روزه
فتاواى امام خمينى «قدّس سرّه»
فتاواى آيت الله العظمى خامنه اى «دام ظله»
1- اگر نداند يا فراموش کند که ماه رمضان است و پيش از ظهر ملتفت شود، چنانچه کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام نداده باشد، بايد نيت کند و روزه او صحيح است. و اگر کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام داده باشد، يا بعد ازظهر ملتفت شود که ماه رمضان است روزه او باطل مى‌باشد، ولى بايد تا مغرب کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام ندهد و بعد از رمضان هم آن روزه را قضا نمايد.
1– کسى که در ماه رمضان از روى فراموشى‌يابى اطلاعى، نيت روزه نکرده و در اثناى روزه ملتفت شود، در صورتيکه کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام داده باشد، روزه‌ى آن روز باطل است ولى تا غروب از کارهاى باطل کننده ى روزه خوددارى کند. اما چنانچه تا هنگامى که ملتفت روزه مى‌شود، کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام نداده باشد اگر بعد از ظهر است روزه باطل است، و اگر پيش از ظهر است، بنابر احتياط واجب بايد نيت روزه کند و روزه بگيرد و بعدا نيز روزه‌ى آن روز را قضاء کند.
2- کسى‌که براى بجا آوردن روزه ميتى اجير شده، اگر روزه مستحبى بگيرد اشکال ندارد. ولى کسى که روزه قضا يا روزه واجب ديگرى دارد، نمى‌تواندروزه مستحبى بگيرد، وچنانچه فراموش کند و روزه مستحب بگيرد، در صورتى که پيش ازظهر يادش بيايد، روزه مستحبى اوبه هم مى‌خورد و مى‌تواند نيت خود را به روزه واجب برگرداند و اگر بعدازظهر ملتفت شود، روزه او باطل است واگر بعدازمغرب يادش بيايد، روزه‌اش صحيح است گرچه بى‌اشکال نيست.
2- کسى که روزه‌ى قضاى ماه رمضان بر او واجب است، نمى‌تواند روزه‌ى مستحبى بگيرد. و چنانچه فراموش کند و روزه‌ى مستحبى بگيرد در صورتيکه در اثناى روز يادش بيايد روزه‌ى مستحبى او باطل مى‌شود. حال اگر پيش‌ازظهر باشد مى‌تواند نيت روزه‌ى قضاى ماه رمضان کند و روزه‌اش درست است
3- اگر مريض پيش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام نداده باشد، بايد نيت روزه کند و آن روز را روزه بگيرد و چنانچه بعد از ظهر خوب شود، روزه آن روز بر او واجب نيست.
3- اگر مريض در اثناى روز ماه رمضان خوب شود، واجب نيست که نيت روزه کند و آن روز را روزه بگيرد، ولى اگر پيش از ظهر باشد و کارى که روزه را باطل مى‌کند از او سر نزده باشد احتياط مستحب آن است که نيت روزه کند و روزه بگيرد و پس از ماه رمضان بايد آن روز را قضا کند.
4- اگر در روزه واجب معينى مثل روزه رمضان از نيت روزه گرفتن برگردد روزه‌اش باطل است، ولى چنانچه نيت کند که چيزى را که روزه را باطل مى‌کند بجا آورد در صورتى که آن را انجام ندهد روزه‌اش باطل نمى‌شود.
4- در روزه‌ى ماه رمضان اگر در اثناى روز از نيت روزه گرفتن برگردد بطورى که قصد ادامه‌ى روزه نداشته باشد، روزه‌اش باطل مى‌شود و قصد دوباره‌ى او براى ادامه‌ى روزه فايده ندارد. امّا اگر دچار ترديد شود به اين معنى که هنوز تصميم نگرفته است روزه را باطل کند، يا تصميم بگيرد کارى را که موجب باطل شدن روزه است صورت دهد و هنوز آن را انجام نداده‌است، در اين دو صورت، صحت روزه‌ى اومحل اشکال است. و احتياط واجب آن است که روزه را تمام کند و بعدا هم آن را قضاء نمايد. هر روزه‌ى واجب معّين ديگر ـ مانند نذر معين وامثال آن ـ نيز داراى همين حکم است.