1ـ حدّ زنا
سوال 1181 :
حکم مجامعت با نامزد قبل از عقد شرعى ازطريق دبر چيست؟
جواب :
اگر دخول حاصل شود حدّ زنا در باره او جارى مى شود.
سوال 1182 :
شخصى با اعتقاد به اين که دامادش (شوهر دخترش) با همسر او زنا نموده است عمداً وى را به قتل رسانده است، آيا علم به زنا مجوّز قتل مى شود؟ و آيا اعتقاد قاتل، تأثيرى در نوع قتل دارد و موضوع ملحق به اعتقاد به مهدورالدّم بودن مقتول مى باشد؟
جواب :
علم به زنا به تنهايى مجوّز قتل نمى شود، مگر اين که او را در حال زنا با همسرش ببيند که در اين صورت قتل او جايز است ولى تا در محکمه اثبات نکند قتل عمد شمرده مى شود. در مواردى که ثابت شود که شخص اعتقاد به مهدورالدّم بودن کسى داشته و او را به قتل رسانده، قتل شبه عمد حساب مى شود.
سوال 1183 :
دخترى با پسرى ازدواج کرده است و صيغه دائمى بين اينها خوانده شده، ولى هنوز عروسى نکرده اند و دختر در خانه پدر زنا کرده است، آيا اين زنا محصنه است يا غير محصنه؟
جواب :
زناى محصنه نيست.
سوال 1184 :
آيا حاکم شرع مى تواند براى اثبات زنا يا لواط، پايه و اساس علم خود را نظريه پزشک قانونى قرار داده(متّهمين راجهت معاينه)انجام آزمايشات دقيق علمى به او معرفى کند، يا اين که در اين گونه موارد نفس رؤيت شهود در اثبات حد لازم است؟
جواب :
نظريه پزشک قانونى به تنهايى کافى نيست.
سوال 1185 :
پسر و دخترى زنا کردند و پسر بعد از اين عمل با دختر ديگرى ازدواج کرده است، امّا بعد از تزويج نيز همين عمل را با آن دختر تکرار کرده است، آيا اين زنايى که بعد از تزويج پسر با دختر دوّم ادامه داشته، زناى محصنه محسوب مى شود؟
جواب :
هرگاه بعد از ازدواج، عروسى کرده و اين عمل را با دختر اوّل ادامه مى دهد، زناى محصنه محسوب مى شود.
سوال 1186 :
حدّ زناى محصنه چيست؟
جواب :
حدّ زناى محصنه سنگسار است، ولى در شرايطى که محذورات مهمّى بر اين امر مترتّب شود مى توان اعدام را به نحو ديگرى انجام داد و شبيه حکم فرار از حفيره در صورت اقرار در اين جا نيز جارى است.
سوال 1187 :
آيا حدّ زنا بايد در محلّ وقوع آن انجام شود يا جاى ديگر هم اشکالى ندارد؟
جواب :
محل در آن شرط نيست.
سوال 1188 :
در صورتى که برگشتن دختر و پسر زناکار به محل زندگيشان باعث مفسده و اختلافاتى بين اهالى آن محل شود، آيا مى توان آنها را به محل ديگرى تبعيد کرد؟
جواب :
هرگاه ماندن آنها در محل خود موجب فساد شود، مى توان آنها را به محل ديگرى فرستاد.
سوال 1189 :
چنانچه شخصى بعد از عقد و قبل از عروسى زنا کند، آيا غير از تازيانه، تبعيد و کوتاه کردن موهاى او نيز لازم است؟ در صورت مثبت بودن جواب، آيا تمکن از دخول و عدم تمکن در حکم تأثيرى دارد؟
جواب :
تراشيدن سر و تبعيد لازم است و تمکن از دخول شرط نيست ، مگر اين که زن مدّت طولانى به اجبار از شوهر جدا باشد.
سوال 1190 :
در خصوص اين روايت که اگر دو مرد، يا يک زن و مرد، زيريک لحاف ديده شوند بايد تعزير شوند آيا صرف اين کار، دالّ بر سوء نيّت است و تعزير دارد، يا احراز سوء نيّت لازم است؟
جواب :
احراز سوء نيّت نيز لازم است.
سوال 1191 :
چنانچه زنى، مردى را با اسلحه يا به نحوى ديگر تهديد کند که اگر با وى زنا نکند چنين و چنان مى کند و مرد واقعاً مکرَه واقع شود، آيا حکم مکرَه در اين جا نيز ثابت است؟
جواب :
در فرض مسأله، حکم زناى به عنف که اعدام است در مورد زن جارى نمى شود، فقط حد دارد (رجم يا جلد به اختلاف موارد).
سوال 1192 :
الف) اگر مرد زناکار، زانيه را که باکره بوده و بر اثر زنا حامله شده است عقد کند، آيا حد ساقط مى شود يا رضايت اولياى دختر لازم است؟
ب) اگر اولياى دختر راضى نشوند و او را براى زانى عقد نکنند، آيا شخص ديگرى مى تواند دختر را بگيرد؟ و حدّ زنا در اين صورت چگونه است؟
جواب :
الف) حد با عقد و يا رضايت اولياى دختر ساقط نمى شود ولى اين مسأله اگر نزد حاکم شرع از طريق اقرار (نه شهود) ثابت شده، مى تواند با ملاحظه مصالح او را عفو کند.
ب) اشکالى ندارد و حکم حد همان است که در بالا گفته شد و با اين کار ساقط نمى شود.
سوال 1193 :
لطفاً جواب مسائل زير را مرقوم بفرماييد:
الف) آيا آوردن متّهم به زنا به دادگاه جهت اعتراف جايز است؟
ب) در صوت جواز آيا جايز است قاضى مأذون به متّهم تفهيم کند که جرم او چيست؟
جواب :
در صورت جواز سوال ب و اظهار قبولى متّهم آيا قبول اتّهام تفهيمى به عنوان اقرار محسوب مى شود يا اين که بايد اقرار کند و تصريح به عمل، موضوعيّت دارد و در صورت اقرار واحد آيا تکرار سوال به دفعات يا جلسات متعدّد لازم يا جايز است؟
د) آيا سکوت متّهم کاشف از انکار اوست؟
جواب :
الف) متّهم به زنا را نمى توان به دادگاه احضار کرد، مگر اين که شهود قبلا بروند و شهادت بدهند، و يا زناى به عنف صورت گرفته باشد و مزنى بها شکايت کند و يا متّهم مرتکب جرائم منکراتى ديگرى مانند خلوت با اجنبيّه شده باشد که به خاطر اين امور جلب شود.
ب) از جواب سوال بالا معلوم شد.
جواب :
اقرار بايد صريح باشد و اصرار قاضى براى گرفتن اقرار وجهى ندارد.
د) با سکوت چيزى ثابت نمى شود و انکار در اين جا لازم نيست بلکه اقرار اثر دارد.
سوال 1194 :
فردى در وطنش محصن يا محصنه است و به قصد زنا به شهر ديگرى مسافرت مى کند که بيش از مسافت شرعى است و در آن شهر ـ العياذبالله ـ مرتکب زنا مى شود آيا حدّ زناى محصنه دارد؟
جواب :
اگر از همسرش به مقدار قابل ملاحظه اى دور شده باشد و مصداق «يغدو و يروح» نباشد يعنى همسرش عملا در اختيار او نيست، زناى محصنه محسوب نمى شود.
سوال 1195 :
در زنايى که موجب رجم است اگر زانى پس از اقرار چهارگانه انکار نمود حدّ رجم ساقط است اوّل اين که آيا اين حکم اختصاص به رجم دارد يا اين که در مواردى که زنا ،موجب قتل است مانند زناى به عنف يا با محارم، هم جارى است و دوّم اين که آيا حکم مذکور در لواط ايقابى هم جارى است؟
جواب :
در اين گونه موارد حدّاقل قاضى مى تواند عفو کند.
سوال 1196 :
اگر برادر بالغى با خواهر بالغ خود (نعوذ باللّه) زنا کند آيا هر دو محکوم به اعدامند؟ و نيز اگر برادرى که سنّش قانونى (18 سال) باشد با خواهر بالغ و يا نابالغ (کمتر از 18 سال) خود زنا کند آيا رضايت ولى و يا قيّم دختر از اعدام زانى مذکور جلوگيرى مى کند؟
جواب :
در صورتى که زانى و زانيه به حد بلوغ شرعى رسيده باشند حکم درباره آنها جارى است خواه ولى راضى شود يا نشود، مشروط بر اين که موضوع نزد حاکم شرع با دلايل کافى ثابت شود.
سوال 1197 :
آيا زنا با خواهر رضاعى و يا مادر زن از حيث کيفر همچون زنا با خواهر و مادر واقعى است؟
جواب :
زنا با اين دو، حکم زناى با محارم نسبى را ندارد ولى مجازات اصل زنا ثابت است.
سوال 1198 :
آيا حرمت زنا ذاتى است و يا عرضى؟
جواب :
اگر منظور از ذاتى بودن اين باشد که زنا حرام است خواه آثار زيانبارى داشته باشد و خواه نداشته باشد، جواب اين است که آرى حرمت زنا ذاتى است.