فصل سى و چهارم: احکام خوردنی ها و آشامیدنی ها
سوال 796 :
ميزان و معيار شناخت حيوان حلال گوشت چيست؟
جواب :
در آيات و روايات به نام آنها اشاره شده، و ضابطه خاصّى ندارد; ولى معمولا حيوانات گوشتخوار مأکول اللّحم نيستند، و غالب حيوانات گياهخوار مأکول اللّحم هستند.
سوال 797 :
آيا حکم حيوانى که به غير روش شرعى ذبح شده (غير مذکّى،) و حيوانى که به طور طبيعى مرده (ميته) يکى است؟
جواب :
تفاوت دارد. حيوان غير مذکّى پاک است، هر چند خوردن گوشت آن حرام مى باشد. ولى ميته هم حرام است، و هم نجس.
سوال 798 :
گوشت برخى از حيوانات حرام گوشت در معالجه بعضى از امراض مؤثّر است; هر چند سند معتبر علمى و فقهى در اين رابطه وجود ندارد. شکار و استفاده از گوشت يا خون اين گونه حيوانات چه حکمى دارد؟
جواب :
در صورتى که طبق تشخيص طبيب متديّن تنها راه علاج نباشد، جايز نيست.
سوال 799 :
خوردن اشياى زير چه حکمى دارد:
1ـ کبد گوسفند، بُز، گاو
2ـ دنبلان بُز، گوسفند، گاو
3ـ گوشت صورت حيوانات حلال گوشت
4ـ تخم مرغى که لکّه قرمزى بر زرده آن باشد.
جواب :
دنبلان هيچ حيوانى حلال نيست. و اگر لکّه قرمز تخم مرغ به يقين خون بوده باشد، خوردن آن تخم مرغ اشکال دارد، مگر اين که خون بيرون زرده باشد، و زرده را طورى بشويند که پاره نشود. و خوردن بقيّه مانعى ندارد.
سوال 800 :
خوردن بعضى از مواد، ميوه ها و غذاها براى برخى از بيماران ضرر دارد، مصرف چنين موادّى براى آنها چه حکمى دارد؟
جواب :
در صورتى که ضرر مهمّى داشته باشد، خوردن آن حرام است.
سوال 801 :
استفاده از سوسيس، کنسروها و موادّ غذايى، که از کشورهاى خارجى وارد مى شود، چه صورت دارد؟
جواب :
مواد گوشتى که از کشورهاى خارجى غير مسلمان آورده مى شود حرام است.
سوال 802 :
خريد، فروش و استفاده از گوشت خرچنگ چه صورت دارد؟
جواب :
جايز نيست; ولى فروختن آن به غير مسلمين اشکالى ندارد.
سوال 803 :
در کتاب استفتائات جديد، جلد اوّل، سوال 993، گوشت خرگوش را مطلقاً حرام دانسته ايد. علّت علمى آن چيست؟
جواب :
در بعضى از روايات آمده است که خرگوش شباهتى با حيوانات درّنده دارد، و اين مسأله از چنگال او نمايان است، و لذا گوشت آن تحريم شده است.
سوال 804 :
با توجّه به اين که از نظر پزشکى ثابت شده مصرف کم و کنترل شده مشروبات الکلى نه تنها ضررى براى بدن ندارد، بلکه مانند آشاميدنيهاى ديگر مفيد مى باشد، و با در نظر گرفتن اين که مشروبات الکلى نوعى ازنعمتهاى خداوند مانند ساير نعمت هاست، چه اشکال دارد براى استفاده از جنبه هاى مثبت و مفيد آن، مانند بقيّه نعمتهاى خدادادى، با شرايط و مقدار مشخّص مصرف شود؟
اگر کسى به حدّى از درجه خود سازى و کنترل خويشتن رسيده باشد که در اثر مصرف کم و کنترل شده مشروبات الکلى به ورطه اعتياد و حتّى مستى کشيده نشود، آيا مجاز به مصرف کم و کنترل شده مشروبات الکلى مى باشد؟
جواب :
اوّلا: هيچ کس نمى گويد مشروبات الکلى به مقدار کم ضرر ندارد، بلکه مقدار کم ضررش کمتر است. ثانياً: هرگاه چنين اجازه اى به مردم داده شود، به هيچ وجه قابل کنترل نيست، و به زودى تمام جامعه آلوده مى شود. به همين جهت شرع مقدّس آن را به طور کلّى ممنوع کرده است. ثالثاً: قانون جنبه عمومى دارد، و نمى توان اشخاص را به بهانه هاى مختلف استثنا کرد. سعى کنيد ان شاء الله گرفتار وسوسه هاى شيطان نشويد.
سوال 805 :
توليد، فروش و استفاده از شربت ترک اعتياد چه حکمى دارد؟
جواب :
اگر واقعاً براى ترک اعتياد است اشکالى ندارد.
سوال 806 :
کسى که دندان مى کشد تا حدود ده ساعت اگر آب دهان خود را، که بعضاً با خون همراه است، بيرون بريزد، باعث تداوم خونريزى و ضرر به وى مى شود. لذا بيمار با گذاشتن گاز روى محلّ دندان کشيده شده، بايد بزاق را، که احتمالا با مقدارى خون همراه است، فرو ببرد; تکليف چيست؟
جواب :
مادام که مجبور نباشد، خونابه را فرو نبرد. و اگر موجب شد و حرجى است، مانعى ندارد.