احکام متفرقه طلاق (آیت الله حسین وحید خراسانی)

احکام متفرقهء طلاق

مسأله 2600 :

اگر با زن نامحرمى به گمان اين که همسر اوست نزديکى کند - چه زن بداند که او شوهرش نيست ، يا گمان کند شوهرش مى باشد - بايد عده نگه دارد .

مسأله 2601 :

اگر با زنى که مى داند همسرش نيست زنا کند - چه زن بداند که آن مرد شوهرش نيست ، يا گمان کند شوهرش مى باشد - عده ندارد .

مسأله 2602 :

اگر مردى زنى را گول بزند که از شوهرش طلاق بگيرد و زن او شود ، طلاق و عقد صحيح است ، ولى هر دو معصيت بزرگى کرده اند .

مسأله 2603 :

هرگاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط کند که اگر شوهر مسافرت نمايد يا مثلا شش ماه به او خرجى ندهد ، اختيار طلاق با او باشد ، اين شرط باطل است ، ولى چنانچه شرط کند که اگر مرد مسافرت کند يا مثلا شش ماه خرجى ندهد ، از طرف او براى طلاق خود وکيل باشد ، و طلاق مشروط باشد نه وکالت ، شرط صحيح است ، و در صورتى که شرط حاصل شود و خود را طلاق دهد ، طلاق صحيح است .

مسأله 2604 :

زنى که شوهرش گم شده ، اگر بخواهد به ديگرى شوهر کند بايد نزد مجتهد عادل برود و به دستور او عمل نمايد .

مسأله 2605 :

پدر و جد پدرى ديوانهء دائمى مى توانند زن او را با وجود مصلحت طلاق بدهند . مسأله 2606 - پدر و جد پدرى نمى توانند زن دائمى طفل خود را طلاق بدهند ، و اگر پدر يا جد پدرى براى طفل خود زنى را متعه کند ، اگرچه مقدارى از زمان تکليف بچه جزء مدت متعه باشد - مثلا براى پسر چهارده سالهء خودش زنى را دو ساله متعه کند - چنانچه صلاح بچه باشد مى توانند مدت آن زن را ببخشند .

مسأله 2607 :

اگر عدالت دو نفر به طريقى که در شرع معين شده براى مرد ثابت شود ، و زن خود را پيش آنان طلاق دهد ، ديگرى که عدالت آنان نزدش ثابت نشده مى تواند آن زن را بعد از تمام شدن عده اش براى خود يا براى ديگرى عقد کند ، اگرچه احتياط مستحب آن است که از ازدواج با او خوددارى نمايد و براى ديگرى هم او را عقد نکند .

مسأله 2608 :

اگر کسى زن خود را بدون اين که او بفهمد طلاق دهد ، چنانچه مخارج او را مثل وقتى که زنش بوده بدهد ، و مثلا بعد از يک سال بگويد : يک سال پيش تو را طلاق دادم ، و شرعا هم ثابت کند ، مى تواند چيزهايى را که در مدتى که نفقهء زن بر او نبوده و به او داده ، اگر مصرف نکرده است از او پس بگيرد ، ولى چيزهايى را که مصرف کرده نمى تواند از او مطالبه نمايد .