى تواند مجوّز آتش زدن آن گردد. البتّه بايد تمام مراسم را براى اين گونه افراد مانند مسلمان عادّى انجام داد، و براى نجات آنها دعا کرد، شايد مشمول عفو الهى واقع شوند.
سوال 1781 :
با عنايت به اين که در بعضى از مناطق خودکشى، مخصوصاً در بين زنان، زياد شده، خواهشمند است حکم آن را بيان فرماييد.
جواب :
خودکشى به هيچ وجه جايز نيست، و به حکم شرع حرام و از گناهان کبيره است. امام ششم(عليه السلام) مى فرمايد: «کسى که عمداً خودش را بکشد، براى هميشه در آتش جهنّم مى ماند، و براى او خلاصى نيست.»
جواب :
حقير شمردن گناه
سوال 1782 :
آيا کارهايى همچون حقير شمردن، يا خوشحالى از گناه، يا آشکار کردن آن (چه کبيره و چه صغيره)، باعث مضاعف شدن مجازات جرم مورد نظر مى شود، يا گناه کبيره مستقلّى محسوب مى گردد؟
جواب :
اين امور گناه ديگرى محسوب مى شود.
د) اهانت
سوال 1783 :
اهانت به چه معناست؟ آيا از کباير است؟
جواب :
اهانت به معناى توهين و تحقير نمودن مسلمانان، و از کباير است.
هـ) سوء ظنّ
جواب :
اين مقدار که گفته ايد، سوء ظنّ نبوده و اشکالى ندارد.
و) آشکار کردن گناه
سوال 1785 :
آيا آشکار کردن گناه، در جايى که غرض عقلايى وجود دارد (مثل آشکار نمودن نزد طبيب يا عالم) جايز است؟
جواب :
در آنجا که ضرورتى داشته باشد، و بدون آن ضرورت برطرف نشود، اشکالى ندارد.
ز) هجرت از محيط گناه
سوال 1786 :
در شهر تهران فساد و منکرات و بدحجابى شايع گشته، و متأسّفانه مسؤولان نظام هم در خواب سنگينى فرو رفته اند. اينجانب از دوران بلوغ، از لحاظ اجتماعى و مخصوصاً دينى با محيط تهران ناسازگارم، و به هيچ وجه تاب تحمّل آن را ندارم. با توجّه به دستور اکيد خداوند متعال در قرآن کريم، سوره مبارکه نساء، آيه 100، آيا براى نجات خود از اين فساد، بهتر نيست به شهرهاى مقدّسى چون قم يا مشهد هجرت نمايم، تا هر چه زودتر از اين نابسامانى روحى نجات پيدا کنم؟
جواب :
در صورتى که هيچ راهى براى حفظ دين و ايمان خود جز هجرت نمى بينيد، هجرت کار لازم و شايسته اى است; ولى اين کار را با مطالعه بيشتر و موافقت پدر و مادر انجام دهيد.
ح) توبه از گناه
سوال 1787 :
انسان بسيار گنهکارى هستم، و گناهان وحشتناکى مرتکب شده ام. از اعمال گذشته توبه کرده، و در اوّلين مرحله، پشيمان و نادم هستم. آيا خدا مرا مى بخشد؟ چه کارهايى اجر بسيار زياد دارد، که در ابتدا آنها را انجام دهم، تا آرامش يابم؟
جواب :
بالاترين عمل، اميداوارى به عفو و بخشش الهى، و پرهيز از آنچه خداوند در قرآن، و پيامبر اکرم و ائمّه معصومين(عليهم السلام) در فرمايشاتشان فرموده، و علما و مجتهدين در رساله ها بيان کرده اند. سعى کنيد با کارهاى خوبِ آينده، مخصوصاً خدمت به مردم با دست يا زبان يا مال، اعمال بد گذشته را جبران کنيد.
سوال 1788 :
اگر انسان قبل از بلوغ گناهانى که مربوط به خودش باشد (نه حقّ النّاس) را با علم و آگاهى مرتکب شده باشد، حکمش چيست؟
جواب :
از جواب بالا معلوم شد