صيغه عقد نکاح
سوال 1427 :
اگر بين زن و مردى بدون اجراى صيغه، به قصد علقه زوجيّت، عمل زناشويى صورت گيرد، حکم فرزندان و نکاح چگونه است؟
جواب :
نکاح صحيحى واقع نشده. و در صورت جهل ولد عنوان ولد شبهه را دارد.
سوال 1428 :
آيا مى توان مانند ساير عقود در نکاح نيز قائل به معاطات شد؟ علّت را بيان فرماييد.
جواب :
جايز نيست. و بيان علّت مربوط به فقه استدلالى است.
سوال 1429 :
آيا انشاء عملى در نکاح متصور است؟
جواب :
انشاء فعلى همان معاطات است که جايز نيست.
سوال 1430 :
من شيعه ام و در کشورى هستم که عالم شيعه نيست، آيا عقد را اهل تسنّن بخوانند يا اينکه رضايت طرفين کافى است؟
جواب :
لازم است عقد خوانده شود. و رضايت طرفين کفايت نمى کند و حتماً لازم نيست عاقد شيعه باشد.
(صفحه381)
سوال 1431 :
در صورت جواز متعه، اهل کتاب در کشورهاى غربى، آيا صيغه عقد بايد به زبان عربى خوانده شود، يا همان توافق بين دو نفر بر زمان و مهريه معلوم (در قالب هديّه) کفايت مى کند؟
جواب :
متعه اهل کتاب مانعى ندارد و صيغه عقد بايد به عربى صحيح خوانده شود و اگر خود مرد و زن نتوانند صيغه را به عربى بخوانند، چنانچه ممکن باشد احتياط واجب آن است که کسى را که مى تواند به عربى صحيح بخواند وکيل کنند. و اگر ممکن نباشد، خودشان مى توانند به غير عربى بخوانند. اما بايد لفظى بگويند که معنى زوَّجتُ و قَبِلتُ را بفهماند و هديه هم به عنوان مهريه کفايت نمى کند.
سوال 1432 :
اگر فردى به علت ندانستن حکم، ازدواج معاطاتى کرده باشد، وظيفه اش چيست؟
جواب :
بايد بلافاصله از هم جدا شوند و در صورت تمايل مى توانند صيغه ازدواج بخواند.
سوال 1433 :
اگر عاقد از شرايط نکاح و معناى صيغه، آگاهى نداشته باشد، آيا عقد نکاح صحيح است؟
جواب :
در صورتى که معناى صيغه نکاح و قصد انشا را نداند، نکاح باطل است.
سوال 1434 :
اگر کسى سواد خواندن و نوشتن داشته باشد و هنگام عقد خواندن، قصد انشاء کند، آيا مى تواند صيغه را جارى کند؟
جواب :
لازم است از خصوصيّات و شرايط عقد، اطّلاع داشته باشد.
سوال 1435 :
در بعضى از محلاّت ايران، مشاهده مى شود که اهالى، پايبند به عقايد مذهبى نيستند و مسائل دينى را بلد نيستند. مثلا در امر ازدواج و موضوع عقد به تراضى بين زن و مرد، اکتفا مى کنند و قباله اى درست مى کنند و در محضر در دفترى ثبت مى کنند و پس از عروسى و امر زناشويى اگر به اهل علم و عالمى رسيدند، صيغه عقد را جارى مى کنند و اين
(صفحه382)
سيره مستمرّه ايشان است. آيا اين تراضى بين زن و مرد، ايجاد علقه زوجيّت مى کند يا نه، و نظير عقد معاطاتى مى شود يا نه؟
جواب :
مجرّد تراضى و معاطات، در نکاح کافى نيست. بنابراين اگر زوجين، جاهل به حکم بوده اند و خيال کرده اند که مجرّد تراضى، کافى در زوجيّت و جواز وطى است، اولاد آنها حکم اولاد حلال زاده را دارند. و اگر مى دانستند که ازدواج، موقوف به اجراى صيغه عقد است، هرچند به لفظ فارسى باشد و بدون عقد، عمل زناشويى انجام داده اند، اولاد آنها حکم اولاد زنا را دارند.