مبطلات روزه
فتاواى امام خمينى «قدّس سرّه»
فتاواى آيت الله العظمى خامنه اى «دام ظله»
5- احتياط واجب آن است که روزه‌دار از استعمال آمپولى که بجاى غذا به کار مى‌رود خوددارى کند، ولى تزريق آمپولى که عضو را بى‌حس مى‌کند يا به جاى دوا استعمال مى‌شود اشکال ندارد.
5- احتياط واجب آن است که روزه‌دار از استعمال آمپولهاى مقوّى يا مغذّى، يا آمپولهايى که به رگ تزريق مى‌شود و نيز انواع سِرُمها خوددارى کند. ولى تزريق آمپول براى بى‌حس کردن و نيز دارو گذاشتن در زخمها و جراحتها اشکال ندارد.
6- احتياط واجب آن است که روزه‌دار دود سيگار و تنباکو و مانند اينها را هم به حلق نرساند. ولى بخار غليظ، روزه را باطل نمى‌کند، مگر اين که در دهان به صورت آب درآيد و فرو دهد.
6- احتياط واجب آن است که روزه‌دار از دودهاى انواع دخانيات و نيز مواد مخدرى که از راه بينى يا زير زبان جذب مى‌شود خوددارى کند.
7- اگر روزه‌دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبر (ص) و جانشينان آن حضرت عمدا نسبت دروغ بدهد اگر چه فورا بگويد دروغ گفتم يا توبه کند، روزه او باطل است و احتياط واجب آن است که حضرت زهرا (عليها السلام) و ساير پيغمبران و جانشينان آنان هم در اين حکم فرقى ندارند.
7- دروغ بستن به خدا و پيامبران و معصومين: بنابر احتياط، موجب باطل شدن روزه مى‌شود، هرچند بعدا توبه کند و بگويد که دروغ بسته است.
8- اگر بخواهد خبرى را که نمى‌داند راست است يا دروغ نقل کند بنابر احتياط واجب بايد از کسى که آن خبر را گفته، يا از کتابى که آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد لکن اگر خودش هم خبر بدهد روزه‌اش باطل نمى‌شود.
8- نقل رواياتى که در کتب آمده است و انسان نمى‌داند که دروغ باشد، اشکال ندارد. هرچند احتياط آن است که آنها را با نسبت به آن کتاب نقل کند.
9- رساندن غبار غليظ به حلق روزه را باطل مى‌کند چه غبار چيزى باشد که خوردن آن حلال است مثل آرد، يا غبار چيزى باشد که خوردن آن حرام است.
9- روزه‌دار بنابر احتياط واجب بايد غبار غليظ را - مانند غبارى که از جارو کردنِ زمين خاکى بر مى‌خيزد - فرو ندهد، همچنين دود سيگار و ديگر دخانيات بنابر احتياط واجب روزه را باطل مى‌کند.
10- هر گاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود اگر احتمال بدهد که اگر دوباره بخوابد بيدار مى‌شود براى غسل، مى‌تواند بخوابد.
کسى که در شب ماه رمضان جنب است و مى‌داند يا احتمال مى‌دهد که اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود، چنانچه تصميم داشته باشد که بعد از بيدار شدن غسل کند و با اين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند روزه‌اش صحيح است.
10- کسى که در بيدارى جنب شده يا پس از جنب شدن در حال خواب، بيدار شده، و مى‌داند که اگر بخواب رود، تا پيش از اذان صبح براى غسل بيدار نخواهد شد، جايز نيست قبل از غسل کردن بخوابد، و اگر خوابيد و پيش از اذان غسل نکرد، روزه‌اش باطل است ولى اگر احتمال مى‌دهد که پيش از اذان صبح براى غسل بيدار خواهد شد و تصميم بر غسل داشته باشد ولى بيدار نشود بايد قضاى آن روز را بجا آورد.
11- اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و بداند يا احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود و تصميم هم داشته باشد که بعد از بيدار شدن غسل کند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بيدار نشود، و بايد روزه آن روز را قضا کند و همچنين است اگر از خواب دوّم بيدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد و کفاره بر او واجب نمى‌شود.
11- هرگاه کسى در شب ماه رمضان جنب شود و پس از جنابت بگمان اينکه پيش از اذان صبح بيدار مى‌شود و غسل مى‌کند، به خواب رود و تا هنگام اذان بيدار نشود، قضاى آن روز بر او واجب است ولى کفّاره واجب نيست. اگر چه احتياط آن است که کفاره نيز داده شود.
12- اگر بواسطه ندانستن مسأله کارى انجام دهد که روزه را باطل مى‌کند، چنانچه مى‌توانسته مسأله را ياد بگيرد بنا بر احتياط واجب کفاره بر او ثابت مى‌شود و اگر نمى‌توانسته مسأله ياد بگيرد يا اصلا ملتفت مسأله نبوده يا يقين داشته که فلان چيز روزه را باطل نمى‌کند، کفاره بر او واجب نيست.
12- اگر به سبب بى‌اطلاعى از حکم شرعى، کارى را انجام دهد که روزه را باطل مى‌کند ـ مثل اينکه نمى‌دانست سر زير آب کردن روزه را باطل مى‌کند و سر زير آب کرد ـ روزه‌اش باطل است و بايد آن را قضاء کند ولى کفّاره بر او واجب نيست.
اگر کارى را انجام مى‌دهد که مى‌داند حرام است ولى نمى‌داند که روزه را نيز باطل مى‌کند، علاوه برقضاء، بنابر احتياط واجب بايد کفّاره بدهد.